ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 907

“ผมต้องบันทึกความเลวร้ายครั้งนี้เอาไว้ คุณถูกพักการเรียนทั้งเดือน!”

หลังจากได้ยินคำพูดของทิม เยเลน่าและพวกพ้องของเธอทั้งหมดก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ใบหน้าของพวกเขาไร้สีเลือดทันที

แม้ว่าพวกหล่อนจะไม่ถูกไล่ออก แต่พวกหล่อนก็มีจุดด่างพล้อยในชีวิตลงบันทึกไว้พร้อมกับการระงับการเรียนหนึ่งเดือน พวกเขาจะบอกข่าวนี้กับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไรเมื่อพวกเขากลับบ้าน?

แม้แต่การสอบและโอกาสในการหางานในอนาคตก็จะได้รับผลกระทบเพราะเหตุการณ์ในวันนี้

แต่พวกหล่อนหาเรื่องใส่ตัวเอง ครูและนักเรียนคนอื่น ๆ ไม่มีใครสงสารพวกเขาเลย

“สำหรับเชนและเยเลน่า พวกเธอถูกไล่ออกจากโรงเรียนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป และพวกเธอต้องขอโทษซีนเธียร์ ถ้าไม่อย่างนั้นจะไม่มีโรงเรียนไหนในบัควู้ดที่จะรับพวกเธอเข้าเรียน!”

เสียงเข่าของพ่อแม่ของเชนกระทบพื้นเสียงดังก้องไปทั่ว

ครอบครัวของเธอเริ่มกลับใจ

“เราผิดไปแล้ว! เราผิดไปอย่างมหันต์!”

“ซีนเธียร์ ได้โปรดยกโทษให้เราด้วย! เราจะไม่ทำมันอีกแล้ว!”

พ่อแม่ของเชนเริ่มคร่ำครวญอ้อนวอน เอาหน้าผากโขกพื้นไม่หยุด

ทั้งคู่เข้าใจสถานการณ์นี้ดี หากซีนเธียร์ไม่ให้อภัยพวกเขาในวันนี้ พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่าการลงโทษอันน่าสะพรึงกลัวนั้นจะเกิดขึ้นกับพวกเขาอย่างไร

ซีนเธียร์เป็นคนใจอ่อน แต่เธอยังไม่ยอมให้อภัย

ดอว์สันและเยเลน่าสบตากัน

หลังจากนั้นดอว์สันก็เตะเยเลน่าบังคับให้เธอล้มลงกับพื้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

ทุกสายตาที่มองดูเหตุการณ์ต่างต้องกัดฟันข่มและทำตามเขา

ตุ้บ!

ฝูงชนไม่ได้ตกใจขนาดนั้นเมื่อคนอื่น ๆ คุกเข่า แต่ทุกคนต่างต้องตกตะลึงเมื่อเห็นดอว์สันคุกเข่า