พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 557

“พ่อครับ ผมมีความคิดหนึ่ง”

หลินเถิงฮุ่ยพูดอย่างลังเล

“ความคิดอะไร ลองพูดมาสิ”

นายท่านหลินถาม

“ปรมาจารย์นักปรุงยาได้ร่วมมือกับตระกูลซูแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นใกล้ชิดกันมาก ถ้าเราต้องการแย่งคนจากตระกูลซู มันจะไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน”

“เว้นเสียแต่เราจะสานความสัมพันธ์กับปรมาจารย์นักปรุงยาคนนั้นให้ลึกไปอีกขั้น อีกฝ่ายถึงจะยอมละทิ้งตระกูลซู และเปลี่ยนใจมาร่วมมือกับตระกูลหลินของเรา!”

“ท่ามกลางผลประโยชน์ทางการเมืองทั้งหมด ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดที่สุดก็คือการเชื่อมสัมพันธ์ด้วยการแต่งงาน!”

หลินเถิงฮุ่ยเอ่ยในขณะวิเคราะห์

“แกหมายถึง?”

นายท่านหลินหรี่ตาลง เขาพอจะเข้าใจอะไรบางอย่างอย่างคลุมเครือแล้ว

“วิธีการกลั่นยาอายุวัฒนะได้สูญหายไปเป็นเวลาหลายร้อยปี วิธีการกลั่นยาอายุวัฒนะของปรมาจารย์นักปรุงยานั้นยอดเยี่ยมมาก คาดว่าเขาจะต้องมาจากนิกายที่ซ่อนเร้นหรือมาจากตระกูลที่สืบทอดทักษะยุทธโบราณซึ่งมีมรดกเก่าแก่มากเป็นแน่!”

“รอถึงวันที่หมิงเหยากรุ๊ปจัดงานเปิดตัวขาย เราค่อยพาหว่านชิงไปที่นั่นด้วย”

“ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยงามและภูมิหลังของหว่านชิง ทายาทของปรมาจารย์นักปรุงยาท่านนั้นหรือไม่ก็ทายาทสายตรงรุ่นเยาว์ของตระกูลเขา อาจมีใครสักคนที่ตกหลุมรักหว่านชิงตั้งแต่แรกเห็น!”

หลินเถิงฮุ่ยกล่าวอย่างมีนัยนะลึกซึ้ง

“แกต้องการใช้ประโยชน์จากการแต่งงานของหว่านชิงงั้นเหรอ?”

“ไม่ ฉันไม่เห็นด้วยเด็ดขาด!”

สีหน้าของนายท่านหลินเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาทุบโต๊ะ ลุกพรวดขึ้น

“พ่อครับ พ่ออย่าเพิ่งโกรธ ฟังผมพูดให้จบก่อน…”

หลินเถิงฮุ่ยรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว

“แกไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว!”

“หว่านชิงขาดแม่มาตั้งแต่เธอยังเด็ก ๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาแกก็ไม่สนใจเธอเลย วัยเด็กของเธอน่าสังเวชมากพอแล้ว”

เขาเข้าใจผิดว่าปรมาจารย์นักปรุงยาผู้ที่มีความสามารถขนาดนั้น จะต้องมีอายุเท่ากับนายท่านหลินแล้วอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงพิจารณาให้หลินหว่านชิงแต่งงานกับลูกหลานหรือผู้เยาว์ในตระกูลของเขา

เขาไม่รู้เลยว่าตัวตนที่แท้จริงของปรมาจารย์นักปรุงยาท่านนั้นก็คือฉินหมิง แถมยังมีอายุใกล้เคียงกับหลินหว่านชิงมาก จะมีลูกหลานหรือผู้เยาว์ในตระกูลที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับหลินหว่านชิงได้ยังไง?

“นี่...”

นายท่านหลินเผยความลังเลใจบนใบหน้า เขารู้สึกใจเต้นเล็กน้อย

เขากังวลเกี่ยวกับเรื่องการแต่งงานของหลานสาวมาโดยตลอด โดยหวังว่าหลานสาวของตัวเองจะได้แต่งงานกับสามีที่โดดเด่น เพื่อที่จะได้ดูแลเธอไปตลอดชีวิต

หากหลานสาวเกิดตกหลุมรักทายาทของปรมาจารย์นักปรุงยาท่านนั้นริง ๆ แถมทั้งสองฝ่ายยังสามารถร่วมมือกันทางธุรกิจ แล้วไปจบลงที่การแต่งงาน นี่ย่อมเป็นสิ่งที่ดีงามมาก!

“พ่อวางใจเถอะครับ เราก็แค่ลองไปเสี่ยงโชคดู”

“ถ้าหว่านชิงเกิดชอบลูกหลานของปรมารย์นักปรุงยาท่านนั้น นั่นคง้เป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ถ้าหว่านชิงไม่ชอบ ผมจะไม่มีวันบังคับให้เธอแต่งงานเพื่อผลประโยชน์!”

หลินเถิงฮุ่ยกล่าวคำสัญญาด้วยสีหน้าหนักแน่น

เขารู้ดีว่าหลินหว่านชิงเป็นหญิงงามอับดับหนึ่งในบรรดาสี่สาวงามแห่งเมืองเจียงเฉิง รูปร่างหน้าตาของเธองามล่มบ้านล่มเมือง อีกทั้งเมืองเจียงเฉิงเองก็ยังเป็นเมืองที่ให้กำเนิดอัจฉริยะหนุ่ม ๆ ในจุดนี้เมืองที่อยู่โดยรอบไม่อาจเทียบเคียงได้เลย