ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1018

”เกิดอะไรขึ้น?”

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว แมนดี้ไม่ค่อยแสดงท่าทางแบบนี้เท่าไหร่

แมนดี้พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ข่าวที่ว่าฉันจะขยับขยายบริษัทแพร่กระจายออกไป เมื่อกี้คุณยายกับคุณลุงโทรมาบอกว่าขอซื้อหุ้น”

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วและพูดว่า “ซื้อหุ้น? พวกเขาจะลงทุนได้ยังไง? พวกเขามีเงินจำนวนมหาศาลนั้นได้ยังไง?”

แมนดี้พูดต่ออีกว่า “ประเด็นของคุณลุงคือพวกเขาจะขอหนังสือหุ้นไว้ก่อน แล้วพวกเขาจะจ่ายเงินในทีหลัง”

ฮาร์วีย์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ตระกูลเยตส์พยายามจะทำร้ายพวกเขาอย่างไร้ยางอาย

สีหน้าของแมนดี้ดูแย่มาก เธอได้แค่ถอนหายใจและพูดว่า “คุณไปตระกูลเยตส์กับฉันนะคะ เราต้องไปจัดการปัญหานี้ ไม่อย่างนั้นเครือข่าวามสัมพันธ์ของคณลุงในบัควู้ดจะต้องทำให้เราประสบปัญหาร้ายแรงแน่นอน”

ไม่นานฮาร์วีย์และแมนดี้ก็มาถึงที่พักของตระกูลเยตส์

ตระกูลเยตส์จัดงานเลี้ยงเพื่อต้อนรับแมนดี้เป็นพิเศษ

“แมนดี้ คิดเรื่องที่ลุงบอกเมื่อเช้านี้หรือยัง?”

“ตระกูลเยตส์เป็นตระกูลระดับเฟิร์สคลาสในบัควู้ด มีอำนาจ ตราบใดที่หลานให้ตระกูลเยตส์เป็นส่วนหนึ่งในบริษัทของหลาน บริษัทของหลานก็จะสามารถทะยานสู่จุดสูงสุดในบัควู้ดได้อย่างแน่นอนในอนาคต!”

“ใครที่กล้ายุ่งวุ่นวายก็โทรมาหาลุงได้ ลุงจะจัดการเอง”

คีธยิ้มและตักชิ้นเนื้อให้แมนดี้

“เหมือนกับเนื้อชิ้นนี้ ถ้าหลานกินชิ้นนี้ มันจะไม่ใหญ่เกินไปเหรอ?”

“ถ้าหลานแบ่งครึ่งและให้ตระกูลเยตส์มีส่วนร่วมบ้าง หลานก็จะไม่กินอิ่มจนเกินไป”

“แมนดี้ หลานเป็นผู้หญิงที่ฉลาด หลานน่าจะเข้าใจความหมายของลุง ใช่ไหม?”

“ลุงพูดเพื่อประโยชน์ของหลานเอง!”

ตอนนี้แมนดี้ต้องสละหุ้นบางส่วนของบริษัท

แน่นอนว่าตระกูลเยตส์อยากจะได้มันมาโดยจะไม่ยอมเสียเงินสักบาทเดียว

สิ่งสำคัญที่สุดคือพวกเขาส่วนแบ่งจำนวนมาก ถ้าแมนดี้เห็นด้วย นั่นหมายความว่าในที่สุดการเข้าควบคุมของบริษัทจะตกไปอยู่ในมือของพวกเขา

แมนดี้เจอประสบการณ์มามากในตระกูลซิมเมอร์ เธอเข้าใจว่าไม่มีความรักในเรื่อแบบนี้แม้แต่กับเครือญาติ

เธอจึงทำได้เพียงกัดฟันข่มอารมณ์ แต่เธอไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน

ระหว่างนั้น คุณย่าเยตส์ที่ก่อนหน้านี้นิ่งเงียบก็กระแอมไอในลำคอและพูดว่า “แมนดี้ คุณลุงและคุณป้าพูดมาทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของหลาน!”

“และนี่ไม่ใช่แค่ความคิดของพวกเขาเพียงอย่างเดียว ฉันก็คิดแบบเดียวกัน”

“หลานสามารถสละหุ้นบางส่วนได้ไหม? เพียงแค่พูดออกมาสักคำ ฉันอยากจะรู้!”