ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1432

ดาร์เรน ฟลินน์รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาและค้นหารายชื่อพรรคพวกจากบัควู้ดในนั้น

พนักงานแต่ละคนมองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

แม้ว่าชายคนนี้จะตาถึงเรื่องวัตถุโบราณและทำให้ของโบราณของตระกูลฟลินน์ต้องเสียเปล่าไปมากมาย...

แต่ในอุตสาหกรรมการประเมินวัตถุโบราณ ความสามารถนี้มีประโยชน์เสียที่ไหน

สิ่งนี้ไม่มีค่าอะไรเมื่อเผชิญหน้ากับความทรงพลังนี้

เดิมทีพวกเขาคิดว่าลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้จะจากไปหลังจากหาทางเอาตัวรอดไปได้อย่างง่าย ๆ ไม่มีใครรู้ว่าจะจัดการกับเขาอย่างไร

แต่จนถึงตอนนี้เขาก็ยังเสแสร้งอยู่อย่างเดิม

ช่างโง่เขลาและไร้สาระอย่างแท้จริง เขามันรนหาที่ตาย

"รอหน่อยแล้วกัน ฉันกำลังเรียกให้คนมาที่นี่โดยเร็วที่สุด!”

“รอจนกว่าใครคนนั้นจะมาแล้วกัน พวกนายทุกคนจะต้องคุกเข่าลงบนพื้นให้ฉัน!”

ดาร์เรน จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าชั่วร้ายและพูดลอดไรฟัน

ในวันนี้เฟย์ ก็อดดาร์ดต้องรับผิดชอบในเหตุการณ์ใหญ่เช่นนี้ แต่ความรับผิดชอบของดาร์เรนก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

ฮาร์วีย์จะต้องถูกกำจัด มิฉะนั้นหากเขากลับไปฮ่องกง เขาอาจถูกโยนลงอ่าววิคตอเรีย

ฮาร์วีย์ดูไม่รู้สึกรู้สา “พามาอีกสักสองสามคนสิ ผมหวังว่าคุณจะไม่ทำให้ผมผิดหวัง”

ดาร์เรนเย้ยหยัน “ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจะไม่ทำให้นายผิดหวังแน่!”

ในไม่ช้า ปลายสายสนทนาก็กดรับ และดาร์เรนพูดด้วยความเคารพในทันที “ผู้อำนวยการฟลินน์ ผมเองวันนี้มีคนมาสร้างปัญหาที่ร้านขายวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์ ใช่ ใช่ ใช่ ไม่ใช่แค่ทุบร้านของเราเท่านั้น เขายังกล้าตบคุณเฟย์ด้วย…”

ใบหน้าของดาร์เรนเคร่งขรึมหลังจากวางสาย

“แค่รอ คนที่ฉันโทรหากำลังมาแล้ว!”

“วันนี้เรื่องเรามันยังไม่จบ!”

“ไม่ใช่แค่เรื่องที่นายทำร้ายคนอื่น แต่นายยังปล่อยข่าวลือแง่ลบของวัตถุโบราณตระกูลฟลินน์อีกต่างหาก นายจะต้องชดใช้จนกว่านายจะไม่มีอะไรเหลือ!”

เมื่อฮาร์วีย์กำลังจะพูดบางอย่าง สีหน้าของอาเวล ไนส์เวลล์ก็เปลี่ยนไป เขากระซิบว่า “ซีอีโอยอร์ก ผมเกรงว่าเราจะมีปัญหา”

อาเวลตกใจเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะรู้ว่าฮาร์วีย์นั้นยอดเยี่ยม แต่พวกเขาอยู่ในถิ่นของตลาดการค้าวัตถุโบราณ

อาเวลรู้สึกประหลาดใจที่ฮาร์วีย์พูดอย่ามั่นใจเช่นนี้

"ฮึ ฮึ…"

ทั้งเฟย์ และดาร์เรนหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขารู้สึกว่ามันไร้สาระ

เด็กโง่คนนี้ไม่รู้ว่าเขากำลังยืนอยู่ตรงไหน!

หลังจากนั้นไม่นาน รถหลายคันก็หยุดที่หน้าประตูของร้านวัตถุโบราณตระกูลฟลินน์

จากนั้นประตูรถก็เปิดออกและมีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามา

ชายวัยกลางคนที่มีศีรษะล้านซึ่งเปล่งรังสีแสนมีอิทธิพลกำลังเดินนำหน้ามา

เขาตะโกนอย่างเย็นชาในทันที “ใครกล้าสร้างปัญหาที่ร้านวัตถุโบราณของฟลินน์?”

“คุณไม่รู้หรือว่าฉัน เฮนรี่ ฟลินน์เป็นคนดูแลสถานที่นี้”