ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 817

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ปัญหาครอบครัวของคุณก็คือปัญหาของครอบครัวผมด้วยเช่นกัน!”

“ตระกูลร็อบบินส์อาจเป็นแค่ตระกูลชนชั้นหนึ่ง แต่ว่าแม้แต่ตระกูลระดับแนวหน้าก็ยังต้องคิดให้ดีก่อนที่จะมายุ่มย่ามกับพวกเรา!”

“เอาล่ะ เราไปเข้าร่วมพิธียิ่งใหญ่กันเถอะ!”

“แต่…การ์ดเชิญมีเพียงสามใบเท่านั้น ผมเกรงว่าขอทานจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปข้างใน”

สแตนลีย์ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ แล้วกอดแขนตัวเองราวกับว่าเขาชนะการต่อสู้

ลิเลียนพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “เขาเป็นแค่สิ่งสกปรกโสโครก เขานี่ล่ะคนลงมือเอง ลงนามในกระดาษ และลากทั้งครอบครัวเราต่ำลงไปกับเขา!”

“เราควรปล่อยให้คนอย่างเขาเน่าเฟะไป! ไม่ต้องไปชายตามองเขาหรอก!”

“แมนดี้! ไปกันเถอะ เราควรเข้าไปข้างในกันได้แล้ว!”

ไซม่อนและลิเลียนดูเหมือนพวกเขาพร้อมที่จะทิ้งฮาร์วีย์ไว้

ภาพเหตุการณ์นั้นทำให้แมนดี้ถึงกับขมวดคิ้วอย่างหนัก

"คุณพ่อ คุณแม่คะ พวกคุณสามารถเข้าไปได้เลยถ้าพวกคุณต้องการ หนูจะไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ หนูจะอยู่กับฮาร์วีย์”

สแตนลีย์ยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณหนุซิมเมอร์ ผมรู้ดีว่าคุณนั้นมีจิตใจที่ดีงามราวกับนางฟ้า คุณจะไม่ยอมทิ้งผู้ชายคนนั้นไว้ข้างหลัง”

“แล้วถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะ? ผมสามารถจัดการให้เขาเข้าไปข้างในได้เช่นกัน แต่เขาอาจจะต้องใช้เส้นทางที่คนรับใช้เข้าไปนะ!”

แมนดี้ขมวดคิ้วมากขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มโกรธจัด

ลิเลียนรีบอุทาน “โอ้ สแตนลีย์ ทำไมพวกเราไม่เข้าไปกันก่อนล่ะ? ปล่อยให้แมนดี้ได้ผ่อนคลายดก่อนและเดี๋ยวเขาก็คงจะคิดออกเอง”

ลิเลียนรู้จักนิสัยใจคอของลูกสาวเธอเป็นอย่างดี เธอสามารถจินตนาการได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขายังคงเอาแต่บังคับให้เธอเข้าไป

สแตนลีย์ตระหนักเรื่องนี้ได้แล้วจึงยิ้มออกมา

“เอาล่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะครับ แมนดี้ แค่โทรหาผมก็พอ ถ้าคุณเสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้”