ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1102

“ฮาร์วีย์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? พวกเขาไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม?” แมนดี้ไม่ได้สนใจอย่างอื่นและเข้าไปกอดฮาร์วีย์และค่อย ๆ ตรวจดูเขา

เธอกังวลมากจนเธอเกือบเป็นลม ถ้าเธอไม่แข็งแรงพอ ป่านนี้เธอคงจะได้นอนอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว

“ผมไม่เป็นอะไรที่รัก อย่าร้องไห้เลย กลับกันเถอะ” ฮาร์วีย์ปาดน้ำตาที่หางตาของเธออย่างอ่อนโยน

เขาจะตามสืบเรื่องนี้จนจบอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ไม่เหมาะที่จะพูดอย่างนี้ต่อหน้าแมนดี้

“คุณควรไปส่งฮาลซีย์ที่สนามบินก่อน เธอเกือบตกเครื่องเพราะคุณแล้ว”

“ฉันมีเรื่องต้องคุยกับคุณลุงและคนอื่น ๆ หน่อย”

แมนดี้พูดพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึก

ฮาร์วีย์ค่อนข้างสับสนแต่เขาไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เขาพาฮาลซีย์ออกไปและพาเธอไปส่งที่สนามบินนานาชาติบัควู้ด

ขณะเดียวกัน คีธขอให้ทนายมาเพื่อเป็นพยานในการทำข้อตกลง

“ตามข้อตกลง จากเวลานี้เป็นต้นไป ทุนทั้งหมดที่อยู่ในมือของมิสแมนดี้ ซิมเมอร์จะถูกโอนย้ายไปให้กับตระกูลเยตส์”

ในขณะที่คีธพูด ทนายหยิบเอกสารออกมาให้ทั้งสองฝ่ายเซ็น

“ค่ะ เข้าใจแล้ว”

แมนดี้อดกลั้นความเจ็บปวดที่อยู่เต็มอกของเธอและเซ็นชื่อของเธอลงไป

นี่เป็นบริษัทที่เธอทำงานมาเป็นเวลานาน แต่ในวันนี้เธอถูกบีบบังคับให้มอบให้พวกเขา

ตระกูลเยตส์ยิ้มในขณะที่พวกเขามองไปที่สัญญา

คีธแสร้งแกล้งทำเป็นใจดีและพูดขึ้น “แมนดี้ เธอคุ้นเคยกับซิลเวอร์ นิมบัส เอ็นเตอร์ไพรส์มากกว่า ยังมีโครงการบางโครงการที่ยังทำร่วมกับบริษัทอื่นอยู่นะ”

“ฉันคิดว่าเธอยังคงเป็นผู้จัดการธุรกิจได้ เธอคิดยังไงกับเงินเดือนเดือนละสามหมื่นดอลลาร์บ้าง?”

“สามหมื่นดอลลาร์ค่อนข้างดีเลยนะ!” คนในตระกูลเยตส์พูดแทรกขึ้นพร้อมกับหัวเราะเยาะ

“ใช่ ทุกวันนี้การทำงานและได้เงินเดือนเดือนละหลายหมื่นดอลลาร์ถือว่าค่อนข้างดีทีเดียวนะ!”

“คุณลุงรับมือกับเรื่องนี้ค่อนข้างดีเลยนะครับ!”

ตอนนี้คนในตระกูลเยตส์ต่างยินใจและสุขใจอย่างมาก ตั้งแต่เมื่อมูลค่าที่ดินของซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตพุ่งขึ้นสูง พวกเขาก็ได้จับจ้องบริษัทของแมนดี้ไว้

หลังจากผ่านความยากลำบากมามากมาย ในที่สุดวันนี้ก็ได้มาถึง!

ในขณะเดียวกัน ภายในห้องโถงด้านหลัง…

คุณย่าเยตส์ขมวดคิ้ว “คีธ ถึงแม้ว่าเราจะได้ซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มาสำเร็จ แต่ไอ้เวรฮาร์วีย์ยังไม่ตาย!”

“ครั้งนี้ ภารกิจของนายน้อยคนที่สองเป็นความล้มเหลว”

คีธตอบกลับอย่างเย็นชา “แม่ครับ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา ผมยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตามวิธีการปกติที่ตระกูลคลาวด์กับตระกูลร็อบบินส์เคยทำ พวกเขาจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาดหลังจากที่พวกเขาได้ตัดสินใจลงมือทำ”

“อีกอย่าง ตระกูลของเราจะไม่ยอมยืนเฉย ๆ มองดูไอ้เวรนั่งกระโดดไปมาหรอก!”

“แต่ถ้าตอนนี้เรายังลงมือทำอยู่มันจะดูเด่นเกินไป ผมจะติดต่อกับตระกูลร็อบบินส์และตระกูลคลาวด์ภายหลัง สำหรับตอนนี้ผมจะต้องปล่อยให้ไอ้ลูกเขยเกาะกินนั่นมีชีวิตอยู่ต่ออีกหน่อย!”