ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1618

“ฮาร์วีย์ เข้ามานั่งข้างลุงสิ ป้าของหลานคิดแต่เรื่องฉ้อฉลทั้งวัน อย่าไปสนใจเธอเลย!”

เคลลี่ มาโลนนำฮาร์วีย์ ยอร์กเข้ามาในห้องและเมินเฉยจูน ลี ซึ่งกำลังเดือดดาลอยู่ทันที

จูนโกรธมากจนหางตากระตุก เธออยากจะตบเคลลี่สักฉาด และยังคิดไปว่าจะบีบคอฮาร์วีย์คนหน้าด้านเช่นเขาให้ตาย

ฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจที่จะทานอาหารมื้อนี้ เขารู้ว่าอาหารมื้อนี้คงไม่อร่อยตั้งแต่ที่จูนปฏิบัติต่อเขาด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

แต่เนื่องจากเคลลี่ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี เขาจึงไม่อาจทำให้เขาผิดหวังได้

“ทุกคน ผมขอแนะนำคุณให้รู้จัก นี่คือลูกชายของเพื่อนเก่าผมเอง ชื่อฮาร์วีย์ เขามาที่มอร์ดูในครั้งนี้เพื่อการพัฒนาธุรกิจ เพื่อเห็นแก่ผลช่วยดูแลเขาในอนาคตด้วย!”

เมื่อเข้าไปในห้อง เคลลี่แนะนำฮาร์วีย์ด้วยท่าทางกระตือรือร้น

เขาเพิ่งโทรไปเมื่อวานนี้ และในวันนี้ฮาร์วีย์ก็มาถึงมอร์ดูทันที ดังนั้นเคลลี่จึงคิดว่าฮาร์วีย์ตั้งใจมาหาเขา

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้ ตรงกันข้าม เขารู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

แขกที่มาร่วมงานล้วนเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจของเคลลี่ แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะได้ยินบทสนทนาระหว่างทั้งคู่ แต่พวกเขาทุกคนก็ยังรักษาน้ำใจเคลลี่และทักทายฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้ม

เพราะเห็นแก่เคลลี่ ฮาร์วีย์จับมือกับพวกเขาอย่างสุภาพ

มิฉะนั้นอย่าว่าแต่จับมือเลย คนเหล่านั้นจะไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคุกเข่าต่อหน้าเขาด้วยซ้ำ

“ฮี่ ฮี่ ฮี่…”

จูนหัวเราะเยาะครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากเห็นฉากนี้

“มาโลน คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? มาที่มอร์ดู เพื่อพัฒนาธุรกิจ? พูดจาซะสวยหรูขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“เด็กบ้านนอกจน ๆ มาหาคุณ ก็พูดตรง ๆ ไปเลยว่าเขาต้องการเงินและเส้นสายของคุณ เขาต้องการมาสูบเลือดสูบเนื้อคุณเหมือนปลิง คุณยังมาทำหน้าชื่นตาบานอยู่ได้อย่างไร?

“นี่คุณโง่จริง ๆ? หรือแค่อยากทำบุญ?”

“ถ้าชอบทำบุญมันมาก ก็ไปที่วัดไคหยวนและบริจาคสักล้านสิ อย่างน้อยคุณก็ยังได้รับพร!”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ เขาเป็นแค่พวกไร้ยางอายเท่านั้น! เขาไม่เพียงกลายเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านในบัควูดเท่านั้น แต่เขายังถูกไล่ออกจากตระกูลอีกด้วย”

“คนอย่างเขาน่ะเหรอจะประสบความสำเร็จได้? ตาเฒ่ามาโลน คุณหยุดทำให้ขำสักทีได้ไหม?”

“คุณคิดว่าคุณกำลังดูหนังอยู่หรือ? การกลับมาของชายผู้น่าอดสู? อย่างในเรื่องมหาสงครามชิงพิภพรึไง?”

ใบหน้าของเคลลี่มืดลง "หุบปาก!"

ในขณะนี้ แขกคนอื่น ๆ ต่างก็มองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย้ยหยัน ลูกเขยแต่งเข้าบ้านกล้าดีอย่างไรถึงพยายามเข้ามาในแวดวงของพวกเขา?

ช่างน่าขันนัก

แกร๊ก!

ขณะที่บรรยากาศในห้องตึงเครียด มีคนผลักประตูห้องแล้วก้าวเข้ามา