“เกิดอะไรขึ้น?”
“เขาถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินเหรอ?!”
เริ่มแรกท่าทีเรียบง่ายและนิ่งสงบของเจคอบก็เปลี่ยนไปทันที เขายืนขึ้นด้วยความโกรธ
“ประธานวอร์เนอร์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” แมนดี้ถาม
เจคอบตอบกลับด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง “ประธานซิมเมอร์ ผมเกรงว่าเราคงต้องเลื่อนการเจรจาของเราออกไปอีกสองสามวันนะครับ”
“ลูกชายของผมถูกทำร้ายอย่างหนักที่มหาวิทยาลัยและถูกส่งเข้าโรงพยาบาลครับ แล้วยังไม่พบคนที่ทำผิดอีกครับ ผมต้องไปตรวจสอบดูสักหน่อย”
“เป็นไปไม่ได้ที่ลูกชายของผมจะถูกทำร้ายโดยไม่หวังอะไร ใช่ไหม?”
แมนดี้จัดการร่วมมือระหว่างทั้งสองบริษัทด้วยความเคารพอย่างสูง เมื่อฟังเจคอบ เธอพูดขึ้น “ถ้าอย่างนั้นฉันคงต้องไปเยี่ยมกับประธานวอร์เนอร์ด้วยเหมือนกันค่ะ”
“ได้ครับ”
ไม่นานทั้งสองคนได้เดินทางมาถึงที่โรงพยาบาล
เจคอบหน้าเสียทันทีเมื่อเขาเห็นเมสันที่มีผ้าพันแผลอยู่เต็มไปหมดถูกพาออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“ใครทำให้ลูกอย่างนี้?! ไม่ได้บอกพวกเขาเหรอว่าลูกเป็นทายาทของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์?!”
ใบหน้าของเจคอบเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น
“พ่อครับ ผมบอกเขาแล้ว! แต่เขาไม่ได้สนใจเลย!”
“เขายังบอกด้วยว่าเขาจะหักขาของพ่อด้วยถ้าพ่ออยู่ที่นั่นด้วย!”
“พ่อครับ ผมรับไม่ได้จริง ๆ ! พ่อต้องแก้แค้นให้ผมนะครับ!”
เมสันเรียกร้องพร้อมกับกัดฟันอย่างรำคาญใจ
“สบายใจเถอะ พ่ออยู่ที่นี่ พ่อจะทวงคืนความยุติธรรมมห้ลูกเอง!”
“ตลอดหลายปีที่เราใช้ชีวิตอยู่ในบัควู้ด รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ไม่ใช่ที่ที่ใครจะมาล้อเล่นด้วยได้! ใครที่แตะต้องลูกชายของพ่อ พ่อจะฆ่ามันให้หมด!”
“ลูกรู้จักคนที่ทำร้ายลูกหรือเปล่า?”
เจคอยไม่มีท่าทีเห็นอกเห็นใจแม้แต่น้อย
เมสันตอบกลับผ่านฟันที่กัดกรอกของเขา “มันเป็นนักสังคมสงเคราะห์สักที่ชื่อว่า ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”
เมื่อแมนดี้ได้ยินชื่อนั้น เธอชะงักทันที
เจคอบเป็นชายที่มีประสบการณ์การท่องโลกมาหลายปี
จากท่าทางที่เปลี่ยนไปของแมนดี้ เขาเข้าใจทันทีว่าเธอต้องรู้ว่าฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นใครแน่
ต่อมาเข้าจึงถามขึ้นอย่างสุภาพ “ประธานซิมเมอร์ครับ อย่าบอกนะครับว่าคุณรู้จักฮาร์วีย์ ยอร์ก?”
แมนดี้ถูขมับของเธอและรู้สึกว่าเธอกำลังจะปวดหัว “ผู้ชายคนนั้นเป็นสามีของฉัน…”
“เฮอะ! ไม่เลวนี่ครับประธานซิมเมอร์! มาต่อรองกับผมจากนั้นก็ขอให้สามีของคุณไปทำร้ายลูกชายของผมและจากนั้นก็ส่งเขาเข้าโรงพยาบาล! พวกซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์อย่างคุณอยู่เหนือจริง ๆ !”
เมื่อคิดว่าแมนดี้ตั้งใจข่มขู่เขา ใบหน้าของเจคอบก็เริ่มเย็นชาขึ้น
แมนดี้รีบส่ายหน้าของเธอทันที “ประธานวอร์เนอร์คะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ค่ะ ว่าทั้งหมดเกิดขึ้นได้ยังไง เรื่องทั้งหมดต้องเป็นอุบัติเหตุแน่ ๆ ค่ะ!”
“ฉันอยากร่วมงานกับรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จริง ๆ นะคะ!”
“ฉันจะให้รายงานที่เป็นธรรมแก่รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เกี่ยวกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นค่ะ!”
“เราจะจ่ายค่าชดเชยและค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดให้ค่ะ!”
เมื่อเห็นแมนดี้แสดงด้านที่เปราะบางของเธอออกมา เจคอบก็ระเบิดหัวเราะที่แสนเย็นชาออกมา “จ่ายค่ารักษาพยาบาลเหรอ? คุณคิดว่ารีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ไม่มีเงินเหรอ?”
“เรายังไม่จบเรื่องนี้หรอก! อย่าคิดว่ารีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จะไม่มีคนสนับสนุน เรามีแม้กระทั่งรัฐบาลของบัควู้ดที่คอยหนุนหลังเราอยู่!”
“ถ้าคุณไม่อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดอย่างถูกต้อง ต่อไปเราคงจะต้องเจอกันที่ศาล!”
ด้วยคำพูดของเจคอบทำให้ท่าทีของแมนดี้เปลี่ยนไปทันที
ในที่สุดซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์เพิ่งได้มีแรงกลับมาและธุรกิจของบริษัทก็ได้กลับมาเป็นปกติ
แต่เพราะฮาร์วีย์ ทำให้บริษัทอาจถูกฟ้องและอาจสูญเสียอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้ง!
ความรู้สึกของแมนดี้เต็มไปด้วยความโกรธ เธอรีบโทรหาฮาร์วีย์ทันที
“ฮาร์วีย์! คุณทำร้ายคนที่มหาวิทยาลัยบัควู้ดเหรอ?!”
“คุณรู้ไหมว่าคุณทำร้ายใครลงไป?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...