ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 440

พ่อบ้านคิดอยู่หนึ่ง จากนั้นก็ถามออกไปว่าต้องส่งคนตามมู่เฉินเหล่ยไปหรือเปล่า แต่สวี่ยิงซานโบกมือปฏิเสธกลับมา

“ถ้าเขามีเจตนาอย่างอื่น ต่อให้เขาจะหนีไปไกลสุดขอบฟ้าฉันก็สามารถตามหาเขาได้ ปล่อยเขาไปเถอะ พวกเรากลับไปรอเขามาเซ็นชื่อกันเถอะ” สวี่ยิงซานเอ่ยพลางเดินออกจากโรงรับจำนำ

เถ้าแก่โรงรับจำนำตัวสั่นงันงก ไม่กล้าสบตากับสวี่ยิงซาน

ดีที่สวี่ยิงซานก็ไม่ได้ทำให้เขาลำบากใจ ทำเพียงแค่เอาพระพุทธรูปหยกไปเท่านั้น

ถ้าสวี่ยิงซานต้องการหาเรื่องกันขึ้นมาจริงๆ ละก็ โรงรับจำนำหลายแห่งของเขานี้ทนรับการตรวจสอบไม่ไหวแน่ ในมือของเขามีสินค้าผิดกฎหมายมากมายเกินไป!

ในตอนที่เถ้าแก่โรงรับจำนำกำลังจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก รถตำรวจคันหนึ่งก็มาจอดที่หน้าประตู

ตำรวจหลายนายเดินตรงเข้ามาใส่กุญแจมือเขา และเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมเย็นชาว่า “มีคนรายงานมาว่าโรงรับจำนำแห่งนี้ของคุณทำผิดกฎหมาย มากับพวกเราเดี๋ยวนี้ และให้ความร่วมมือในการสืบสวนด้วย! ”

เถ้าแก่โรงรับจำนำภาพดับและเป็นลมล้มไปทันที

แสงอาทิตย์บนท้องฟ้าในเวลานี้ย้อมท้องฟ้าครึ่งหนึ่งให้กลายเป็นสีแดงไปแล้ว

ในตอนที่คนส่วนใหญ่สิ้นสุดการทำงานมาตลอดทั้งวันและกลับบ้านไปพักผ่อน นักเรียนของชั้นเตรียมอุดมศึกษาก็เตรียมตัวเริ่มคาบเรียนกันแล้ว

ตอนที่ยังพอมีเวลาเหลือก่อนเข้าเรียน ก็มีบางคนอดบ่นขึ้นมาเบาๆ ไม่ได้ว่า “การเรียนที่เข้มข้นสูงขนาดนี้ ฉันรู้สึกรับไม่ไหวอยู่นิดหน่อยจริงๆ ”

“ฉันด้วย...ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าจะเหนื่อยขนาดนี้ ฉันเรียนจบมอหกแล้วสอบตรงเข้ามหาวิทยาลัยจิงดูเลยดีกว่า”

“ถึงมหาวิทยาลัยอังกฤษจะเก่งมาก แต่เหนื่อยขนาดนี้ ฉันก็ใกล้จะทนต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ เหมือนกัน”

ในขณะที่เสียงที่อ่อนระโหยโรยแรงดังขึ้นไปทั่วห้องเรียน แต่จวินหรงเซวียนกลับกำลังก้มหน้าก้มตาทำแบบฝึกหัดอย่างจริงจัง

ตอนที่เขาอยู่ที่ต่างประเทศ การเรียนก็ถือว่าไม่เลวเลยจริงๆ และเดิมทีเขาก็เป็นคนที่ฉลาดมากอยู่แล้ว แต่เพราะเขาต้องการเข้ากองทัพสมัครเป็นทหาร ดังนั้นถึงจะเป็นแบบฝึกหัดที่เขาทำได้ แต่เขาก็จงใจไม่ทำเว้นว่างเอาไว้

และด้วยเหตุนี้ในสายตาของตระกูลจวินกับคนที่รู้จักเขา จึงมองว่าผลการเรียนของเขาแย่มาก

แต่ในความเป็นจริงมันกลับไม่ใช่อย่างนั้น