ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1239

“นายหมายถึงพวกต่างชาติหรือเปล่า? ฉันส่งพวกมันไปลงนรกแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชา

เขาสังเกตเห็นแมนดี้ผูกติดกับเก้าอี้อยู่ที่มุมห้อง เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แมนดี้ไม่ได้รับบาดเจ็บ มันยังไม่สายเกินไป

“อย่าเข้ามาใกล้! คิดว่าฉันจะไม่กล้าฆ่าเธองั้นเหรอ!” แซ็คร้องลั่นออกมา เขาหยิบมีดบนโต๊ะเตรียมพุ่งเข้าไปหาแมนดี้

“อ๊าาาา—!”

เสียงกรีดร้องที่ฟังดูเหมือนหมูที่กำลังจะถูกเชือดดังก้องออกมา แซ็คกลิ้งลงกับพื้นร้องคร่ำครวญ

“ฉันคิดมาตลอดว่าแกเป็นแค่แมลงตัวหนึ่ง และฉันก็ไม่เคยคิดที่จะฆ่าแก”

“แต่ครั้งนี้มันก็พิสูจน์แล้วว่าฉันไม่ควรเมตตาอีกต่อไป ถ้าแกไม่ตาย ก็จะกลับมาแว้งกัดฉันอีก” ฮาร์วีย์พูดพร้อมเหยียบมีดเล่มนั้น

ร่างกายของแซ็คสั่นสะท้าน เขาคิดว่าเขาฆ่าฮาร์วีย์ได้หลังจากผ่านการฝึกฝนการต่อสู้จากดินแดนต้องห้ามหลังภูเขาของตระกูลฌอง

เขาไม่คิดเลยว่าใบหน้าของเขาจะถูกเหยียบย่ำด้วยเท้าของฮาร์วีย์แบบนี้

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! แกฆ่าฉันไม่ได้!”

“แกควรรู้เกี่ยวกับตระกูลฌองแห่งมอร์ดู! ฉันเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลนั้น! ถ้านายกล้าฆ่าฉัน! ตระกูลฌองจะไม่มีวันปล่อยแกให้หลุดมือเด็ดขาด!” แซ็คกรีดร้องออกมา

ครั้งล่าสุดที่โกลด์โคสต์ ฮาร์วีย์ไม่ได้คิดจะฆ่าแซ็ค

แซ็คคิดว่าฮาร์วีย์ไม่กล้าที่จะฆ่าเขาในครั้งนี้เช่นกัน

แต่ฮาร์วีย์ไม่แยแสสนใจแซ็ด และเดินไปแก้มัดให้แมนดี้ ใบหน้าของเขากำลังขอโทษเธอ

“ที่รัก ผมมาช้า”

แมนดี้สับสน แต่ต่อมาเธอยิ้มให้

“ฉันสบายดี ที่รัก ฉันรู้ว่าคุณจะมาช่วยฉัน”

ฮาร์วีย์พยักหน้าโดยไม่พูดอะไรอีก จากนั้นก็ช่วยปลดเชือกให้เลขาด้วย

“พาประธานซิมเมอร์กลับไปพักผ่อน”