ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1759

แองเจลิน่า จอห์นที่ถ่อมตัวโกรธจนหน้าแดงก่ำ

ในอดีตเธอสามารถปล่อยให้อารมณ์ของเธอโลดโผนและทำร้ายใครก็ได้ตามที่เธอต้องการ เหยื่อของเธอไม่มีใครกล้าสู้กลับและได้เรียนรู้ว่าการปล่อยให้แองเจลิน่าได้ทำตามใจชอบของเธอจะเป็นการดีที่สุด

เธอไม่เคยคิดฝันเลยว่าในบรรดาคนอื่น ๆ กลับเป็นคนอย่างฮาร์วีย์จะกล้าดูหมิ่นและตบตีเธอ

ในขณะนี้ ในที่สุดแองเจลิน่าก็ได้เข้าใจถึงความหมายของความโกรธที่สูงตระหง่าน

หัวใจของเธอเดือดดาลด้วยความปรารถนาที่จะฆ่า เธอร้องลั่น “ฆ่ามัน!”

บูม!

บอดี้การ์ดเป็นสิบ ๆ คนที่รอคอยคำสั่งอยู่นำอาวุธของพวกเขาออกมาและกระโจนเข้าไปหาฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ผลักไคท์ให้ถอยห่างจากพวกเขาและก้าวไปข้างหน้า ในพริบตา เขาก็ยืนอยู่ข้าง ๆ เหล่าบอดี้การ์ด

พวกเขาพยายามที่จะฆ่าเขา แต่ฮาร์วีย์ทำราวกับว่าไม่มีอะไรให้ต้องกลัว เขาจะตบและเตะเบา ๆ เป็นครั้งคราว

ไม่ว่าจะเป็นการตบหรือการเตะ ทุก ๆ การเคลื่อนไหวของเขาทำให้บอดี้การ์ดปลิวหรือลงไปดิ้นบนพื้นพร้อมกับกุมท้องที่บาดเจ็บของพวกเขา

ในเวลาไม่ถึงนาที บอดี้การ์ดของครอบครัววอล์คเกอร์ทั้งหมดก็นอนอยู่บนพื้นพร้อมกับการหดตัวจากความเจ็บปวด ไม่มีใครสามารถลุกขึ้นยืนได้

น่ากลัวที่สุด!

น่ากลัวเกินไป!

พวกเขาตื่นตกใจและจ้องฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

การโจมตีของฮาร์วีย์หนักเกินไป เหนือสิ่งอื่นใด เขายังเร็วเกินไปสำหรับพวกเขาด้วย ทั้งสองฝ่ายไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย

อย่าว่าแต่คนเป็นโหลเลย แม้ว่าจะมีคนมากกว่านี้สิบเท่า พวกเขาก็ไม่อาจแม้แต่จะแตะต้องฮาร์วีย์ได้ด้วยซ้ำ

แองเจลิน่าถอยหลังอย่างระมัดระวัง ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยว เธอถอยไปถึงเตาผิงและคว้าปืนไรเฟิลที่วางไว้เป็นของประดับ

ปืนไรเฟิลนั้นเก่าและขรุขระ แต่รุนแรง เธอเล็งมันไปที่ฮาร์วีย์ทันที ความปรารถนาของเธอที่จะฆ่าเขานั้นชัดเจนเกินไป

ไคท์อ้าปากค้างด้วยความสยดสยอง “ฮาร์วีย์! นั่นปืนไรเฟิลจากดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน! มันรุนแรงถึงชีวิตเลยนะ!”