ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1640

ที่อยู่ผู้โทรของหมายเลขที่สวยงามนี้คือมอร์ดู เป็นจำนวนที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถรับมือได้

ในตอนแรกฮาร์วีย์สันนิษฐานว่าผู้ที่โทรมาคือโยนาดังนั้นเขาจึงรอจนกระทั่งอีกฝ่ายโทรมาสองหรือสามครั้งก่อนที่จะรับโทรศัพท์ในที่สุด

ทันใดนั้น เสียงที่ร้อนรนก็ตะโกนมาจากอีกฟากหนึ่ง “คุณคือฮาร์วีย์ใช่ไหม?!”

อีกฝ่ายไม่ใช่โยนา แต่จากน้ำเสียงของเธอ เธอน่าจะเป็นเด็กผู้หญิงอายุยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น

“ผมเอง” ฮาร์วีย์พูดด้วยความสนใจอย่างมาก "คุณคือใคร?"

อีกฝ่ายพูดตะกุกตะกัก “ฮาร์วีย์ เจ้าชายยอร์ก! คุณนี่มันบ้าบิ่นมาก ๆ เลย!

“มอร์ดูไม่เหมือนบัควู๊ด คุณมาที่มอร์ดูเพื่อสนับสนุนพวกเราทุกคน แต่คุณไม่มีทางรู้ว่าคุณจะสะดุดล้มเมื่อไหร่หรอก!”

หลังจากอีกฝ่ายพูดถากถางอีกสองสามที ในที่สุดเธอก็เปิดเผยว่า “ฉันเฮลีย์ สมิธ ลูกพี่ลูกน้องของอีวอนน์”

ฮาร์วีย์ผงะไปครู่หนึ่ง เสี้ยววินาทีต่อมาเขาก็โพล่งออกมา “เธอเป็นยังไงบ้าง? เธอสบายดีไหม? ผมอยากเจอเธอ!”

เฮลีย์ เยาะเย้ยถากถาง “เธอสุขสบายดี แต่เธอกำลังอยู่ท่ามกลางสิ่งที่สำคัญมากเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงไม่สะดวกที่จะติดต่อกับโลกภายนอก

“หลังจากได้รับข้อความของคุณวันนี้ เธอขอให้ฉันโทรหาคุณ

“คุณอยู่ในมอร์ดูจริง ๆ เหรอ?”

ฮาร์วีย์กล่าวว่า “ใช่ ผมมาถึงที่นี่ตอนเที่ยง ถ้าคืนนี้ไม่มีข่าวจากอีวอนน์ พรุ่งนี้ผมจะไปตระกูลสมิธ”

ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดเรื่องที่เขาได้ส่งคนไปสืบหาตระกูลสมิธ เพียงเพื่อให้คน ๆ นั้นหายสาบสูญไป แต่เขากลับระบุจุดประสงค์โดยตรง

การค้นหาอีวอนน์คือจุดประสงค์หลักของการเดินทางครั้งนี้

ดังนั้นฮาร์วีย์จึงเต็มใจที่จะปราบปรามราเชลกับไอเดน และแก้ปัญหาให้สาขาของหลงเหมินโดยเร็วที่สุด หากมีพลังของหลงเหมินอยู่ข้างกายในตอนที่เขาไปเยี่ยมสมิธคงจะดีกว่า

สำหรับตัวตนของเขาในฐานะหัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาไม่มีเจตนาที่จะเปิดเผยมันในขณะนี้ เพราะเขาสัญญากับแซมไว้แล้ว

“คุณกล้ามาก!”

“คุณไม่มีสิทธิ์มาพบตระกูลสมิธ!

“ลูกพี่ลูกน้องของฉันก็จะไม่พูดกับคุณเช่นกัน!”

ฮาร์วีย์หรี่ตา “ผมจะมีสิทธิ์หรือไม่นั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ และไม่ว่าอีวอนน์จะเต็มใจพบกับผมหรือไม่นั้นไม่ใช่เรื่องที่คุณจะตัดสินใจได้!

“ถ้าคุณไม่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจนว่าทำไมอีวอนน์ถึงมาพบผมไม่ได้จนถึงขนาดที่คุณต้องโทรหาผมอย่างนี้ ผมก็ต้องขอโทษด้วย แต่ผมจะต้องไปตระกูลสมิธในวันพรุ่งนี้”

คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้เฮลีย์ตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอเปล่งเสียงขู่ฟ่อผ่านไรฟันที่กัดแน่น “ก็ได้! อย่างนั้นฉันจะให้คำอธิบายที่น่าพอใจแก่คุณ!

“พรุ่งนี้ สิบโมงเช้า ที่ร้านอาหารตะวันตกบนชั้นดาดฟ้าของโรงแรมปราก!

“ฉันจะรอคุณแค่ครึ่งชั่วโมง ถ้าพลาดก็อย่ามาโทษฉัน!”

'บี๊บ!' เฮลีย์วางสายทันที

จากนั้นฮาร์วีย์ก็ส่งข้อความไปหาโยนา