ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 859

แมนดี้อยู่กำกับควบคุมสถานที่ก่อสร้างตลอดทั้งบ่าย หลังจากนั้นเธอก็เข้าไปในเมืองและไปโรงแรมที่เธอกับซัพพลายเออร์นัดเจอกัน

เมื่อไปถึงที่นั่นเธอเห็นว่าเป็นห้องส่วนตัวว่างเปล่า

แมนดี้คิดเดาไปว่าพวกเขากำลังแสดงละครอยู่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอไม่พูดอะไรต่อและสั่งชามาดื่ม แล้วนั่งรออย่างเงียบ ๆ อยู่ในห้อง

เธอรอมาสี่ชั่วโมงตั้งแต่เที่ยงวันจนถึงเย็น ซัพพลายเออร์ก็มาถึง พวกเขาเข้ามาเป็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง

“ซีอีโอแมนดี้ ขอโทษที่มาช้าไปหน่อย”

“วันนี้เรายุ่งกับงานมาก คุณเองก็ทราบดีเช่นกันว่าหลังจากที่ราคาวัตถุดิบในตลาดสูงขึ้น ผู้คนก็มาหาเราเพื่อเจรจาธุรกิจมากขึ้น นั่นเป็นเหตุผลที่เรายุ่งมาก!”

“ใช่! เรามีสินค้าเพียงเล็กน้อย แต่หลายต้องการของมากมายจากเรา! เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราควรจะจัดสรรสินค้าของเราให้ใครอย่างไร ทำไมยุ่งยากอะไรอย่างนี้!”

ทันทีที่พวกเขาปรากฏตัว พวกเขาก็อวดตัวเองและความเย่อหยิ่งของพวกเขาทันที

ผู้ชายมีรูปร่างขนาดใหญ่และดูมีน้ำหนักมาก มองแวบเดียวกูรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา พวกเขามีผู้หญิงสวย ๆ ติดสอยห้อยตามมาด้วย พวกเขาเป็นคนประเภทที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว

โทรศัพท์เครื่องหนึ่งของพวกเขาดังขึ้น เขารับสาย “ไม่ต้องมาพูดถึงความเคารพให้เกียรติหรืออะไรทั้งนั้น!”

“สำหรับเราแล้วเงินเป็นสิ่งเดียวที่แสดงความเคารพและให้เกียรติเรา! บอกเขาว่าถ้าไม่เพิ่มราคาให้ เขาจะไม่ได้รับสินค้าของเราแม้แต่ชิ้นเดียว!”

“ไม่ใช่แค่ฉัน แต่ซัพพลายเออร์ทุกรายในอุตสาหกรรมนี้ด้วย! พวกเราจะไม่มีใครจะจัดหาอะไรให้เขาแม้แต่ชิ้นเดียว!”

“จำคำของฉันไว้!”

เขาวางสายด้วยความโกรธ แล้วหันไปหาแมนดี้ด้วยรอยยิ้ม “ซีอีโอซิมเมอร์ขอโทษด้วย บางคนไม่รู้จักที่ของตัวเองและเห็นบริษัทของเราเหมือนซูเปอร์มาร์เก็ตที่สามารถต่อรองราคาได้ ถ้าไม่พูดอะไรไปบ้างพวกเขาจะคิดว่าพวกเขาสำคัญ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…!”