ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1100

พวกตระกูลเยตส์รอคอยวันนี้มานานมากแล้ว!

พวกเขาเป็นตระกูลของข้าราชการ พวกเขาไม่มีความรู้และไม่สามารถก้าวหน้าได้มากนักในวงการอุตสาหกรรมธุรกิจ

เนื่องจากขาดเงินทุนและความสามารถในการก่อตั้งธุรกิจ พวกเขาจึงไม่สามารถขึ้นเป็นตระกูลระดับแนวหน้าได้สักทีแม้ว่าจะใช้เวลามาเนิ่นนานหลายปีแล้วก็ตาม

ตอนนี้พวกเขามีหุ้นส่วนของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์อยู่ในกำมือแล้ว มันเท่ากับว่าพวกเขาเข้าใกล้การเติบโตไปเป็นตระกูลระดับแนวหน้าอีกก้าวหนึ่งแล้ว

สำหรับชาวตระกูลเยตส์บางคน ตอนนี้มันเท่ากับว่าครอบครัวของพวกเขาได้เลื่อนไปอยู่ในระดับที่สูงขึ้นแล้ว

เมื่อคีธเห็นว่าแมนดี้ลงนามในข้อตกลงแล้ว เขาก็กดโทรศัพท์โทรออกทันที “ใช่คุณยานนิค บิสสันหัวหน้าสารวัตรของกรมตำรวจบัควู้ดหรือเปล่าครับ? ผมชื่อคีธ เยตส์”

“หลานเขยของผม ฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาได้ถูกกลุ่มอันธพาลจากไทยลักพาตัวไป ผมอยากจะขอฝากเรื่องนี้ไว้กับคุณ และผมคาดหวังผลลัพธ์ความคืบหน้าภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง!”

"ครับท่าน!"

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ยานนิคตอบกลับด้วยความเคารพและรีบไปจัดการสิ่งต่าง ๆ ที่ได้รับมอบหมายอย่างรวดเร็วทันที

หลังจากวางสาย คีธก็พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “รอฟังข่าวเงียบ ๆ ก็แล้วกันนะ ยานนิค บิสสัน เขาเป็นถึงหัวหน้าสารวัตรของกรมตำรวจบัควู้ด เนื่องจากเขาได้ลงมือด้วยตัวเองแล้ว ปัญหานี้จะได้รับการแก้ไขในระยะเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน”

เมื่อมองดูท่าทางที่สงบของคีธ ทั้งแมนดี้และฮาลซีย์ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

แต่ในความเป็นจริง คีธนั้นไม่ได้ต้องการจะช่วยพวกเขาเลยแม้สักนิด

ประการแรก ตระกูลเยตส์มีส่วนเกี่ยวข้องในเหตุการณ์ทั้งหมด คีธรู้ดีว่ายานนิคจะไม่สามารถแก้ไขคดีนี้ได้ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างแน่นอน

และสุดท้ายเขาก็จะทำได้แค่นำศพของฮาร์วีย์กลับมาเพียงเท่านั้น

คีธมีไหวพริบและได้ใส่ทริคเล็ก ๆ น้อย ๆ ในข้อตกลงดังกล่าว

ตราบใดที่ฮาร์วีย์กลับมา แมนดี้ต้องมอบหุ้นส่วนทั้งหมดของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ให้แก่ตระกูลเยตส์ไม่ว่าเขาจะกลับมาแบบเป็นหรือตายก็ตามแต่

คราวนี้มันก็จะเท่ากับยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัวแบบสบาย ๆ !

นกตัวที่หนึ่ง ภารกิจที่ควินตันได้มอบหมายก็จะสำเร็จเสร็จสิ้นและตระกูลเยตส์ยังได้กำจัดฮาร์วีย์ให้พ้นทางอีกด้วย

นกตัวที่สอง พวกเขายังจะได้รับหุ้นส่วนทั้งหมดของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มาไว้ในกำมืออีกด้วย

คีธรู้สึกพึงพอใจในความฉลาดของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง