ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1132

ความกังวลของฟีบีมีมากล้นจนไม่สามารถเก็บอาการได้ เพราะไม่รู้ว่าคีธจะได้กลับมาปกติเมื่อไหร่

สิ่งที่เธอกังวลก็คือแผนการที่เตรียมไว้ของคีธยังเป็นไปได้ใช่ไหม

จากแผนที่วางไว้เพื่อให้เธอมีอะไรกับหัวหน้าผู้ฝึกสอน

ไคล์และคัลลัมเดินเข้ามาด้วยท่าทางเป็นกังวล “คุณย่าเยตส์ คีธกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว เราจะยังไปต่อกับแผนการของเราสามตระกูลได้อีกไหม?”

สีหน้าของคุณย่าเยตส์ดูแย่ลง คีธต้องเป็นแบบนี้มันเกินความคาดหมายของเธอ

เธอสงบสติอารมณ์และพูดว่า “คีธจัดการเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว ดังนั้นแม้ว่าเขาจะไม่อยู่ด้วย แต่ถ้าพวกพนักงานทำตามแผนเดิม มันจะไม่ทำให้แผนของเราไปต่อได้”

“แต่ตอนนี้ เราไม่มีคีธคอยช่วยประสานกับพวกภายในรัฐบาล เราต้องทำอย่างรอบคอบและอย่าลืมว่าอย่าทำให้หัวหน้าผู้ฝึกสอนโกรธ!”

“รับทราบครับ ทุกอย่างจะเป็นไปตามคำสั่งของคุณย่าเยตส์!”

คัลลัมและไคล์ถอนหายใจอย่างโล่งอก ตราบใดที่พวกเขายังได้พบกับหัวหน้าผู้ฝึกสอนทุกอย่างจะออกมาดีตามแผน

พวกเขาถือว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขา

***

อีกด้านหนึ่ง คริสลุกขึ้นยืนและมองเชลดอนซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา จากนั้นเขาก็พูดว่า “นายท่านซาเวียร์ ผมได้มอบหมายให้เป็นตัวแทนของตระกูลลีโอเพื่อเข้าพบหัวหน้าผู้ฝึกสอน!”

“หัวหน้าผู้ฝึกสอนตกลงที่จะเป็นสักขีพยานในงานแต่งในงานแต่งระหว่างผมกับมิสซาเวียร์”

“ได้เวลาแล้ว เชิญ!”

คริสรู้สึกอิ่มเอมใจมาก

เชลดอนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดก็ได้เพียงแค่ถอนหายใจ

ตรงกันข้ามกับอีวอนน์ที่ตอนนี้ยืนขึ้นอย่างไร้จิตวิญญาณ เธอนั่งอยู่ที่แถวแรก แต่เธอแทบจะมองไม่เห็นร่างของคน ๆ นั้น

เธอคุ้นเคยกับรูปร่างนั้น แม้ว่าเธอจะไม่เห็นหน้าแต่เธอมั่นใจมากว่าคน ๆ นั้นคือคนที่เธอคิดถึงมากที่สุด

แต่ทำไมคน ๆ นั้นถึงยอมเป็นพยานในพิธีงานแต่งของเธอและคริสล่ะ?

เป็นไปได้ไหมว่าเขาเกรงกลัวตระกูลลีโอจากฮ่องกง?

แต่เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ในวันนี้ สถานะของเขาในประเทศ H ถือว่ายิ่งใหญ่มาก

คริสรู้สึกเสียใจอย่างที่สุด

ถ้าเขารู้ว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนดูมีอำนาจมากขนาดนี้ เขาจะไม่เตรียมอะไรมาเลย

นั่นก็เพราะว่าคนแบบเขานั้นไม่มีใครเทียบได้ทั้งเรื่องอำนาจและความร่ำรวย ดังนั้นเขาจะมอบของไร้ค่านี้ได้อย่างไร?

นั่นเพราะเขาขอเข้าพบ เขาจึงมาพร้อมกับความจงรักภักดีของตระกูลลีโอจากฮ่องกง

ในตอนนี้หลังของคริสเปียกชุ่มด้วยเหงื่อเย็น ๆ ฮาร์วีย์ซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า “นายเองเหรอที่อยากให้ฉันไปเป็นสักขีพยานในพิธีงานแต่งของนาย?”

“นายอยากให้ฉันได้เห็นว่านายแต่งงานกับผู้หญิงของฉันงั้นเหรอ?!”

คริสอึ้งไปครู่หนึ่งหลังจากได้ยินแบบนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมาทันที

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของบุคคลตรงหน้า ใบหน้าของเขาซีดขาวลงด้วยความกลัว

ตุบ!

ในตอนนั้นเองคริสซึ่งในตอนแรกก้มตัวให้ต้องทรุดเข่าลงทันที