ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1492

เมื่อฮิวจ์ เบเกอร์เห็นคาร์ล ควินแลน เขาก็มั่นใจมากขึ้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน แต่ทั้งคู่ก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในแวดวงสังคมของประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่นี้

พวกเขาชื่นชมชื่อของกันและกันมานานแล้ว

เห็นได้ชัดว่าฮิวจ์รู้ถึงความสามารถของคาร์ล ดังนั้นเขาจึงรู้สึกตื้นตันมากเมื่อเห็นว่าคาร์ลมาช่วยเขาแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บก็ตาม!

ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกมั่นใจขึ้นเพราะคาร์ลมาจากตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจีย ไคล์ ควินแลนจากตระกูลนี้เป็นผู้บัญชาการลำดับที่สองของเซาท์ไลท์!

พวกเขาสามารถกระทืบใครให้ตายได้ง่าย ๆ ด้วยกองหนุนที่มีอำนาจเบื้องหลังเช่นนั้น

สาวสวยเหล่านั้นมองดูคาร์ลตาเป็นประกาย

แม้ว่าคาร์ลจะไม่ต่างจากคนพิการ...

แต่เขาก็ยังทำตัวสูงส่ง!

แม้ว่าเขาจะนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล เขาก็ยังเปล่งรัศมีออกมา

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านจะเทียบกับเขาได้อย่างไร?!

บรรดาสาวงามเหล่านั้นมองฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างเหน็บแนมทันทีที่พวกเเธอนึกถึงเรื่องนี้

พวกเธอต่างก็รอดูว่าชายโง่เง่าคนนี้จะตายยังไง!

เขาทำตัวถือดีในร้านอาหาร แต่ตอนนี้เขาอาจจะต้องตายเพราะความเย่อหยิ่งของเขาเอง!

ผู้แพ้ที่จะไม่มีวันพบกับโชคชะตาที่พลิกผัน ต่อหน้าผู้ยิ่งใหญ่ตัวจริงเช่นนี้แล้ว เขามันก็แค่คนไร้ค่า

"เหรอ? นานแล้วที่ฉันไม่ได้เห็นคนหยิ่งยโสเช่นนี้!”

หลังจากได้ยินคำพูดของลูกพี่ลูกน้อง ดวงตาของคาร์ลเย็นชา จากนั้นเขาก็เยาะเย้ยซ้ำแล้วซ้ำเล่าในขณะที่กระตุ้นผู้ใต้บังคับบัญชาเข็นเขาไปข้างหน้า

“ไอ้เวรที่ไหนกล้าทำกับลูกพี่ลูกน้องฉันแบบนี้?!

“แกไม่รู้เหรอว่าตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจียดูแลเขาอยู่?!

“ชีวิตมันน่าเบื่อนักรึไง?!”

ในขณะนี้ คาร์ลเริ่มเบ่งอำนาจ แม้ว่าเขาจะอยู่บนรถเข็น แต่เขาก็ยังมีรัศมีที่ไม่สามารถบรรยายได้

"ฉันเอง"

ฮาร์วีย์เดินออกไปโดยเอามือทั้งสองข้างไพล่หลังไว้

“นายมีปัญหาหรือเปล่า?”

ทริสตันและคนอื่น ๆ อ้าปากค้างและมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างไม่อยากเชื่อเมื่อเขาพูดเช่นนั้นออกไป

ผู้ชายคนนี้รู้ไหมว่าเขายืนอยู่ตรงไหน?

ความเย่อหยิ่ง ความเผด็จการ และความเกรี้ยวกราดของคาร์ลหายไปทันทีที่เขาเห็นฮาร์วีย์

มีเสียงก้องในหัวและเหลือเพียงความว่างเปล่า

เขาไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เขาต้องเจอหน้าคือฮาร์วีย์!

ชายที่ทำให้มือซ้ายและขาซ้ายเขาหัก!

“ยอร์ก ยอร์ก ยอร์ก ยอร์ก…”

ร่างกายของคาร์ลอ่อนลงทันที หากเขาไม่ได้นั่งรถเข็น เขาคงคุกเข่าลงไปแล้วในตอนนี้

เขาได้รับความบอบช้ำจากฮาร์วีย์ตั้งแต่มือซ้ายและเท้าซ้ายหัก

สิ่งสำคัญที่สุดคือเขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถรุกรานฮาร์วีย์ได้

ไม่ว่าภูมิหลังของฮาร์วีย์จะเป็นอย่างไร เขาก็ไม่สามารถทำให้คนตรงหน้าขุ่นเคืองใจได้

“อย่ามาทำเหมือนรู้จักฉันสิ ฉันไม่มีเคยรู้จักกับนาย” ฮาร์วีย์ดูเบื่อหน่าย

ทุกคนในฝูงชนตกตะลึง ทุกคนกำลังมองไปที่ฮาร์วีย์ ในขณะนี้ด้วยความตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้ยังกล้าที่จะพ่นอะไรแบบนี้ออก เขาไม่รู้จักกลัวตายเลยจริง ๆ!