ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1758

สีหน้าของแองเจลีน่า จอห์นเยือกเย็นเมื่อเธอมองฮาร์วีย์ ยอร์กตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ตลก!

“แกไม่ใช่หมอฝั่งตะวันออก และไม่ใช่หมอฝั่งตะวันตกด้วยซ้ำ! ดูจากสารรูปแกแล้วฉันพนันได้เลยว่าแกไม่มีความรู้ทางการแพทย์สักนิด!

“แต่แกก็ยังกล้ามาพูดไร้สาระถึงที่นี่ราวกับว่าแกรู้ว่าแกกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่อย่างนั้นเหรอ?

“ฉันขอเตือนแกไว้นะ!

“ถึงแม้ว่าสิ่งที่แกพูดจะเป็นความจริง ก็ยังมีหมอที่มีความสามารถมากมายในมอร์ดูที่สามารถรักษาอาการของฉันได้อย่างง่ายดาย แกไม่ต้องห่วงหรอก!”

ฮาร์วีย์ตอบอย่างคลุมเครือว่า “เขาพูดกันตั้งแต่สมัยโบราณว่าการแพทย์และศิลปะการต่อสู้เป็นสิ่งที่ควบคู่กัน

“แต่การแพทย์สมัยโบราณและศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับการแพทย์ปัจจุบัน

“คุณบาดเจ็บเพราะศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ แต่คุณกลับต้องการที่จะรักษามันด้วยการแพทย์ปัจจุบันอย่างนั้นเหรอ?

“นี่คุณฝันอยู่รึเปล่า?

“ถ้าคุณไม่เชื่อผมก็รอดูแล้วกัน อีกไม่นานอากาศก็จะหนาวแล้ว คุณจะได้นอนติดเตียงเร็วกว่าที่คุณคาดไว้

“เมื่อถึงเวลานั้น ไคท์และผมจะมาเยี่ยมคุณเอง!”

ตาของแองเจลีน่ากระตุก แน่นอนว่าเธอจะต้องกลัวว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่สุดท้ายเธอก็ยังสามารถคงท่าทีเดิมของเธอเอาไว้ในขณะที่ตอบด้วยความเย็นชา “ฮาร์วีย์ ยอร์ก แกเชื่อจริง ๆ เหรอว่าฉันจะเชื่อคำพูกของแก?

“ฉันไว้ใจแพทย์แผนปัจจุบันเท่านั้น!

“อีกอย่าง ฉันยังไม่สนใจเรื่องนั้น วันนี้เราจะคุยกันเรื่องแกกับไคท์!

“ฉันไม่สนว่าพวกแกจะคบกันจริงหรือไม่ แต่แกไม่เคยสัมผัสกับสังคมของคนระดับสูงเลยด้วยซ้ำ!

“แกจะไม่มีวันเข้าใจถึงอำนาจที่ตระกูลวอล์คเกอร์มี!

“อำนาจที่มากพอจนสามารถบดขยี้แกโดยไม่ต้องออกแรงด้วยซ้ำ!

“เพราะฉะนั้นฉันเลยจะเตือนแกเป็นครั้งสุดท้ายนะ!

“อย่าเข้ามายุ่งในเรื่องนี้!

“แกรับมือกับผลที่ตามมาไม่ได้หรอก! แกและครอบครัวจะต้องสูญเสียอย่างมหันต์!

หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็มองไปที่แองเจลิน่าด้วยความใจเย็น

“ไม่เพียงแต่ผมจะไม่ยอมไปจากที่นี่ แต่ผมยังจูบแฟนของผมต่อหน้าต่อตาคุณด้วย”

“ทีนี้คุณจะทำอะไรเหรอ?

“ผมจะบอกอะไรให้นะ พรุ่งนี้เราจะยกเลิกข้อตกลงที่จะแต่งงานนั้น เมื่อถึงตอนนั้นแล้วคุณจะทำอะไรได้อีกบ้าง?”

“ไอ้สารเลว!”

แองเจลิน่าไม่สามารถระงับความโกรธของตัวเองได้อีกต่อไป เธอกระโดดอย่างรุนแรงและเหวี่ยงฝ่ามือไปทางฮาร์วีย์

เพี๊ยะ!

ในขณะนั้นฮาร์วีย์ก็ไม่ใจดีอีกต่อไป เขาตบหน้าแองเจลิน่าทันที

แองเจลิน่าส่งเสียงเจ็บปวดอย่างเงียบ ๆ ภายใต้เสียงตบอันดังในขณะที่ร่างกายของเธอเซไปมา

เมื่อเธอกลับมายืนนิ่งได้อีกครั้ง รอยฝ่ามือสีแดงสดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