ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1418

ดวงตาของสตีฟกระตุก ใบหน้าของเขาถอดสีจนหมด

แต่หากไม่มีคำสั่งของฮาร์วีย์ เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา

หลังจากคุกเข่าลงไปเมื่อคืนนั้น ความกล้าของเขาก็สูญสิ้นไปหมด เขาไม่กล้าจะต่อกรกับฮาร์วีย์อีกต่อไป

เขาไม่กล้าแม้แต่จะติดต่อกับปีเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาทำได้แค่เตรียมการย้ายทรัพย์สินทุกกระบวนการให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

“พอแล้ว ถ้าผมไม่อนุญาต เขาจะไม่มีสิทธิ์พูดแม้แต่น้อย” ฮาร์วีย์กล่าวขณะยิ้มจาง ๆ

“ตอนแรก คุณใช้การทำสัญญาเป็นการหลอกล่อให้ภรรยาผมดื่มเหล้า คุณเอาแต่บังคับให้เธอดื่ม พูดซ้ำไปซ้ำมา จนคนอื่นเขารู้กันหมดแล้วว่าคุณกำลังทำอะไร”

“แล้ววันนี้ คุณยังเอาแต่ยั่วโมโหผมซ้ำไปซ้ำมาโดยไม่มีเหตุผลอีก ผมอยากจะไล่คุณออกเพื่อลดปัญหาของพวกเราเหลือเกิน”

“ทำไมคุณถึงชอบทำตัวน่าโมโหขนาดนี้นะ?”

“สตีฟ ทุกคนจากประเทศ J เขาไม่รู้เรื่องรู้ราวเหมือนหมอนี่กันหมดเลยหรือเปล่า หรือเพราะคุณไม่ได้สอนสุนัขของตัวเองให้มีมารยาท?”

“ถูกเจ้าหมอนี่เห่าใส่ตลอดทำให้ผมรำคาญเป็นอย่างมากเลยล่ะ”

สตีฟตัวสั่นพอได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ เขาตอบกลับขณะสั่นไปทั้งตัวที่ใส่รองเท้าบู๊ต “ซีอีโอยอร์กครับ ผมไม่ได้สั่งสอนเขาดีพอ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”

สตีฟตะโกนใส่บร็อกด้วยความโกรธเกรี้ยว “เลิกส่งเสียงดังได้แล้ว! คุกเข่าขอขมาต่อหน้าซีอีโอยอร์กซะ! ยอมรับความผิดของตัวเองแล้วร้องขอให้เขาให้อภัยเดี๋ยวนี้!”

สตีฟอยากจะตบบร็อกให้ตาย

‘ใครมันทำให้หมอนี่ใจกล้าแถมยังน่ารำคาญได้ขนาดนี้นะ?!’

“ผมทำอะไรผิดเหรอครับ? ท่านประธานลี ท่านไม่ได้กลัวคนจากประเทศ H ใช่ไหมครับ?!”

“อีกอย่าง ท่านประธานได้คำอนุญาตจากท่านตัวแทนลีที่จะมอบทรัพย์สินของแผนกธุรกิจในเซาท์ไลท์ให้คนจากประเทศ H แล้วเหรอครับ?”

“ผมเข้าใจแล้ว! ท่านต้องร่วมมือกันกับฮาร์วีย์แน่ ๆ ต่อให้ผมต้องคลานไป ผมก็จะคลานไปหาท่านตัวแทนลี แล้วเล่าเรื่องพวกนี้ให้ท่านฟัง!”