ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1305

หลังจากนั้นไม่นาน รถคันหนึ่งก็มาจอดที่หน้าทางเข้าโรงแรมเวสทิน

ชายวัยกลางคนรูปร่างท้วมลงจากรถด้วยสีหน้าอันเศร้าหมอง

เมื่อซัคเห็นชายคนนั้น เขาก็เปี่ยมช้นไปด้วยความสุข เขารีบรุดไปหาชายคนนั้นทันที

"พ่อ! ในที่สุดพ่อก็มาถึงแล้ว! พ่อต้องช่วยผมทวงคืนความยุติธรรมนะ!”

ริชาร์ดพ่อของซัคนั้นฟุ้งไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์อย่างแรง เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งดื่มมา

เขามองไปที่ซัคแล้วถามว่า “มันเป็นใครล่ะ?! มีคนกล้าดูหมิ่นฉันในบัควู้ดแห่งนี้ได้อย่างไร?!”

ซัคยังคงสงบนิ่ง เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์และกระซิบว่า “คนนั้นแหละพ่อ แต่ตัวตนของเขาดูเหมือนจะไม่ธรรมดาเลยทีเดียว”

"พิเศษเหรอ?"

ริชาร์ดมองสำรวจฮาร์วีย์แล้วเสียงอันสุดแสนจะเย้ยหยันก็ออกมาจากแกของเขา

“ฉันทำงานให้กับรัฐบาลมาหลายปีแล้ว ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนที่อายุน้อยเท่านี้มาก่อนในรัฐบาล!”

“ไม่ว่าจะมีสถานะสูงเฉียดฟ้าเพียงใด พวกเขาล้วนแล้วเป็นขยะเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ของรัฐ!”

ซัคเริ่มระเบิดความกล้าอีกครั้งหลังจากได้ยินคำพูดของพ่อ

ในตอนแรกเขาสันนิษฐานว่าฮาร์วีย์คงเป็นเพียงแค่ผู้มีอำนาจในรัฐบาลบัควู้ด ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรกับซัคเลย

ตอนนี้เขายืนยันได้แล้วว่าฮาร์วีย์ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ของรัฐ ด้วยสายสัมพันธ์และอำนาจของพ่อลูกคู่นี้ พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องกลัวฮาร์วีย์

เงินไม่ได้มีอำนาจมากกว่ารัฐบาล!

ซัคจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย่อหยิ่งพร้อมพูดจาถากถางต่าง ๆ นา ๆ “นี่นายไม่ได้โทรเรียกใครมาหรอกเหรอ? แล้วพวกเขาอยู่ที่ไหนล่ะ?"

“นายควรหาคนที่มีสถานะมากกว่านี้หน่อยสิ! ไม่เช่นนั้น นายอาจจะต้องคลานออกจากที่นี่ในภายหลังนะ!”

ริชาร์ดซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์รีบโต้กลับฮาร์วียฺทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น

“ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม! ฉันไม่รู้หรอกนะว่าแกใหญ่โตมาจากไหน แต่แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

“ฉันเป็นผู้บัญชาการลำดับสามของเขตใหม่บัควู้ด!”

“การที่ทำให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของฉันต้องขุ่นเคืองก็เท่ากับว่าแกกำลังทำให้ฉันขุ่นเคืองด้วย!”