ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1292

ทันใดนั้นก็มีคนหัวเราะออกมา

“เอาแบบนี้ไหม? ที่ทำงานฉันกำลังจ้างคนมาติดตั้งกระเบื้องปูพื้น คุณจะทำเงินได้หลายร้อยดอลลาร์ในเดือนเดียวเชียวนะ!”

“ฉันสามารถเพิ่มเงินเดือนคุณเป็นสองเท่าเพื่อประโยชน์ของซีอีโอซิมเมอร์ก็ได้นะ!”

“ภายใต้เงื่อนไขข้อเดียว คือคุณต้องออกจากชีวิตซีอีโอซิมเมอร์! หยุดทำให้เธอเสียเวลาช่วงที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอเสียเถอะ!”

โดยธรรมชาติแล้ว ชายผู้นี้ออกปากชื่นชมแมนดี้มาระยะหนึ่งแล้ว แต่เนื่องจากเธอแต่งงานไปแล้ว เขาจึงไม่มีโอกาสได้ตามจีบ

ไม่มีอะไรดีไปกว่าการกดดันฮาร์วีย์เช่นนี้อีกแล้ว

จากคำพูดของเขา ผู้ประกอบการรายอื่นเพิ่งเข้าร่วมในตลาดอสังหาริมทรัพย์เข้าใจอย่างสุดซึ้งที่เดียว

“กิจการที่อยู่อาศัยของเรายังมองหาภารโรงเหมือนกัน คุณสนใจไหม?…”

“เราก็มีงานมาเสนอเหมือนกัน…”

แมนดี้ทนฟังพวกเขาต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอเปิดปากทันทีและตะโกนออกไปว่า “ทุกคน เป็นความคิดของฉันเองที่อยากจะพาสามีมางานเลี้ยงด้วย”

“ฉันอยากให้เขาได้รับความรู้ใหม่ ๆ เกี่ยวกับตลาดอสังหาริมทรัพย์จากการมาที่นี่”

“ในเมื่อทุกคนอยู่ในสายธุรกิจเดียวกัน ฉันหวังว่าพวกคุณจะไม่มีอคติกับสามีของฉันจนเกินไปนะ”

"อคติงั้นเหรอ? ซีอีโอซิมเมอร์ เรารู้สึกแย่แทนคุณนะ! ผู้ชายคนนี้ทำของใส่คุุณรึยังไง? คุณไม่รู้เหรอว่าการต้องมาจมปลักกับคนอย่างเขามันน่าสมเพชขนาดไหน?” มีคนพูดด้วยความสงสาร

"เอาล่ะ! อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย เราทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เพื่อหารือเกี่ยวกับอนาคตของตลาดอสังหาริมทรัพย์ของบัควู้ด อย่าทำให้งานกร่อยโดยไม่จำเป็นเลย!”

ซัคพูดแทรกขึ้นมาทันทีเพื่อเปลี่ยนเรื่อง เขาได้ดูอะไรดี ๆ มามากพอแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ผายมือให้แมนดี้นั่งข้าง ๆ

แมนดี้ไม่สบตาเขาและไปนั่งกับฮาร์วีย์แทน

ภาพที่เห็นนั้นกระตุ้นความโกรธของผู้ชายหลายคนที่อยู่ตรงนั้น

เด็กซ์เตอร์ โฮลท์ซึ่งอยู่ในวงการเดียวกับซัคเผยรอยยิ้มจาง ๆ

"คุณบราฟฟ์ ดูเหมือนคุณจะไม่มีเสน่ห์เอาเสียเลย!”