ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1760

”ขยะ!”

“ขยะ ขยะ ขยะ!”

ทันทีที่ฮาร์วีย์และไคท์จากไป แองเจลีน่าก็ลุกขึ้นด้วยความโกรธ

เธอเตะบอดี้การ์ดของเธอลงกับพื้นทีละคน สีหน้าของเธอสยดสยอง

“พวกแกมีกันมากกว่าสิบคน! พวกแกเป็นปรมาจารย์กันหมดไม่ใช่เหรอ? ไหนบอกว่าแกแต่ละคนสามารถเอาชนะได้สิบคนด้วยตัวคนเดียว?!

“แต่พวกแกไม่สามารถแม้แต่จะเอาชนะไอ้นักต้มตุ๋นชั่วนั่นได้ด้วยซ้ำ!

“พวกแกเอาชนะมันไม่ได้ยังพอทน แต่พวกแกกลับสู้อะไรมันไม่ได้เลย! ฉันเกือบถูกฆ่าแล้วนะ!

“การเลี้ยงขยะแบบพวกแกไว้จะมีประโยชน์อะไร?

“ถ้าฉันตาย พวกแกก็ตาย!”

แองเจลิน่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขณะที่พ่นคำสาปหยาบคายทุกคำที่เธอนึกออก

เธอมาจากตระกูลจอห์นแห่งโกลเดน แซนและใช้ชีวิตอย่างถูกเอาใจมาตลอด เธอมาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไอ้สารเลวนั่นตบเธอและขู่เธอ และเกือบจะฆ่าเธอด้วยกระสุนนัดเดียว!

มันเป็นความอัปยศสูงที่สุด!

ที่ยิ่งกว่านั้น เพื่อนสนิทของเธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธอไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ถ้าเธอไม่รักษาชื่อเสียงของเธอไว้ เธอจะอยู่รอดในแวดวงชนชั้นสูงของมอร์ดูได้อย่างไร?

บอดี้การ์ดของครอบครัววอล์คเกอร์ทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัส ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะตอบโต้แองเจลิน่าแม้แต่คำเดียว พวกเขากลับหนีด้วยความกลัวว่าแองเจลิน่าจะยิงพวกเขา

“ไอ้**! ไอ้สารเลว!"

แองเจลิน่าทำลายทุกอย่างในห้องโถงที่เธอคว้าได้ เมื่อเธอพอใจ เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาจัสติน “ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์! ลูกสาวสุดที่รักของคุณพาคนมาทำร้ายฉัน!

“มันทำร้ายบอดี้การ์ดนับสิบคน และที่แย่ที่สุดคือ มันเกือบจะยิงฉันด้วย!

“ผู้เฒ่าวอล์คเกอร์ ลูกสาวของคุณเกเรเกินไปแล้ว!