ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1465

ฮาร์วีย์ยิ้มขึ้นมาดื้อ ๆ “สำหรับฉัน มีแต่คนที่ฉันอยากจะฆ่า และไม่มีคนที่ฉันฆ่าไม่ได้”

“ถ้าฉันต้องการจะฆ่าใครแล้ว แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยเขาไม่ได้”

ในตอนนั้นเอง ที่ชั้นสามของวิลล่ามีเสียงดังขึ้น “พ่อหนุ่ม นายไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้น!”

รอยตกใจมาก จากนั้นเขาก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า “พี่มาร์ค! ในที่สุดพี่ก็มา!”

ชายอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปีปรากฏตัวขึ้น เขาสูงมากและสวมชุดสูท เขาดูเย่อหยิ่งมากราวกับว่าเขาไม่มีสิ่งใดในโลกนี้น่าสนใจ

เขาคือมาร์ค ดวน หัวหน้าของสามเซียนแห่งเทควันโด!

เขายังเป็นลูกศิษย์รุ่นแรกของวอลเลซ พาร์คเช่นเดียวกับรุ่นพี่ของรอย

มาร์คปราดมองฮาร์วีย์ด้วยแววตายะเยือก “ปล่อยให้รุ่นน้องของฉันไป แล้วทิ้งผู้หญิงไว้ที่นี่ นายสองคนจะต้องตัดมือกับเท้าทิ้งอย่างละข้างเดี๋ยวนี้ แล้วฉันจะปล่อยให้นายไปโดยอย่างมีลมหายใจ”

ฮาร์วีย์หัวเราะ "นาย? ต่อให้อาจารย์นายมาอยู่ตรงหน้าฉัน เขาก็ไม่กล้าพูดแบบนี้แน่!”

มาร์คถ่มน้ำลายอย่างโมโห “นายรู้รึเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?”

ฮาร์วีย์ส่ายศีรษะ “จะใครก็เหมือนกันทั้งนั้น”

มาร์คยิ้มอย่างนึกระทม “ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้าย ปล่อยรุ่นน้องของฉันไป ไม่อย่างนั้น นายจะเจอกับจุดจบที่เลวร้าย”

มือของฮาร์วีย์ซึ่งอยู่บนคอของรอยยังคงนิ่งอยู่ เขาตอบอย่างเฉยเมยว่า “มีหลายคนขู่ฉัน แต่โชคร้ายที่สุดท้ายพวกเขาก็ตายกันหมด”

ใบหน้าของมาร์คหม่นลงอีก จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและตะโกน “ปล่อยเขาไป!”

เมื่อมาร์คขยับ บรรยากาศที่แสนทรงพลังและดูครอบงำก็ปกคลุมฮาร์วีย์

ตอนนั้นเอง ฮาร์วีย์ออกแรงที่มือซ้ายของเขา

กร็อบ!

คอของรอยบิดเบี้ยวในทันที

มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา ร่างกายของรอยสั่นเทา และดวงตาก็เบิกกว้าง ใบหน้าของเขาขึ้นสีเพราะความไม่อยากจะเชื่อ

สีหน่าท่าทางของเขามีความเสียใจผสมปนเปกันอย่างไม่สามารถบรรยายได้