ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1482

ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น “ในเมื่อนายน้อยเบเกอร์ให้เกียรติผมขนาดนี้ ผมก็จะดื่มด้วย!”

“แต่คุณรู้ไหมว่าซีนเธียร์แพ้แอลกอฮอล์? อย่าทำให้เธอลำบากเลย”

“เอาอย่างนี้ดีไหม? ผมจะดื่มแทนเธอเอง”

“ผมเป็นทั้งพี่เขยและคนรักของเธอ เป็นเรื่องปกติที่ผมจะดื่มแทนเธอ!”

ขณะที่ฮาร์วีย์พูด เขายกแก้วไวน์ขึ้นและลุกขึ้นยืน

ฮิวจ์และทริสตันสบตากันและยิ้ม

ทริสตันเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์แล้วพูดว่า “นายท่านยอร์ก คุณเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ! ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้เราจะมองคุณผิดไป!”

“มา มา มา ขอดื่มแทนคำขอโทษจากผม ไชโย!”

ทริสตันรินไวน์อีกแก้วให้ฮาร์วีย์ทันทีหลังจากที่เขาพูดจบ

สีหน้าซีนเธียร์เปลี่ยนไปอย่างลนลาน เธอบีบขาของฮาร์วีย์จนแน่นเพื่อส่งสัญญาณไม่ให้เขาตามน้ำไป

ซีนเธียร์ไม่ได้โง่ เธอรู้ว่าฮิวจ์และคนอื่น ๆ มีเจตนาร้ายต่อฮาร์วีย์

แต่ฮาร์วีย์ไม่รู้ร้อนรู้หนาวต่อการหยิกของเธอ เขากลับหัวเราะออกมาแทน

“คุณเป็นคนฉลาด นายท่านทริสตัน ไชโย!”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็ยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม

ฮิวจ์เดินไปข้างหน้าและสรรเสริญออกมาอีกครั้ง

“นายท่านยอร์กเป็นคนตรงไปตรงมา มา มา มา! ทุกคนมาดื่มอวยพรให้นายท่านยอร์ก!”

ฮิวจ์หรี่ตาลง คำพูดของเขาสุภาพแต่ความจริงแล้วเขาคิดว่าฮาร์วีย์เป็นพวกโง่เง่า

‘มาดื่มกับเราในโอกาสแบบนี้เหรอ?’

'พอเขาเมา เราจะมีร้อยวิธีที่จะทำให้ซีนเธียร์ตกอยู่ในเงื้อมมือของเราโดยไม่มีอะไรมาขวาง!'

ฝูงชนทั้งหมดดื่มอวยพรไปกับฮาร์วีย์ตามคำขอของฮิวจ์

“นายท่านยอร์ก คนเรายิ่งทะเลากันก็ยิ่งสนิทกัน! ไชโย!”

“คุณหล่อมาก นายท่านยอร์ก! มาดีต่อกันไว้เถอะ!”

"หมดแก้ว!"

ฮาร์วีย์ไม่ไว้มารยาทเลยสักนิด เขาไม่ปฏิเสธใครสักคนและดื่มกับทุกคนที่นั่น

“พี่เขยหยุดดื่มเถอะ! ถ้าพี่ยังดื่มต่อเราจะมีปัญหาใหญ่!”

ซีนเธียร์แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เมื่อเห็นฮาร์วีย์ถูกบังคับให้ดื่ม แต่ฮาร์วีย์ไม่สนใจเธอ ราวกับว่าเขาเมาเกินกว่าจะตอบสนองอะไร

ตอนนี้ซีนเธียร์รู้สึกเสียใจที่ฮาร์วีย์ต้องกลายเป็นแพะรับบาปแทนเธอ

สีหน้าของฮาร์วีย์ยังคงเหมือนเดิมเมื่อดื่มอีกรอบ แต่ร่างกายของเขากลับมีกลิ่นแอลกอฮอล์โชยออกมา

ฮิวจ์ยิ้มและมองเอวาและกลุ่มผีเสื้อสังคมของเธออย่างมีเลศนัย ทันใดนั้น พวกเขาก็เดินเข้ามาหาฮาร์วีย์พร้อมกับถือแก้วไวน์ในมือ

“นายท่านยอร์ก คุณต้องให้เกียรติพวกเราบ้าง! มาดื่มกันสักหน่อย!”

เอวาและสาว ๆ อีกหลายคนสบตากัน

ซีนเธียร์ยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัวและตอบว่า “รุ่นพี่ไคลน์ ฉันจะดื่มกับรุ่นพี่เองค่ะ…”

“ซีนเธียร์ เธอแพ้แอลกอฮอล์ เธอต้องไม่ดื่ม!”

“อีกอย่างพี่เขยและคนรักของเธอก็รับปากแล้วว่าจะดื่มแทนเธอแล้ว! สิ่งที่สำคัญที่สุดของผู้ชายคือศักดิ์ศรีของพวกเขา ลูกผู้ชายพูดคำไหนคำนั้น!”

“ถูกต้องไหมคะ นายท่านยอร์ก?”

เอวาเน้นย้ำคำพูดของเธอค่อนข้างหนักแน่น เสียงหัวเราะร่าเริงสะท้อนออกมาในเวลาเดียวกัน

ฮาร์วีย์หัวเราะตาม "มิสไคลน์พูดถูก! ลูกผู้ชายพูดคำไหนคำนั้น!”

“ซีนเธียร์นั่งเถอะ ฉันยังดื่มไหว!”

ฮาร์วีย์และเอวาคว้าแก้วขึ้นดื่มเหมือนวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิต

เมื่อมองไปที่ท่าทางเมามายของฮาร์วีย์ ดวงตาเรียวยาวของฮิวจ์ก็หรี่ลง

"มา! ของดีมาเป็นคู่! เอามาอีก เราจะดื่มกันจนกว่าจะตะวันจะขึ้น!”

"ใช่!"

ฮาร์วีย์ยิ้มและยกแก้วอีกใบ