ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1267

ซาช่า ลาร์สัน กลับมามีสติอีกครั้งหลังจากถูกเตะลงไปกองกับพื้น

เธอกรีดร้องอย่างหนัก “พ่อทูนหัว ได้โปรดหยุดเถอะ! ได้โปรด! มันเจ็บ!"

หลังจากได้ยินซาช่าเรียกเขาแบบนั้น เพอร์ซีย์ วิลเลียมส์ตัวสั่นหนักขึ้นอีก เขาคว้าคอซาช่า ยกเธอขึ้นแล้วตบหน้าเธออย่างต่อเนื่อง

“ใครเป็นพ่อทูนหัวของหล่อน! ฮะ?!”

“ใครเป็นพ่อทูนหัวของเธอกัน?!”

“ถ้าเธอยังพูดอะไรไร้สาระอีก ฉันจะตีเธอให้ตาย!”

เพอร์ซี่รู้ว่าเขาจบเห่แน่ ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่าเขามีความสัมพันธ์กับซาช่า

หลังจากนั้นไม่นานเพอร์ซี่หยุดตบหญิงสาว ใบหน้าเล็กแสนน่ารักของซาช่าถูกทำลายจนหมดสภาพ

เธอกระตุกอยู่บนพื้นอย่างช่วยไม่ได้ เลือดและหยาดน้ำตาผุดขึ้นที่มุมตาของเธอ

เธอไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กมีตัวตนด้านนี้

ถ้าเธอรู้ เธอจะปรนเปรอเขาทุกครั้งที่มีโอกาสทีเดียว! และคงไม่กล้าแม้แต่จะขัดใจเขาแม้แต่ครั้งเดียว!

แต่ฮาร์วีย์ไม่คิดจะปล่อย สองพ่อลูก ที่ว่ายมาติดเบ็ดไป

ในตอนนั้น เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “อ้อ ผมได้ยินมาว่า ซาช่ากำลังจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง”

“คุณคงเป็นคนช่วยให้เธอได้รับตำแหน่งใช่ไหม? 'พ่อทูนหัว'?"

ฮาร์วีย์เน้นไปที่คำว่า “พ่อทูนหัว”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ซาช่าที่ยังอยู่บนพื้นรู้สึกสิ้นหวัง

เธอเข้าใจว่าฮาร์วีย์กำลังบีบให้เธอตายคามือ

เพอร์ซีย์ตัวสั่นไม่หยุด จากนั้นจึงปฏิเสธข้อกล่าวอ้างนั้นออกไป

“ไม่มีเรื่องแบบนั้นแน่! ผมขอประกาศว่าผู้หญิงคนนี้ถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยมอร์ดูแล้ว!”

“ผมจะออกรายงานเกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เธอจะถูกขึ้นบัญชีดำจากโลกวิชาการ!”

ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและเดินไปหาซาช่าจากนั้นก็มองลงมาที่เธอ เขาแสดงความสงสารเล็ก ๆ ที่มุมปาก

“ครูคือแม่พิมพ์ จึงควรเป็นแบบอย่างให้คนอื่นทำตาม…”

คนที่ซาช่าเคารพคนหนึ่งเดินเข้าไปหาซาช่าด้วยความโกรธ แล้วถ่มน้ำลายใส่หน้าเธอ

จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที และก้มหน้าลง

“ท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอน ผมมาที่นี่เพื่อรายงานบางอย่างครับ!”

“ซาช่าตัดต่อวิดีโออย่างมุ่งร้ายและใช้อิทธิพลของเธอในมหาวิทยาลัยมอร์ดู โดยใช้สื่อเพื่อทำให้คุณและครอบครัวเสื่อมเสียชื่อเสียง!

“เราเต็มใจที่จะยืนหยัดและเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอ เราจะทำทุกอย่างเพื่อล้างบาปของคุณ!”

ในตอนนั้นเองที่คนอื่นๆ ทั้งหมดคุกเข่าลง

การบอกว่าความรักทั้งหลายที่พวกเขามอบให้ซาช่านั้นกลายเป็นความเกลียดชังดูจะไม่ผิดนัก

พวกเขาอาจฉีกซาช่าออกเป็นชิ้น ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะผู้นำหลายคนอยู่ที่นี่

จากนั้นฮาร์วีย์ก็พูดอย่างใจเย็นว่า “ในขณะที่พวกคุณอยู่ที่นี่ บอกทุกคนเกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำกับพ่อทูนหัวของเธอมาสิ จำไว้ด้วยว่าผม ‘ต้องการความจริง’”

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา

เพอร์ซีย์ตัวสั่นตลอดเวลา จากนั้นก็นั่งบนพื้นราวกับเป็นอัมพาต เขารู้ว่าเขาทำเพื่ออะไร