Chapter 43 หญิงสาวที่โชคดี
คนตัวโตโน้มกายลงมาพรมจูบไปตามแผ่นหลังนวลเนียน ก่อนจะไซ้จมูกซุกไปตามซอกคอแล้วขบกัดที่ใบหูแผ่วเบา ก่อนจะกระซิบแผ่วด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม
“ข้าจะกล้าขัดใจเมียรักได้อย่างไรเล่า”
สิ้นสุดเสียงทุ้มเอวสอบก็ขยับกระชั้นรุนแรง กระแทกกระทั้นอัดท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดลำแล้วซอยถี่ๆ จนคนตัวเล็กถึงกับอ้าปากค้าง
“อื้อ อื้อ...”
“ถูกใจเจ้าหรือไม่เมียจ๋า”
เอวสอบกระเด้าเร็วจนเห็นแผงหน้าท้องเป็นลอนกล้ามขยับไหว เหงื่อที่โทรมกายทาทับลงบนผิวหยาบกร้านเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นของแม่ทัพหนุ่ม ยิ่งทำให้เขาดูดิบเถื่อนเร้าอารมณ์อย่างสุดแสน
ตับๆๆๆ
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อรุนแรง ก้นงามงอนถูกกระแทกจนขยับไหว ก่อนที่มือหนาจะฟาดลงบนความกลมมนนั้นอย่างแรง
เผียะ!
“ถ...ถูกใจที่สุดเลยเจ้าค่ะสามี อื้อ อื้อ”
หญิงสาวบิดสะโพกส่ายไปมา กระดกร่อนรับทุกแรงกระแทกที่โหมกระหน่ำลงมาราวกับพายุสวาท แล้วโดยที่สองสามีภรรยาไม่ทันตั้งตัว
โครม!
โต๊ะน้ำชาทรงกลมก็ล้มครืนพังโครม ขาโต๊ะทั้งสี่ข้างหักพับ ส่งผลให้สองสามีภรรยาลงไปกองกับพื้น กระนั้นแม่ทัพจางหาได้สนใจเขาจับภรรยาสาวให้นอนหงายจับเรียวขาให้อ้ากว้างจนเห็นรูสวาทที่มีน้ำเสียวเอ่อเต็มรู
สวบ!
เอ็นอุ่นเสียบเข้าไปอย่างไม่รอเช้า ในขณะที่เอวสอบกระเด้าแรง โน้มใบหน้าลงมาแล้วตวัดลิ้นลามเลียทรวงอกชูชันของภรรยาอย่างเอร็ดอร่อย
“ซี๊ด...”
นางแอ่นทรวงอกเบียดเข้าหาใบหน้าของสามี สองมือจิกทึ้งผมสลวยของเขา สองขาอ้ากว้างเพื่อให้เขาสอดใส่เข้ามาได้อย่างถนัดถนี่ เสียวซ่านจนบิดกายเร่าราวกับนางแมวป่ายั่วสวาท
แม่ทัพจางทิ้งตัวลงทาบทับเรือนร่างบอบบาง ในขณะที่เอ็นอุ่นยังแช่ค้างอยู่ในรู มือหนาค่อยๆ ปัดปอยผมบริเวณหน้าผากมนของภรรยาแล้วโน้มใบหน้าจูบลงไป ไล่เรื่อยลงมายังพวงแก้มที่เต็มไปด้วยเลือดฝาด ก่อนจะบดจูบลงบนริมฝีปากหวานอย่างคลอเคล้า
“ข้ารักเจ้า”
ทันทีที่ปล่อยริมฝีปากหวานให้เป็นอิสระ เขาก็เอ่ยคำรักแก่นางผู้เป็นยอดดวงใจออกไป คนตัวเล็กถึงกับน้ำตารื้นเมื่อได้ยินคำที่แสนเฝ้าคอย
“ข้าก็รักท่านพี่เจ้าค่ะ”
ทั้งสองมองสบตากันเนิ่นนานก่อนที่เอวสอบจะค่อยๆ ขยับอย่างเชื่องช้าแล้วค่อยๆ เร่งจังหวะขึ้นรัวเร็ว
ตับ! ตับ! ตับ!
“ซี้ด อะ...อะ...อื้อ อื้อ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น)