ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1472

ฮาร์วีย์รู้สึกสงสัย

“ตัวตนไหน?”

“คุณคือเจ้าชายยอร์ก!”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ กับคำพูดของอีวอนน์

“คุณคงประเมินคู่ต่อสู้ของเราต่ำไป ถ้าคุณคิดว่าพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมคือเจ้าชายยอร์ก”

อีวอนน์ตัวแข็งเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มด้วยรอยยิ้มที่สามารถโค่นตึกได้

บางครั้งเธอก็ลืมไปว่าแม้แต่ตัวตนของฮาร์วีย์ในฐานะเจ้าชายยอร์กก็เป็นเพียงการปลอมตัว

ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือตำนาน!

“มีอีกเรื่องครับซีอีโอยอร์ก สกาย คอร์ปอเรชั่น รายการแพ็คเกจเกือบเสร็จแล้วครับ”

“ดูหน่อยสิครับ เราควรมองหาเวลาเหมาะ ๆ ในการลงประกาศหรือยัง?”

เรย์พูดพร้อมยื่นกองเอกสารให้ฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์อ่านเนื้อหาอย่างถี่ถ้วน “เอาเลย ปฏิบัติตามขั้นตอน เชิญพวกตระกูลใหญ่ ๆ กับพวกธุรกิจมาเข้าร่วมพิธีจดทะเบียนของเราเมื่อถึงเวลานั้น”

"รับทราบครับ!"

…

ในอีกไม่กี่วันถัดมา ฮาร์วีย์ไม่มีอะไรทำ

การแก้แค้นเขาไม่เคยมาถึง

แม้แต่ปีเตอร์ ลี ตำนานจากบริษัทสตาร์ แชโบลก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

แมทธิว ฟลินน์ ชายผู้เย่อหยิ่งและมีอำนาจเหนือกว่าก่อนหน้านี้ก็จากไปเช่นกัน

มีเพียงรายการซื้อขายของสกาย คอร์ปอเรชั่นเท่านั้นที่มีความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง

สามวันต่อมา น้ำเสียงร่าเริงดังขึ้นข้างหลังของฮาร์วีย์ขณะที่เขากำลังดื่มชาที่การ์เด้น เรสซิเด้นท์

"พี่เขย!"

ซีนเธียร์กระโดดออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้และกอดแขนของฮาร์วีย์ไว้

“ช่วงนี้พี่สาวของฉันยุ่งจนไม่มีเวลาให้ฉัน คืนนี้พี่มีเวลาให้ฉันไหม?”

ช่วงนี้ธุรกิจของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ค่อนข้างเป็นไปด้วยดี และที่ดินทั้งหมดที่แมนดี้สนใจก็ถูกซื้อไปเรียบร้อยแล้ว

แต่เพราะเหตุนี้ เธอจึงออกจากบ้านแต่เช้าตรู่และกลับดึก ฮาร์วีย์ไม่ได้เจอเธอมาหลายวันแล้ว

"แน่นอน"

“งั้นคืนนี้ฉันขอยืมตัวพี่นะ!”

ซีนเธียร์เต็มไปด้วยความสุข แต่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงจัดเมื่อรู้ว่ามีความหมายอื่นอยู่เบื้องหลังคำนั้น

เธอแอบมองฮาร์วีย์อย่างประหม่า เมื่อเห็นว่าเขาไม่ทราบถึงความหมายโดยนัย่นนั้น เธอจึงพูดต่ออย่างรวดเร็วว่า “คืนนี้มีงานสังสรรค์ และฉันต้องการให้พี่ไปที่นั่นกับฉัน”

"งานสังสรรค์? คุณเข้ามหาวิทยาลัยเพื่อไปเรียนหรือไปเข้าสังคมกันแน่? ทำไมจู่ ๆ ถึงมีงานสังสรรค์ขึ้นมา? คุณไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นั่น!”

ฮาร์วีย์ขยี้ผมหน้าม้าของซีนเธียร์อีกครั้ง

'นักศึกษามหาวิทยาลัยนี่ช่างมีอิสระจริง ๆ!'

'อยากจะมีงานสังสรรค์เมื่อไหร่ก็ได้ตามที่พวกเขาต้องการ'

'ฉันเป็นพวกที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยปลอม ๆ มาหรือยังไง?'

ซีนเธียร์จ้องมองเขาด้วยแววตาน่าสงสารขณะที่เธอขอร้อง “พี่เขย งานสังสรรค์คืนนี้จัดขึ้นโดยรุ่นพี่ที่แนะนำให้ฉันเข้าร่วมสภานักเรียน ฉันได้ยินมาว่าคนที่เข้าร่วมล้วนมาจากสภานักเรียนทั้งนั้น แม้แต่เจ้าชายและเจ้านายจากตระกูลใหญ่ ๆ ก็จะมาร่วมด้วย!”

“หลังจากพวกเขาทั้งหมดจบการศึกษา สถานะของพวกเขาก็โดดเด่นกว่าเดิมอีก!”

“ฉันไม่อยากไป แต่รุ่นพี่ของฉันยืนกรานให้ฉันไป เพราะฉันเป็นส่วนหนึ่งของสภานักเรียน”