ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1229

ทุกคนยิ่งส่งเสียงดังโหวกเหวกมากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

“ฮาร์วีย์ แกเป็นแค่ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แกคิดว่าคุณเป็นคนสำคัญหรือไง? มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้!”

“เราจะได้รู้หลังจากที่เราสู้กันบนสังเวียน? คิดว่าตัวเองเป็นใครล่ะ?”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจพวกเขา แต่เขากลับเพ่งมองนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ด้วยแววตาเยาะเย้ย

“มันเป็นเรื่องระหว่างนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์กับผม คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรแบบนั้น หุบปากแล้วมาดูอะไรสนุก ๆ ดีกว่าไม่ดีเหรอ?” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย

“นายคงจะกังวลกลัวตายสินะ?” นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์มองลงไปที่ฮาร์วีย์ เขายืนด้วยท้วงท่ามือไพล่หลัง

ฮาร์วีย์ยิ้ม “ผมจะให้โอกาสคุณ ถ้าคุณล้มลงด้วยมือของผม คุณต้องคุกเข่าขอโทษยอมรับความผิดพลาดของคุณเอง”

“ฮะ…!”

ทุกคนอ้าปากค้างหลังจากฟังฮาร์วีย์พูด

ลูกเขยคนนี้ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองยืนอยู่จุดไหน เขากำลังท้าทายนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ต่อหน้าผู้คนมากมาย!

เขาไม่รู้หรือว่านายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์สามารถฆ่าเขาได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?

ที่สำคัญที่สุด ด้วยทักษะของเขา นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ที่สู้บนสังเวียนมามากมาย ฮาร์วีย์จะสู้ได้ยังไง?

“โง่จริง ๆ ! กล้าดียังไงมายั่วยุนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์!”

“แกมีสิทธิ์อะไรมาสู้กับนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์? แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”

“อย่างน้อยนายควรจะต้องเป็นแชมป์ลีกระดับประเทศถ้านายจะสู้กับนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ นายควรจะพิจารณาสถานะของตัวเองหน่อยนะ?”

ฮาร์วีย์เยาะเย้ย “เงียบไปดีกว่า ไอ้พวกขี้โกง เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพวกคุณ หุบปากถ้าอยากจะดูความบันเทิงตรงหน้า ถ้าใครพูดอีก จะจัดการต่อยปากทีละคน!”

ทุกคนต่างตกตะลึง

ไม่มีใครคิดว่าลูกเขยอย่างฮาร์วีย์จะกล้าข่มขู่คนอื่นแบบนี้

รังสีอำมหิตที่ฮาร์วีย์แผ่ออกมาในตอนนี้ทำให้พวกเขานึกประหลาดใจ และไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา