ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1611

ฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองโยนา ลินช์ด้วยท่าทางประหลาดใจ แต่เขาไม่ได้พูดอะไรมาก นี่เป็นเรื่องในตระกูลของคนอื่น

เบนจามิน ลินช์เชิญให้ฮาร์วีย์นั่งลง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “พ่อหนุ่ม ผมจะเรียกคุณว่าอย่างไรดี?”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก”

เบนจามินรินชาให้ฮาร์วีย์และถามอย่างจริงจังว่า “น้องชายยอร์ก คุณรู้ทักษะทางการแพทย์บ้างไหม?”

ฮาร์วีย์ตอบเบาๆ ว่า “ไม่”

“แล้วคุณรู้ทักษะด้านฮวงจุ้ยหรือเป็นหมอดูงั้นเหรอน้องยอร์ก?”

"ไม่"

“แล้วทำไมคุณถึงบอกว่าผมจะอยู่ได้ไม่นาน น้องยอร์ก” เบนจามินพูดอย่างใจเย็นราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับชีวิตและความตาย แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถซ่อนความหวั่นไหวในดวงตาได้

คนเราอาจจะคุ้นเคยกับชีวิตและความตายของผู้อื่น แต่ไม่มีใครสามารถเพิกเฉยต่อชีวิตและความตายของตนเองได้

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “มีคนต้องการให้คุณตาย ถ้าผมจำไม่ผิด มีการลอบสังหารอย่างน้อยสามครั้งในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ ยิ่งไปกว่านั้น การลอบสังหารทั้งสามระลอกนี้ได้ทิ้งบาดแผลให้คุณอย่างน้อยสิบแห่ง คุณได้จ้างหมอฝีมือดีมาดูแลอาการบาดเจ็บของคุณ”

เบนจามินตกใจมาก

“ที่จริงทักษะทางการแพทย์ของแพทย์เหล่านั้นยอดเยี่ยมมาก พวกเขารักษาอาการบาดเจ็บของคุณอย่างสมบูรณ์แบบ แต่แผลบริเวณนี้ยังไม่หายสนิทใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์ชี้นิ้วไปที่ตำแหน่งหน้าอกของเบนจามิน

“ทุกวันตอนเที่ยงวัน คุณจะรู้สึกเย็นยะเยือกบริเวณนั้น และทุกวันตอนเที่ยงคืน คุณจะรู้สึกราวกับว่าคุณกำลังถูกย่างด้วยไฟในบริเวณเดียวกัน”

“นายท่านลินช์ การทนการทรมานของอาการเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวต่อไปได้อีกสักเจ็ดวันนั้นน่ายกย่องแล้ว อันที่จริงผมว่าคุณทนได้อีกไม่เกินสามวันหรอก”

โยนาและคนอื่น ๆ อ้าปากค้างหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

ทุกสิ่งที่ฮาร์วีย์พูดนั้นเป็นความจริง นอกเหนือจากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการทรมานอาการเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวแล้ว เรื่องอื่น ๆ ก็ถูกต้องเช่นกัน