ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1119

พวกเยตส์ต่างพาหัวเราะกันใหญ่หลังจากฮาร์วีย์ยืนขึ้นพูด

ในสายตาของพวกตระกูลเยตส์ แมนดี้และครอบครัวของเธอไม่มีสถานะอะไรสำคัญเลย ฮาร์วีย์ยังต่ำต้อยที่สุดด้วยซ้ำ!

“คุณย่าเยตส์ คีธ พวกคุณเชื่อไหมว่าจะต้องเสียใจกับสิ่งที่พวกคุณทำในวันนี้?”

“ตระกูลเยตส์จะมีอันดับสูงสุดงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์พูดพร้อมยิ้ม “ผมเกรงว่าพวกคุณจะไม่สามารถไต่ขึ้นไปเป็นอันดับหนึ่งได้เร็ว ๆ นี้หรอก!”

“อวดดี!” คีธคำรามออกมา “แกกล้าดียังไงมาแช่งตระกูลอันดับหนึ่งอย่างตระกูลเยตส์แบบนี้! ไอ้โง่!”

“แกอยากให้ตระกูลเยตส์สำนึกผิดงั้นเหรอ? ไม่มีทาง!”

“ตอนนี้หุ้นทั้งหมดของแมนดี้อยู่ในมือของเราแล้ว เรามีอำนาจและความรุ่งเรืองในโลกนี้! เราจะเสียใจในสิ่งที่ทำได้ยังไง?!”

“ไอ้คนสกปรกอย่างแกไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าตระกูลเยตส์แข็งแกร่งเพียงใด!”

พวกเยตส์หัวเราะอย่างเย้ยหยัน ในสายตาของพวกเขาฮาร์วีย์ก็เป็นเพียงคนบ้าคนหนึ่ง

“หุบปาก!”

ในที่สุดลิเลียนก็ได้สติอีกครั้ง เธอตะโกนด้วยเสียงอันดังก้อง ยืนนิ่ง จ้องไปที่คุณย่าเยตส์

“แม่คะ หนูอยากถามแม่ ครอบครัวของหนูเคยทำอะไรที่ไม่ให้เกียรติตระกูลเยตส์บ้างไหมคะ?”

“ถึงขั้นอยากจะทำลายความสัมพันธ์ของเราแบบนี้เลยเหรอคะ?”

“เราเคยทำอะไรผิดไปเหรอคะ?”

“แม้ว่าคุณแม่อยากจะฆ่าเรา อย่างน้อยก็บอกเราว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้?”

ไซม่อนเองก็เปิดปากพูดอย่างช้า ๆ

“คุณแม่ เราอาจไม่เคยให้อะไรกับตระกูลเยตส์ แต่เราไม่สมควรได้รับการปฏิบัติแบบนี้”

“อย่างน้อยเราก็ทำงานอย่างหนักเพื่อตระกูลเยตส์มาตลอด ถึงแม้ว่าเราจะไม่มีอะไรจะช่วยส่งเสริมบารมีเลยก็ตาม!”

แมนดี้พูดเสริมอย่างดื้อรั้นว่า “คุณยายคะ หนูยกหุ้นทั้งหมดเพราะคุณยายต้องการไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ?”

“แค่นั้นยังไม่พออีกเหรอคะ?”

ตระกูลเยตส์ฟังแมนดี้และครอบครัวของเธอพูดเพราะความจนปัญญา ช่างดูไร้ยางอาย

“ใช่! รีบออกไปจากที่นี่ซะ!”

พวกตระกูลเยตส์ที่เหลือหัวเราะอย่างเย็นชาท่ามกลางเสียงตะโกนไล่ หนึ่งในนั้นถึงกับคว้าไม้กวาดไล่แมนดี้และครอบครัวออกไป

ลิเลียนหัวเราะเย้ยหยันและมองคุณย่าเยตส์อีกครั้ง

“แม่คะ หนูจะถามคำถามสุดท้าย ตอบหนูด้วยนะคะ!”

“เแม่ต้องใจร้ายกับครอบครัวของหนูขนาดนี้จริง ๆ เหรอคะ?”

คุณย่าเยตส์ซึ่งไม่ยอมพูดอะไรก่อนหน้านี้ยอมที่จะเปิดปากจะตอบ

“ไอ้คนไม่รัก! นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะพูดแบบนี้ ถ้าแกเรียกฉันว่าแม่อีก ฉันจะให้คนมาฉีกปากแก!”

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ลิเลียนก็โงนเงนจะล้มและถอยห่างออกมา เธอนั่งลงด้วยใบหน้าไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน เธอไม่สามารถยืนขึ้นได้

ฮาร์วีย์ถอนหายใจเมื่อเห็นความเจ็บปวดนั้น จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าเพื่อพยุงลิเลียนลุกขึ้น

“คุณแม่ครับ ไปกันเถอะ เราไม่จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเยตส์!”