ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1666

ของขวัญลึกลับนี้ถูกลือกันในช่วงที่แอปเพิ่งเปิดตัวเท่านั้น

สตรีมเมอร์หลายคนประกาศว่าพวกเขาจะแต่งงานกับใครก็ตามที่ส่งของขวัญ เทพสงครามศักดิ์สิทธิ์ ให้พวกเขา

ถึงกระนั้นก็ยังไม่มีใครเคยรับของขวัญนี้มาก่อน

แต่ตอนนี้ เสือซุ่มอย่างมิสเตอร์ไทคูนกลับแลกเทพสงครามศักดิ์สิทธิ์ในตำนานนี้มาในเสี้ยวนาที!

ภาพนี้ทำให้ฝูงชนตกตะลึง

แอปที่เน้นสื่อบันเทิงจำนวนมากรีบคว้าโอกาสนี้โฆษณาให้ดูริน

ฮาร์วีย์บรรลุเป้าหมายแล้ว การโฆษณาแพลตฟอร์มของเขานั้นน่าสนใจทีเดียว

ในทางกลับกัน เฮเซลก็กระโดดขึ้นลงด้วยความตื่นเต้น เธอไม่สนว่าตัวเองจะเสียภาพลักษณ์หรือไม่

“เทพสงครามศักดิ์สิทธิ์?”

“เทพสงครามศักดิ์สิทธิ์จริงหรือ?”

“หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์!”

"พระเจ้า! บ้าไปแล้ว! ฉันรวยแล้ว!"

“ดูเหมือนว่ามิสเตอร์ไทคูนไม่ได้หนีไปไหน! เขาแค่ต้องให้เวลาราว ๆ สิบนาทีในการเติมเงินเข้าบัญชี!”

“ฉันรักคุณมิสเตอร์ไทคูน!”

“ฉันอยากมีลูกกับคุณ มิสเตอร์ไทคูน!”

หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ทั้งแพลตฟอร์มก็ระเบิดออก คลื่นเสียงโห่ร้องและการแลกของขวัญเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

กล่องข้อความส่วนตัวของฮาร์วีย์ถูกก่อกวนด้วยข้อความในทันที ผู้ชมและสตรีมเมอร์จำนวนนับไม่ถ้วนส่งข้อความถึงเขาและพยายามติดต่อกับเขา

พูดได้เต็มปากว่ามิสเตอร์ไทคูนได้กลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดในแพลตฟอร์ม แซงหน้าสตีเว่นและเฮเซลไปแล้ว!

“นายน้อยวอล์คเกอร์ ถึงตาคุณแล้ว”

ก่อนที่สิ่งต่าง ๆ จะสงบลง ฮาร์วีย์ถือโอกาสนี้ยั่วยุสตีเว่นด้วยข้อความ ในขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงชื่นชมยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ฝูงชนไหลตามอย่างรวดเร็วและเริ่มเรียกหานายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูเช่นกัน

ถึงตอนนี้ สตีเว่นก็ยังนิ่งเงียบ

หากเขายังไม่หยุด เขาจะต้องเสียเงินมากกว่าหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์ ใครที่ไม่ใช่เจ้าชายหรือนายน้อยจากตระกูลชั้นสูงย่อมลังเลใจ

เงินจำนวนนี้มีค่าเท่ากับเงินเดือนของสตีเว่นรวมกันมากกว่าสามปี!

แต่ถ้าเขาไม่จ่ายเงินให้มากกว่านี้ ชื่อเสียงของเขาก็จะพังทลาย!

เหงื่อเย็นเปียกชุ่มไปทั้งแผ่นหลังของสตีเว่น ร่างของเขาสั่นไม่หยุด

ฮาร์วีย์กำลังพิมพ์ด้วยน้ำเสียงที่สงบและราบเรียบ

“ลืมมันไปเถอะ ผมจะไม่สนใจแล้ว ผมก็ไม่อยากให้คุณสู้กับผมต่อแล้วเหมือนกัน ถ้าคุณสามารถบแลกของขวัญได้มากกว่าผมแค่หนึ่งดอลลาร์ ผมจะยอมแพ้ ฟังดูเข้าท่าไหม?”

“แต่ถ้าทำไม่ได้ ก็เรียกผมว่า‘นายท่าน’แล้วกัน!”

นายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ

“อย่าบังคับกันนะ ไอ้หนู!”

“แล้วถ้าผมจะบังคับล่ะ?”

“ถ้าไม่ยอมแพ้ก็แลกของขวัญเพิ่มสิ!”

"เอาเลยสิ! เอาเลย นายน้อยวอล์คเกอร์! จัดการมิสเตอร์ไทคูนเลย!”

"ใช่! แค่หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์เอง!”

“คุณต้องต่อสู้เพื่อสาวงามสิ! แค่หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์เท่านั้น!”

“แค่โปรยเงินจำนวนที่ใช้ซื้อบ้านได้แล้วมันยังไง? มันไม่ขนาดนั้นหรอก!”

“เรื่องเงินไม่สำคัญเท่าชื่อเสียงหรอก! หากคุณไม่ทุ่มเงินให้มากกว่านี้ คุณจะมีหน้าไปเจอใครได้อีกในอนาคต!”