ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 9

“อ๊ะ…” โฮเวิร์ดตกตะลึง นี่…

“ปฎิเสธงั้นหรอ?”

“ ไม่…ไม่…คุณไทสัน ขอให้สนุกและเพลิดเพลินนะครับ…” โฮเวิร์ดไม่กล้ามองหน้าเวนดี้ในขณะที่เขาพูดจบ เขาคว้ากุญแจบนโต๊ะและกำลังจะวิ่งหนีไป

“โฮเวิร์ด!ไอ้สารเลว!” เวนดี้ตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอไม่เคยคิดว่าสุภาพบุรุษอย่างเขาจะเป็นคนขี้ขลาดอย่างนี้ เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ก็ตกใจกลัวเช่นกัน ทุกคนดูเหมือนขวัญเสียไปกับปัญหานี้

ฮาร์วี่ย์เป็นคนเดียวที่มีใบหน้าว่างเปล่า ไม่ใช่เหตุผลอื่นใด แต่เป็นเพราะเขาเคยเป็นคนที่ฝึกฝนและดูแล ไทสัน วูดส์ เมื่อตอนที่เขายังอยู่กับตระกูลยอร์ก

เมื่อตอนไทสันยังเด็ก เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ข้างถนน เขาไม่มีเงินและอำนาจ เขาเกือบตายบนท้องถนนอยู่หลายครั้ง ครั้งหนึ่งฮาร์วี่ย์พบกับเขาและคิดว่าเขาอาจจะกลายเป็นบุคคลสำคัญในอนาคตได้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจชุบเลี้ยงและฝึกฝนเขา

เขาประหลาดใจที่ไทสันเติบโตขึ้นมากในเวลาเพียงไม่กี่ปี

ถึงอย่างไรก็ตามฮาร์วี่ย์ไม่ได้คาดหวังว่าไทสันจะจดจำเขาได้ เขาไม่ได้เป็นทายาทของตระกูลยอร์กมาหลายปีแล้ว ไทสันอาจจะลืมเขาไปแล้ว

ในขณะเดียวกันไทสันผู้ชั่วร้ายก็กวาดสายตามองผ่านคนอื่นๆ ในห้องอย่างจงใจ แต่เมื่อเขามองผ่านฮาร์วี่ย์ เขาก็ผงะเล็กน้อย

ในนาทีต่อมาใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป ความเย่อหยิ่งและความชั่วร้ายของเขาหายไปในทันที เขารีบก้าวไปข้างหน้าและเดินไปที่ฮาร์วี่ย์ เขาโค้งคำนับและพูดด้วยเสียงต่ำ “ท่านครับ ผมไม่รู้ว่าท่านอยู่ที่นี่ด้วย โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ!"

ทุกคนในห้องจัดเลี้ยงส่วนตัวต่างตกใจ

ไทสันผู้หยิ่งผยองที่สามารถทำให้พวกเขาตายได้อย่างง่ายดายตอนนี้ยืนอยู่ข้างๆฮาร์วี่ย์ด้วยความเคารพ เฉกเช่นนักเรียนกับอาจารย์

แม้แต่ลูกน้องของไทสันเองก็ตกใจ เขาคือเจ้านายที่กล้าหาญและโหดเหี้ยมมาโดยตลอด! เขาไม่เคยเคารพใครมากขนาดนี้

ฮาร์วี่ย์เป็นคนเดียวที่สงบนิ่งและไม่แสดงออกใดๆ

สัพพักหนึ่งฮาร์วี่ย์ถอนหายใจออกมา จากนั้นเขาก็ตบไหล่ของไทสัน “ปล่อยพวกเขาไปเถอะพวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉัน”

"ได้ครับท่าน! ผมจะทำทุกอย่างที่ท่านบอก ผมจะปล่อยพวกเขาไป พาพวกเขาออกไปจากที่นี่ ฉันอยากจะพูดคุยกับท่าน อย่าให้พวกเขารบกวนเรา!” ไทสันมีอารมร์หงุดหงิดขึ้น

ในไม่ช้าเพื่อนร่วมชั้นที่ยังคงมีสีหน้าแปลกๆ ก็ถูกไล่ออกไปจากห้อง

…

ด้านนอกโรงแรมแพลตตินั่ม เพื่อนร่วมชั้นทุกคนยังคงตกใจ