พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 55

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้

โจวเจี้ยนก็รู้สึกตกตะลึงจนพูดไม่ออก

หมอหลิวเองก็ก็รู้สึกตกตะลึงจนพูดไม่ออกเช่นกัน

ผู้ชมดูเหตุการณ์ทุกคนต่างตกตะลึงจนพูดไม่ออกไปด้วย

พวกเขาไม่นึกฝันเลยว่าคุณโจวที่เมื่อสักครู่นี้ยังปลอดภัยดีจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดมากมายเสียขนาดนั้นในชั่วพริบตาเดียว จนถึงขั้นที่พลังชีวิตและจิตวิญญาณดิ่งวูบ

ต่อให้ไม่ใช่หมอก็รู้ว่าคุณโจวอาการสาหัสมากเสียจนชีวิตของเขาแทบจะตกอยู่ในอันตราย!

"หมอหลิว เกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของผมกันแน่..."

โจวเจี้ยนคว้าแขนของหมอหลิว ดวงตาแดงก่ำด้วยความร้อนรนกังวลใจ

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อสักครู่นี้คุณโจวยังดีอยู่เลยชัด ๆ..."

หมอหลิวรู้สึกตื่นตกใจและมีท่าทางพูดไม่ออกบอกไม่ถูก

"คุณเป็นหมอที่มีชื่อเสียง จะไม่รู้ได้ยังไง..."

"รีบคิดหาวิธีเร็วเข้าสิ!"

โจวเจี้ยนแผดเสียงด้วยความโกรธแค้นเดือดดาลและสับสน

"ที่นี่ไม่มีเครื่องมือแพทย์เลย ฉะนั้นผมก็เลยตรวจสภาพร่างกายของคุณโจวไม่ได้"

"ผมคิดว่าโทรเรียก 120 หรือไม่ก็ส่งเขาไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดจะดีกว่านะครับ..."

หมอหลิวเอ่ยด้วยท่าทีสงบนิ่งให้ได้มากที่สุด

สถานการณ์ของคุณโจวในยามนี้อยู่นอกเหนือไปจากสิ่งที่เขาคาดคิดเอาไว้ เขาไม่ได้เตรียมใจมาเลยจึงไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

"ใช่แล้ว ต้องรีบส่งตัวคุณปู่ไปที่โรงพยาบาล!"

ในที่สุดโจวเจี้ยนก็ตั้งสติได้ เขาจึงรีบสั่งบอดี้การ์ดให้หามคุณโจวเพื่อรับการรักษาฉุกเฉินที่โรงพยาบาล

"ปะ...ปู่คงจะไปไม่ถึงโรงพยาบาลเสียแล้วล่ะ..."

น้ำเสียงของคุณโจวอ่อนแรงลงมาก เขาชักจะเริ่มหายใจติดขัดมากขึ้นเรื่อย ๆ และสีหน้าซีดขาวไร้สีเลือด

เขารู้สึกได้ชัดว่าชีวิตของตัวเองกำลังจะปลิดปลิว เพราะเขาน่าจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

"นี่มัน......"

หมอหลิวเงียบไป

โจวเจี้ยนเองก็เงียบไปเช่นกัน

พวกเขาทั้งคู่ต่างรู้ดีถึงสภาพร่างกายของคุณโจว ยังไม่รู้เลยว่าเขาจะไปถึงโรงพยาบาลหรือเปล่า!

นอกเหนือไปจากนั้น หมอหลิวเองก็เป็นแพทย์ผู้มีชื่อเสียงที่ประสบความสำเร็จด้านการแพทย์แผนตะวันตกเป็นอย่างยิ่ง แพทย์ตามโรงพยาบาลละแวกข้างเคียงก็ยังไม่มีฝีไม้ลายมือเท่ากับเขาเลย

ตอนนี้แม้แต่หมอหลิวก็จนปัญญา ต่อให้ส่งคุณโจวไปที่โรงพยาบาลก็คงไม่ได้ผลอะไรอยู่ดี!

