ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1535

ขณะที่หน้าจอแสดงผลอยู่นั้น...

เสียงครึ้กโครมของรถอีกคันดังก้องมาจากถนนอีกระลอก

รถที่มีสภาพเก่าเป็นอย่างมากค่อย ๆ เคลื่อนตัวมาที่สกาย คอร์ปอเรชั่น ก่อนล้อจะหยุดหมุนที่ทางเข้า

รถคนนั้นดูเหมือนพร้อมจะพังทลายในทุกนาที เฟย์และคนของเธอมองรถคนนั้นด้วยความเหยียดหยาม

ฮาร์วีย์คงหลังชนฝาแล้วจริง ๆ! นอกจากภรรยาและน้องภรรยาแล้ว เขาต้องไม่มีใครถือหางเขาอีก

เขาให้คนที่ขับรถแบบนั้นมาหนุนหลังงั้นเหรอ?

นี่มันอะไรกัน?

เรื่องตลกประเภทไหน?

ความเหยียดหยามวาดชัดบนใบหน้าของคาร์ลและปีเตอร์

วินาทีต่อมา ผู้อาวุโสในชุดสูทก็ก้าวออกมาจากรถ ชายและหญิงแสนสง่าทั้งสองที่ยืนอยู่ข้างผู้อาวุโสคนนั้นคืออาเวลและโรซาลี ไนส์เวลล์

เชน ไนส์เวลล์ จับมือของตัวเองไว้และกล่าวว่า "ในวันสำคัญเช่นนี้ ตระกูลไนส์เวลล์ขอขอบคุณสกาย คอร์ปอเรชั่น สำหรับการสนับสนุนที่พวกคุณมอบให้ เราไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้ำใจของเขาได้อย่างไร แต่เพื่อเป็นการแสดงความยินดีกับเจ้าชายยอร์ก นี่คือของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ จำนวนสามร้อยล้านเหรียญจากเรา!”

เมื่อเขาดีดนิ้ว เส้นบนหน้าจอก็พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง

มูลค่าทางการตลาดที่ลดลงจากเดิมไป 30% ก่อนหน้านี้ เพิ่มกลับขึ้นมาถึง 20%!

หรือจะพูดง่าย ๆ ว่าการลงทุนร้อยห้าสิบล้านเหรียญของปีเตอร์นั้นเปล่าประโยชน์!

ฝูงชนที่เห็นว่ากราฟหุ้นตรงหน้าที่ผันผวนยิ่งกว่าอัตราการเต้นของหัวใจอ้าปากค้าง ตกใจสุดขีด

คนที่อยู่ที่นี้มีทั้งมหาเศรษฐีทั้งผู้มีอิทธิพล จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะมีมูลค่าทรัพย์สินอย่างน้อยหลายล้านเหรียญ

พวกเขาต่างก็คุ้นเคยทำการค้ามูลค่าหลายร้อยล้านอยู่บ่อย ๆ

แต่การได้เห็นเม็ดเงินจำนวนมากเช่นนี้ปลิวหายไปในอากาศก็ทำให้พวกเขาลืมหายใจ!

“เจ้าชายยอร์ก ตระกูลไนส์เวลล์ไม่มีของขวัญพิเศษอะไรมอบให้คุณสำหรับการจดทะเบียนเข้าตลาดหลักทรัพย์ในวันนี้”

“ถือเสียว่าเงินสามร้อยล้านเหรียญเป็นเพียงของแทนใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แสดงถึงความขอบคุณของเรา ผมเดาว่านี่ทำให้เราได้เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของสกาย คอร์ปอเรชั่น ถือว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว!”

เชนเดินเข้ามาหาฮาร์วีย์และพวกเขาก็จับมือกัน

โรซาลีจ้องแมนดี้และอีวอนน์ด้วยสายตาจริงจัง จากนั้นยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเธอโดยไม่พูดอะไรสักคำ

อาเวลเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์และโค้งคำนับ

“เจ้าชายยอร์ก ผมได้เปลี่ยนกำไรที่เราได้จากวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์เป็นเงินแล้ว แต่เราจะไม่หุนหันพลันแล่น แล้วมาดูกันว่าพวกเขาจะพังกระดานเรายังไง ก่อนจะรับมือตามความเหมาะสม!”

“ยังไงมันก็เป็นเงินจากวัตถุโบราณของตระกูลฟลินน์ทั้งนั้น ผมไม่สนหรอกว่าเสียมันไปเท่าไหร่”

อาเวลเอ่ยเสริมด้วยความพอใจ