ซูหว่านไม่คิดว่าหลินเจ๋อเฉินจะโกหกไปแบบนั้น เธอจึงทำหน้าไม่ถูกทันที
จี้ซือหานเป็นโรคอนามัยจัด เขาเคยบอกว่าไม่อนุญาตให้เธอไปมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่น
เธออยากจะอธิบายอะไรสักอย่างกับจี้ซือหาน แต่ตอนนี้ระหว่างเขาสองคนมันจบลงแล้ว ก็คิดว่าคงไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีก
ขณะกำลังลังเลอยู่นั้น จู่ๆจี้ซือหานก็พยักหน้ามาทางเธอ "ในเมื่อบริสุทธิ์ขนาดนั้น ก็ให้เธอมาริน"
หลินเจ๋อเฉินเห็นว่าจี้ซือหานให้โอกาสซูหว่าน ก็รีบส่งขวดไวน์คืนให้ซูหว่าน "รีบไป"
ซูหว่านนึกว่าจี้ซือหานจะโกรธ แต่ที่ไหนได้นอกจากจะไม่ได้อารมณ์แปรปรวนเลยสักนิด แถมยังเปลี่ยนใจให้เธอเป็นคนริน
นั่นทำให้ซูหว่านไม่เข้าใจอย่างมาก แต่เพราะหลินเจ๋อเฉินกำลังเร่งเธออยู่ ก็เลยต้องรับขวดไวน์มาใหม่ แล้วโน้มตัวรินให้เขา
ยังไม่ทันจะได้รินของเหลว มือที่เห็นเส้นเลือดของเขาก็ปิดปากแก้วอีกรอบ
เขาช้อนสายตาเย็นชานั้นจ้องหน้าเธอ "คุกเข่าริน"
คราวนี้หลินเจ๋อเฉินแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นแล้วว่าจี้ซือหานมีอะไรในใจกับซูหว่านแน่นอน
เพียงแต่เขาคิดยังไงก็คิดไม่ออก ทำไมจี้ซือหานต้องรังแกซูหว่านแบบนี้? หรือทั้งสองคนรู้จักกัน?
ซูหว่านได้ยินคำนั้น ก็ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ให้เธอคุกเข่ารินเหล้า?
เธอเคยเป็นคู่นอนของเขาก็จริง แต่เธอไม่ใช่ทาสใต้บัญชาของเขา
ซูหว่านยืดตัวขึ้นอีกครั้ง แล้วพูดกับจี้ซือหาน "ประธานจี้ ฉันไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจ ถ้าฉันทำให้คุณรู้สึกขัดหูขัดตา งั้นฉันก็จะไปเดี๋ยวนี้ ไม่ขอรบกวนพวกคุณอีก"
พูดจบ เธอก็วางขวดไวน์ลงบนโต๊ะ หยิบกระเป๋า หมุนตัวเตรียมจะออกไป
แต่หลินเจ๋อเฉินรั้งเธอเอาไว้ "อย่าทำตัวอยู่ไม่เป็น ต่อให้ประธานจี้จะไม่เห็นหัวเธอ แต่เธอจะทำให้เขาโกรธไม่ได้"
เขายังต้องเจรจาเรื่องโปรเจคอีก จะให้ซูหว่านมาทำแผนงานตะวันตกของเมืองปลิวหายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้
เขาพยายามเกลี้ยกล่อมซูหว่านดีๆแล้ว แต่เห็นซูหว่านดื้อดึงจะไปให้ได้ นัยตาของเขาก็เย็นชาลงทันที
เขากดเสียงต่ำ ใช้โทนเสียงที่มีแค่ซูหว่านที่ได้ยิน แล้วขู่ "นึกถึงเพื่อนสนิทของเธอไว้"
ซูหว่านสงบสติอารมณ์ในทันที เธอตั้งใจจะใช้โอกาสที่ถูกจี้ซือหานรังแกแล้วออกไปจากที่นี่ซะ แต่ไม่คิดว่าหลินเจ๋อเฉินจะใช้เธอปรนนิบัติจี้ซือหาน ไม่เลิกเพราะผลประโยชน์เรื่องโปรเจค แถมยังใช้ซานซานมาข่มขู่อีก ซูหว่านเริ่มเดือดมากขึ้น
แต่เพราะไม่อยากทำให้ซานซานต้องเดือดร้อนไปด้วย เธอจึงหมุนตัวกลับมาอีกครั้ง หยิบขวดไวน์แล้วนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าจี้ซือหาน
วินาทีที่เธอคุกเข่าลง อันเหยียนยิ้มจนหน้าบาน หลินเจ๋อเฉินขมวดคิ้ว สีหน้าเจ็บปวดของหลินเจ๋อเฉินก็หายวับไป ส่วนคนอื่นๆต่างก็นั่งดูดราม่านี้อยู่สนุกสนาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว