เดิมทีซูหว่านคิดเอาไว้ว่า สามเดือนต่อจากนี้เธอก็คงไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว ถึงตอนนั้นถ้าหลินเจ๋อเฉินอยากจะนอนกับเธอ คงเหลือไว้แค่ผงกระดูก
แต่ตอนนี้เขารวบรัดเวลาเหลือแค่สามวัน เธอรู้สึกว่ามันเกินกว่าจะรับได้
เธออยากจะพูดอะไรต่อ แต่จู่ๆหลินเจ๋อเฉินก็ปล่อยเธอเป็นอิสระ
ในที่ซูหว่านก็กลับมาหายใจหายคอได้คล่อง เธอจึงกลืนคำพูดเมื่อกี้ลงไป
ยังไงก็ตาม เอาคืนนี้ให้รอดก่อนค่อยว่ากัน
"ที่รัก"
หลินเจ๋อเฉินโน้มตัวลง จุ๊บแก้มของเธอหนักๆ "งั้นคืนนี้ฉันจะกลับไปก่อน อีกสามวันจะมารับ"
ซูหว่านกุมแก้มข้างที่โดนเขาจุ๊บ เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนที่สุด
แต่เพราะอยู่ต่อหน้าหลินเจ๋อเฉิน เธอจึงกล้ำกลืนมันเอาไว้ แล้วผงกหัวอย่างเชื่อฟัง
เห็นเธอว่าง่ายแบบนี้ หลินเจ๋อเฉินจึงยอมปล่อยเธอ แล้วเดินไปที่ประตู
ตอนที่เธอมาถึงหน้าประตู จู่ๆเขาก็ชะงักฝีเท้า
"จริงสิ"
เขาหันกลับมา มองซูหว่านอย่างมีเลศนัย "ที่รัก เพื่อนสนิทเธอชื่อเฉียวซานซานสินะ?"
สีหน้าที่เธอฝืนแสดงออกมาก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที
ที่แท้หลินเจ๋อเฉินก็รู้จักซานซาน ดูท่าทางเขาจะสืบข้อมูลของเธอมาอย่างละเอียดก่อนแล้ว
ความรู้สึกที่ถูกค้นประวัติแบบหมดจดนี้ ซูหว่านไม่ชอบเลยจริงๆ
เธอถามเสียงเย็นชา "ทำไมคะ?"
หลินเจ๋อเฉินยกยิ้มมุมปาก "ก็ไม่ทำไม ฉันแค่อยากจะเตือนเอาไว้ก่อน อยู่บ้านให้ดีๆ อย่าซี้ซั้วเที่ยวออกไปไหนต่อไหนล่ะ"
หลินเจ๋อเฉินไม่ได้พูดข่มขู่สักคำ แต่ซูหว่านเข้าใจความหมายของเขาดี
ถ้าเธอกล้าหนี เขาก็จะไปเอาเรื่องกับซานซานแทน
ความรู้สึกไร้ทางสู้และไม่มีที่จะให้หลบนี้ ผุดขึ้นมาอีกครั้ง
ทำให้ซูหว่านคลายมือที่กำลังกำแน่นออกอย่างสิ้นหวัง
เธอพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก "อย่าแตะต้องเธอ ฉันจะรอคุณอยู่ที่แน่นอน"
จากนั้นหลินเจ๋อเฉินก็ส่งจุ๊บให้ทีนึง "ที่รักเป็นเด็กดีที่สุด"
แอวะ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว