ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1044

ซีนเธียร์จับแก้มตัวเองและจ้องไปที่ธัญญ่าอย่างไม่อยากที่จะเชื่อ เธอไม่อยากที่จะเชื่อเลยว่าน้าสาวที่รักเธอมากจะตบเธอด้วยเรื่องแบบนี้!

ผัวะ!

ทันใดนั้น ฮาร์วีย์ที่แอบเฝ้าดูเหตุการณ์อยู่เงียบ ๆ ก็ก้าวออกมา แต่ทว่าก่อนที่ใครจะทันได้ทักท้วงอะไรเขาก็เดินตรงเข้าไปตบธัญญ่าอย่างแรงจนเธอถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก

ไม่ใช่แค่ธัญญ่าคนเดียวที่อึ้งกับเหตการณ์นั้น

เลย์ตันเองก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน

คีธก็ไม่ต่าง

คุณย่าเยตส์ก็ด้วย!

ทุกคนต่างก็อึ้งไปตาม ๆ กัน!

พวกเขารู้อยู่แล้วว่าฮาร์วีย์ก็อยู่ที่นี่ด้วย แต่อย่างไรก็ตาม ในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์เป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ซึ่งไม่ควรค่าจะเสียเวลาไปเสวนาด้วย

แล้วเจ้าเศษสวะนี่ตบหน้าธัญญ่าจริงดิ?!

เลย์ตันเป็นคนแรกที่กลับมามีสติสัมปชัญญะ เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์และเริ่มดุด่าต่าง ๆ นา ๆ “เลี้ยงเสียข้าวสุก! พยศ! อาศัยบ้านเขาอยู่แล้วกล้าดียังไงมาทำแบบนี้อีก?”

“แกมันก็แค่หมาจนตรอก!”

“แมนดี้ไม่ใช่คนเดียวที่จะต้องเข้าคุก!”

“แกก็จะต้องใช้เวลาแสนเนิ่นนานในกรงขังนั่นด้วยเช่นกัน!”

“อ๊ากกกกก!”

ฮาร์วีย์จ้องเขม็งไปที่เลย์ตันซึ่งกำลังกระวนกระวายจากสายตาของฮาร์วีย์ ก่อนที่เขาจะตบเลย์ตันอย่างหมดซึ่งความอดทน

การตบครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งแรก และจบลงด้วยฟันของเลย์ตันหลุดร่วงออกมาจากปากสองสามซี่

เลย์ตันส่งเสียงคร่ำครวญเหมือนหมูที่ถูกเชือด เขากลิ้งไปมาบนพื้นเอามือปิดใบหน้าของตัวเองไว้

เขาเป็นคนหัวสูง คนอย่างเขาจะเคยเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างไร?

ธัญญ่ามองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว ถ้าฮาร์วีย์ตบเธอแรงกว่านี้สักหน่อย ใบหน้าของเธอจะไม่บูดเบี้ยวเลยหรือ?

คีธหน้าซีด

เขาจ้องฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและตะโกนว่า “เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอวดดีนักนะ! แกกำลังทำบ้าอะไรอยู่? แกบ้าไปแล้วหรือไงถึงมาไล่ตบคนอื่นเหมือนหมาบ้าอย่างนี้?!”