ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1222

แต่โรซาลียังมีสติอยู่ เธอพูดตะกุกตะกักด้วยเสียงสั่น “นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์! ถ้าคุณทำแบบนี้กับฉัน วางใจเถอะว่าปู่ของฉันจะต้องสู้กับคุณจนลมหายใจเฮือกสุดท้ายของคุณ!”

“สู้ฉันจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายเหรอ? พวกเธอคู่ควรเหรอ?”

น้ำเสียงของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

“มันก็แค่ตระกูลไนส์เวลล์ ถ้าเป็นความต้องการของฉัน ตระกูลของเธอก็จะถูกทำลายลงในพรุ่งนี้!”

“แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก”

“เมื่อไหร่ที่ทั้งสองคนได้สนุกเต็มที่แล้ว ฉันจะไปทิ้งเธอไว้ที่รั้วของคฤหาสน์ตระกูลไนส์เวลล์เอง ฉันต้องการทำให้เชน ไนส์เวลล์เข้าใจถึงราคาที่เขาต้องจ่ายหลังจากที่ปฏิเสธฉันต่อหน้า!”

นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์หันไปและเดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มวิปริตที่ปรากฏขึ้นบนหน้าเขาของ

แชมป์มวยทั้งคนเริ่มที่จะถอดเสื้อผ้าของพวกเขาออก พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้ายในขณะที่พวกเขากำลังเตรียมตัวที่จะจัดการโรซาลี

โรซาลีหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง แต่ใบหน้าของฮาร์วีย์กลับปรากฏขึ้นในหัวของเธอในตอนนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มั่นใจว่าทำไมก็ตาม

ทันนั้นเอง ประตูระเบียงที่อยู่ด้านข้างถูกเตะเปิดออก ปัง!

แชมป์นักมวยแห่งเท็กซัสทั้งคู่หยุดชะงักพร้อมกันและหันไปมองด้านหลังเขา

ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้วยท่าทางเมินเฉย สายตาที่เยือกเย็นของเขาสอดส่องมองไปยังแชมป์นักมวยทั้งสอง

เขาไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากฮาร์วีย์ ยอร์ก

แชมป์นักมวยทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่จะเยาะเย้ยอย่างพร้อมเพรียงกัน สิ่งที่พวกเขาเกลียดที่สุดคือการถูกใครบางคนขัดจังหวะ โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้

ตู้ม!

ในเวลาต่อมาเห็นว่าแชมป์นักมวยทั้งสองต่างเคลื่อนไหวพร้อมกันเพราะพวกเขาเป็นแชมป์แห่งเวทีมวย

พวกเขาเหวี่ยงหมัดออกทางด้านซ้ายกับด้านขวาและต่อยเข้าที่หน้าอกของฮาร์วีย์ในจังหวะเดียวกัน

ฮาร์วีย์หันข้างเพื่อเลี่ยงหมัดของพวกเขาทที่ดูราวกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จากนั้นเขาก็เตะเข้าไปที่หัวเข่าของแชมป์มวยผิวสี

แคร๊ก!

เสียงที่ดังขึ้นเป็นเสียงของกระดูกที่หัก แชมป์มวยผิวสีที่หยิ่งผยองล้มลงไปนอนกับพื้นทันทีพร้อมกับกุมหัวเข่าที่แตกของเขา

ในตอนนี้ โรซาลีไม่มั่นใจว่าเธอควรรู้สึกอย่างไร

ถ้าผู้ชายคนนี้เป็นสามีของเธอคงเป็นสิ่งที่วิเศษแน่ ๆ !

“ขอบคุณ”

โรซาลีแสดงออกอย่างมั่นใจ ไม่เหมือนกันผู้หญิงคนอื่นและพยายามจัดการไม่ให้ดูตื่นเต้นจนเกินไป แต่ยังคงรักษาออร่าแห่งการเป็นราชินีน้ำแข็งไว้ได้

ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดขึ้น “คุณขยับตัวได้ไหม?”

“ไม่มีปัญหา” โรซาลีพยักหน้า

ฮาร์วีย์พาตัวไปโดยออกทางหน้าต่าง

ภายในห้องรับแขกของบ้านเก่าแก่ของตระกูลเยตส์ นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์หรี่ตาลงพร้อมกับจิบน้ำชาของเขา

หลังจากเวลาผ่านไป เขาเริ่มรู้สึกงงงวย “ทำไมรอบนี้แชมป์มวยทั้งคู่ถึงอ่อนโยนจัง? ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องเลยล่ะ?”

พ่อบ้านเยตส์ที่ยืนอยู่ข้างเขาหัวเราะขึ้นมา “นายใหญ่ลำดับสามครับ บางครั้งสองคนนี้ชอบฆ่าก่อนที่จะลงมือทำ แม้ว่าถ้ายังเงียบสนิท มันก็เป็นเรื่องปกติครับ”