ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1691

ไบรอัน โฮลท์หัวเราะเบา ๆ ในขณะที่ก้าวไปข้างหน้า

สตีเว่น วอล์คเกอร์เอ่ยอย่างเย็นชา “นายน้อยโฮลท์ ฉันเริ่มเบื่อไอ้บ้านนอกนี่แล้ว! มาจัดการเขากันเถอะ!”

จากนั้น ทามารา เอโบนี่ก็โต้แย้งขึ้นทันทีว่า “นายน้อยโฮลท์ นี่ไม่ใช่โอกาสเหมาะ คุณทุกคนควรรู้กฎของพาราเมาท์ ถ้าเราลงไม้ลงมือที่นี่ เราจะเจอปัญหาใหญ่!”

ปกติกแล้ว ทามาราไม่สนใจเรื่องสวัสดิภาพของฮาร์วีย์ เธอแค่กลัวว่าตัวเองจะถูกหางเลขไปด้วยเท่านั้น

"คุณเอโบนี่ ไอ้บ้านนอกนี่โอหังขนาดไหน! ถ้าผมไม่ฆ่าเขาตอนนี้ ชื่อเสียงของผมคงจะมัวหมองไปหมด!

“คุณควรอยู่ให้ห่างจากเรื่องนี้! ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง!”

ไบรอันก้าวไปข้างหน้าอย่างดุดันหลังจากที่เขาพูดจบ

“คุณหนูไคท์ วอล์คเกอร์มาแล้ว!” มีคนเอ่ยขึ้น

ทุกคนหันศีรษะไปโดยไม่รู้ตัว แม้แต่ไบรอันผู้ดุร้ายที่มีไฟโทสะลุกท่วมก็ยังลดระดับเล็กน้อย

ฮาร์วีย์หันไปมองด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน ความงดงามและสูงตระหง่านปรากฏอยู่ที่ทางเข้า

เธอสวมเสื้อผ้าที่ชาแนลแสดงบนรันเวย์ในปีนี้ ข้อมือของเธอประดับด้วยนาฬิกาปาเต็ก ฟิลีปป์ เธอสวมแว่นกันแดดของกุชชี่แบบสบาย ๆ เผยรูปหน้าอันงดงามของตัวเอง ในขณะเดียวกันก็แสดงให้เห็นทั้งตระกูลที่และภูมิหลังไม่ธรรมดาของเธอ

ทามาราเองก็เป็นคนสวย แต่เธอเทียบกับไคท์ไม่ได้เลย

ในทางกลับกันซีนเธียร์ ซิมเมอร์ก็ไม่ได้สูสีกับไคท์ได้เลยทีเดียว

แต่เนื่องจากซีนเธียร์ ซิมเมอร์ยังแค่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ความงามของเธอย่อมถือว่าเป็นเพียงความน่ารักไร้เดียงสาเป็นธรรมดา

แต่ไคท์แตกต่างออกไป รัศมีและรูปลักษณ์ของเธอได้รับการพิจารณาว่าเป็นมาตรฐานที่ดีที่สุดสำหรับคนส่วนใหญ่

เธอสวยสมตัว จึงครองใจใครได้หลายคนเช่นกัน

“ไคท์ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว! นี่คืองานเลี้ยงวันเกิดของคุณ ถ้าไม่มีคุณก็คงไม่เหมาะเท่าไหร่!”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งรวมตัวกัน แต่ละคนสวยในแบบของตัวเอง ช่างเป็นภาพที่ตระการตาจริง ๆ

ไบรอันและสตีเว่นเดินเข้ามาทักทายไคท์ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เมื่อเทียบกับพวกเขาเมื่อครู่ พวกเขาดูเหมือนเป็นบุคคลต้นแบบ ผู้บุกเบิกธุรกิจของตนเอง

“ทุกคนยกโทษให้ฉันด้วย พวกคุณทุกคนก็รู้ว่าตระกูลวอล์คเกอร์กระสับกระส่าย เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในสาขามอร์ดูแห่งหลงเหมินเมื่อเร็ว ๆ นี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องออกไปจัดการกับบางอย่างก่อนที่จะมาที่นี่!

“ฉันเสียใจมากที่ทำให้ทุกคนต้องเสียเวลา แต่ฉันจะดื่มเบียร์สามแก้วแทนคำขอโทษในภายหลัง!”

ไคท์ดูเหมือนผู้หญิงที่มีอารยะมาก เธอทักทายฝูงชนอย่างสุภาพโดยไม่มีแม้แต่ท่าทีอึกอัก แต่เธอยังคงรักษาระยะห่างเพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นคิดว่าเธอจะตีสนิทกับพวกเขา

ทั้งสองวิธีนี้ เธอจึงสามารถทำให้คนรู้สึกสงบและสร้างความพอใจได้

ในที่สุดไคท์ก็หันไปมองที่ฮาร์วีย์แล้วถามอย่างสบาย ๆ ว่า “ฉันเชื่อว่าเราไม่เคยพบกันมาก่อน คุณคือ…?"