"ไอ้หนุ่มคนนั้นเพิ่งจะบอกว่านายท่านผู้เฒ่าต้องอาเจียนออกมาเป็นเลือดแน่ ๆ เขาเดาถูกจริง ๆ เสียด้วยสิ!"

"ใช่ ถึงฝีมือการรักษาของเขาจะไม่เท่าไร แต่สายตาดีใช้ได้เลยจริง ๆ!"

"คงไม่ใช่ว่าเขามีความสามารถทำนายอนาคตได้หรอกนะ?"

...

ผู้ชมดูเหตุการณ์นึกถึงสิ่งที่ฉินหมิงเพิ่งจะเอ่ยขึ้น จากนั้นพวกเขาก็มองหน้ากันด้วยความตื่นตกใจ นายมองฉัน ฉันมองนาย พวกเขาต่างเห็นแววตกตะลึงในดวงตาของอีกฝ่าย

สิ่งที่ทุกคนสนทนากันทำให้โจวเจี้ยนได้สติขึ้นมาทันที!

"ไม่ได้การแล้ว!"

"รีบตามเด็กคนเมื่อสักครู่นี้มาเร็วเข้า บางทีเขาอาจจะรักษาคุณปู่ได้..."

เมื่อโจวเจี้ยนหลุดจากภวังค์ เขาก็ส่งคุณปู่ของตนเองให้หมอหลิว จากนั้นตัวเขากับบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็ไล่ตามไปยังทิศทางที่ฉินหมิงจากไปอย่างบ้าคลั่ง!

...

ตอนที่โจวเจี้ยนกับบอดี้การ์ดทั้งสองคนไล่ตามมาทัน ฉินหมิงเพิ่งจะเดินออกเดินออกมาจากสวนสาธารณะ

"ไอ้หนู...อ๊ะ คุณครับ ได้โปรดช้าก่อน!"

โจวเจี้ยนวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาแล้วรีบขวางฉินหมิงเอาไว้

"มีอะไรอีกงั้นเหรอครับ?"

ฉินหมิงมองโจวเจี้ยนด้วยสีหน้าแปลก ๆ ด้วยสงสัยว่าอีกฝ่ายมาขวางตนเอาไว้เพราะเหตุใด

"จู่ ๆ คุณปู่ของผมก็อาเจียนออกมาเป็นเลือด ได้โปรดรีบกลับไปช่วยท่านด้วย..."

โจวเจี้ยนคว้าแขนของฉินหมิงเอาไว้แล้วขอร้อง

ก่อนหน้านี้เขาเอาแต่คิดว่าฉินหมิงเป็นหมอเถื่อนมาโดยตลอด แต่หลังจากเกิดเรื่องครั้งนี้ ไม่ว่าเขาจะโง่เขลาสักแค่ไหน เขาก็เข้าใจแล้วว่าฉินหมิงมีความสามารถจริง ๆ และฝีมือการรักษาของเขาจะต้องยอดเยี่ยมพอ ๆ กับหมอหลิวเป็นแน่!

"อะไรนะครับ?"

"อาการป่วยของนายท่านผู้เฒ่าหายดีแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงอาเจียนออกมาเป็นเลือดได้เล่า?"

ฉินหมิงรู้สึกประหลาดใจ

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน คุณจากไปท่านก็อาเจียนออกมาเป็นเลือด..."

"ยังไงซะ ตอนนี้อาการของปู่ผมก็เข้าขั้นวิกฤตมาก ๆ ได้โปรดรีบกลับไปช่วยตรวจดูทีเถอะ!" โจวเจี้ยน

กล่าวด้วยความร้อนใจ

ฉินหมิงลังเลแล้วส่ายหน้าพลางเอ่ยขึ้นมาว่า "ขอโทษครับ ฝีมือการรักษาของผมยังตื้นเขิน โปรดยกโทษให้ความด้อยสามารถของผมด้วย"