ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1587

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เจ็บปวดมาก เขาหายใจติดขัด ทำได้เพียงสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ ไม่สามารถพูดได้มากนัก

เขาอยากจะตะโกนใส่ฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ แต่เขาไม่มีแรง

สมาชิกตระกูลซิมเมอร์เข้ามาในที่เกิดเหตุด้วยความมึนงง พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาวประเทศหมู่เกาะจะใจร้ายและไม่ประนีประนอมเช่นนี้

โดยปกติแล้ว จะไม่มีใครทำอะไรวู่วาม

สีหน้าเจ็บปวดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฮาร์วีย์ เขามองไปที่ควินน์และกังวลกับเธอเล็กน้อย ทว่าความกังวลของเขาก็หายไปอย่าฉับพลัน เขาพูดอย่างกล้าหาญว่า “ผมไปก็ได้ แต่คุณต้องปล่อยควินน์ไป เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้!”

ควินน์ตกใจ

แกร๊ก!

สารวัตรปลอมหักมือซ้ายของควินน์ด้วยเท้าข้างเดียวอย่างไม่พูดไม่จา

"อ๊า!"

ควินน์กรีดร้อง จริงอยู่ที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และมีความสามารถขึ้นมานิดหน่อย แต่เธอต้องการใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ในการฆ่าฮาร์วีย์และแมนดี้ ดังนั้นเธอจึงไม่ตอบโต้

เธอไม่เคยคิดว่าการกระทำของเธอจะกลายเป็นการหาเรื่องใส่ตัว เธอชักเกร็งด้วยความเจ็บปวดและกรีดร้องออกมา ด้วยเสียงที่น่ากลัวยิ่งกว่าหมูถูกเชือดเสียอีก

สารวัตรปลอมโหดร้ายขึ้นเรื่อย ๆ “แกจะมาตรงนี้ไหม?!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เหลือบมองควินน์ที่เจ็บปวดด้วยความเศร้าโศก จากนั้นตะโกนใส่ฮาร์วีย์ “ฮาร์วีย์มานี่เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแก!”

ควินน์ยังมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าขมขื่น เธอแทบรอที่จะบีบคอชายคนนั้นจนตายไม่ไหว

ฮาร์วีย์ไม่พูดเสียยังดีกว่า เพราะทันทีที่เขาพูด สารวัตรปลอมจะทำร้ายพวกเขาอย่างประสงค์จะฆ่าแกงกันเสียทุกที

ดวงตาของฮาร์วีย์เย็นชามาก ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่อาจวัดได้

เขาจ้องมองสารวัตรปลอมและพูดอย่างเย็นชา “ผมไม่เชื่อว่าคุณกล้าฆ่าสมาชิกของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู ในดินแดนประเทศ H อันเกรียงไกรของเราหรอก!”

“ประเทศหมู่เกาะทั้งประเทศก็ไม่อาจแบกรับผลที่ตามมาได้ นับประสาอะไรกับคุณเพียงคนเดียว!”

ควินน์ฟังฮาร์วีย์อย่างไม่เชื่อหู เขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว

แกร๊ก!

สารวัตรปลอมผู้นี้ไม่แยแสอะไรมาตั้งแต่ต้น เขาควงดาบยาวในมือแล้วแทงคอของควินน์ในทันที

หากไม่มีนางพญางูเขาก็ยังพอมีโอกาส แต่ถ้าไม่มีควินน์ เขาคงจบเห่!

"ฆ่ามัน! ฆ่ามันให้ฉัน!”

หัวใจของผู้อาวุโสซิมเมอร์เต็มไปด้วยความโกรธและเจตนาฆ่า ด้วยความโกรธเกรี้ยวนั้น เขาโยนตัวเองไปข้างหลัง

ดวงตาของสารวัตรปลอมยังคงเย็นชาเหมือนเคยในขณะที่เขาขยับดาบ

“อ๊ากกก…!”

แสงดาบของเขาส่องประกาย ก่อนที่เลือดจะพุ่งออกมาจากลำคอของผู้อาวุโสซิมเมอร์

เขาแทบไม่เชื่อ ในวินาทีต่อมาเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้น

ผู้อาวุโสซิมเมอร์สู้ไม่ได้ ตะโกนก็ไม่ได้ แม่แต่โกรธเกี้ยวก็ยังทำไม่ได้ เขาทำได้แค่ไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น…

เขา...ตายไปอย่างนี้หรือ?!

ความทะเยอทะยานของเขาสลายไปหมด และอำนาจในบัลลังก์ของเขาก็หายไปในพริบตาเช่นกัน...