ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1108

ท่าทีบนใบหน้าของนิคแสดงความสมเพชขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อเขาได้ยินแมนดี้พูดขึ้นด้วยความถ่อมตัวอย่างนี้

“ประธานซิมเมอร์ ในเมื่อคุณพูดแบบนี้ อย่างนี้ผมคงต้องระมัดระวังธุรกิจของคุณแล้วล่ะ”

“ถุงน่องพวกนี้ ผมต้องการมันทั้งหมด!”

เมื่อนิคพูดจบท่าทางของเขาดูร้ายกาจขึ้น

“ผมอยากซื้อสักคู่เหมือนกัน!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…!”

ลูกน้องของนิคหัวเราะอย่างน่าสมเพช สายตาที่เต็มไปด้วยความใคร่ของพวกเขาจับจ้องไปที่แมนดี้

นิคแสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายและพูด “แมนดี้ ฉันได้ยินมาว่าเธอทิ้งกรรมสิทธิ์หุ้นของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ไปทั้งหมด อย่างนี้ก็หมายความว่าเธอไม่เหลืออะไรแล้ว บางทีเธออาจจะเช่าบ้านไม่ได้ด้วยซ้ำ!”

“เอาอย่างนี้ไหม? ตอนนี้บริษัทของเรากำลังหาเลขาให้ฉันอยู่ด้วยเงินเดือนเจ็ดร้อยแปดสิบดอลลาร์ต่อเดือน”

“ตอนนี้ฉันยังไม่เจอผู้สมัครที่เหมาะสม แต่ถ้าเธอทำตัวดี ฉันให้ตำแหน่งนั้นกับเธอได้นะ!”

“แต่เธอจะต้องจำเงื่อนไขหนึ่งข้อของการเป็นเลขาของฉัน คือเธอจะต้องนอนกับฉัน!”

ฮาร์วีย์อดทนต่อไม่ไหวอีกแล้ว ผู้ชายคนนี้หยาบช้าเกินไป ตอนนี้ฮาร์วีย์ไม่ต้องการอะไรนอกจากการพุ่งตัวไปตบผู้ชายคนนี้และกดหัวของเขาลงชักโครก

แต่แมนดี้ส่ายหน้าและพูด “ที่รักช่างเถอะ ไปกันเถอะ”

“ต่อไปเราจะต้องเจอหลายอย่างแบบนี้อีกตอนนี้เราตั้งแผงลอยของเราเอง ถ้าคุณเอาแต่ทำร้ายคนอื่นตลอด แล้วเราจะสร้างธุรกิจของเราได้ยังไง?”

ฮาร์วีย์มองดูท่าทางมืดมนของแมนดี้และไม่อยากทำให้เธอผิดหวัง เขาทำได้เพียงแค่จ้องนิคอย่างเย็นชาเท่านั้น

เมื่อเห็นพฤติกรรมที่ขี้ขลาดของฮาร์วีย์ ทำให้นิคหัวเราะออกมาเสียงดัง

“แมนดี้ สามีของเธอไม่ดีเลยนะ ฉันกำลังอ่อยเธอต่อหน้าเขาอยู่ แต่เขาแสดงออกอย่างนี้อีกเหรอ? ไม่คิดว่าเขาเป็นพวกขี้แพ้เหรอ?”

“เธอเป็นผู้หญิงสวย ทำไมเธอถึงยังตามขยะอย่างนี้อยู่? ฉันคิดว่าเธอควรตามฉันดีกว่านะ! ใบหน้าสวย ๆ ของเธอจะเสียเปล่า ๆ”

ระหว่างที่พูด นิคเดินตรงหาแมนดี้อย่างน่ากลัวและกำลังจะเอื้อมมือแตะหน้าของเธอ