ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1003

ทหารสวมชุดของค่ายพร้อมกับดาบที่ห้อยอยู่ที่เอวของพวกเขา เหล่าทหารเดินออกมาจากรถหุ้มเกราะ ด้วยท่าทีราวกับว่ากำลังจะไปทำสงคราม สายตาของพวกเขาแหลมคมดุจเหยี่ยว

เพียงแค่สบสายตาของพวกเขาก็สามารถทำให้ทุกคนกลัวได้

ทหารจากค่ายศัสตราวุธเกือบพันนายได้ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด พวกเขาบางคนได้ล้อมปิดกั้นประตูด้านหลังของคฤหาสน์ไนน์แล้ว ในขณะที่บางกลุ่มถอยกลับไปหลายร้อยไมล์เพื่อสอดส่องสถานการณ์จากไกล ๆ

ทุก ๆ ก้าวของพวกเขารอบคอบราวกับว่าการทำเช่นนี้เป็นสัญชาตญาณโดยธรรมชาติของพวกเขา

คนร้อยคนยืนเรียงเป็นแถวตรงและเริ่มก้าวเดินตรงมาข้างหน้า

ผู้นำการ์ด ผู้ที่ก่อนหน้านี้อวดดีอย่างมาก แต่ตอนนี้เขากลับกำลังตะลึง

เขาพอมีความรู้อยู่บ้างและพอนึกออกว่าคนเหล่านี้เป็นใคร

นี่เป็นหนึ่งในกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศ H ค่ายศัสตราวุธนั้นเอง!

เขาไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระต่ออีกแล้ว ขาของเขาอ่อนปวกเปียกและทรุดลงกับพื้นทันที

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ!

การ์ดคนอื่น ๆ ทำตามทันที พวกเขาโยนอาวุธของพวกเขาทิ้งและเอามือของพวกเขาไขว้หลัง

‘นี่มันเรื่องตลกเหรอ?’

‘ค่ายศัสตราวุธที่เป็นตำนานอยู่ที่นี่เหรอ?’

ไทสันเปล่งเสียงออกมาดัง “คุณกล้าดีนิ เกรย์ ฌอง! คุณไม่คิดจะออกมาต้อนรับเจ้าชายเหรอ?”

“ฉันจะให้เวลาคุณสามวินาที! จะออกมาและคุกเข่าซะหรือจะตาย!”

“ฮะ! ใครกล้ามาเรียกตัวเองเป็นเจ้าชายต่อหน้านายท่านของฉันกัน?! แม้แต่เจ้าชายยอร์กแห่งเซาท์ไลท์ก็ยังเป็นได้แค่สิ่งของสกปรก ๆ ต่อหน้านายท่านของฉันเท่านั้น!” หลังจากที่ได้ยินเสียงเอะอะจากด้านนอก แซ็คก็กระโดดออกมาและตะโกน

เกรย์มองแซ็คด้วยความชื่นชม

‘หมารับใช้ตัวนี้ไม่เลวนะ เขารู้ว่าต้องทำยังไงเวลาไหน มันทำให้ฉันรู้สึกสบายใจขึ้น’

หลังจากที่ได้รับการยืนยันจากเกรย์ แซ็คก็หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

“นายท่านฌองครับ ผมจะหักขาของคนที่เพิ่งพูดเมื่อกี้เอง! แล้วผมจะทำให้เขาคุกเข่าและขอโทษต่อหน้าคุณ!”