จัสตินที่กำลังจะเข้าไปในรถตัวแข็งทื่อ เมื่อเขาเห็นว่าฮาร์วีย์มาอยู่ต่อหน้าเขา ดวงตาของเขาก็หรี่ลง
“ผมต้องขอโทษจริง ๆ รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์”
ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดเสียงดัง แต่เขาเอ่ยชื่อจัสตินอย่างตรงไปตรงมา
เขาเตะสมาชิกหลงเหมินที่พยายามล้อมเขาจากนั้นจ้องมองไปที่จัสติน
“ไม่นึกว่าพรหมลิขิตจะทำให้เรามาเจอกันเร็วขนาดนี้”
จัสตินขมวดคิ้ว เขาประหลาดใจที่พบว่าแม้แต่คอนนีก็ไม่อาจต้านทานฮาร์วีย์ได้
แต่เขาก็ไม่กลัวเช่นกัน
"คุณพยายามจะทำอะไร?"
“ก็ไม่มีอะไรมาก แค่…”
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“ผมแค่อยากจะบอกพ่อตาที่รักของผมให้หยุดฝันถึงตำแหน่งหัวหน้าสาขาซะ เพราะยังไงคุณก็ไม่คู่ควร…”
เพี๊ยะ!
จากนั้นฮาร์วีย์ก็เหวี่ยงฝ่ามือไปที่ใบหน้าของจัสติน
เสียงตบนั้นดังชัดเจน
หลังจากตบจัสติน ฮาร์วีย์ก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ
“นี่ผมเพิ่งปลุกคุณขึ้นมาจากความฝันที่ว่าคุณเป็นหัวหน้าสาขาแล้วหรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์หันหลังกลับและเดินออกไปอย่างสบาย ๆ
ฝูงชนตกตะลึง!
จัสตินกุมใบหน้าแดงสด ตัวแข็งทื่อ ความโกรธเย็นฉายวาบขึ้นในดวงตาของเขา และทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นหัวเราะให้กับท้องฟ้า
ความดูถูกเหยียดหยามถูกเขียนขึ้นบนใบหน้าของเขาจนทั่ว
…
หลังจากออกจากบูโดกันของหลงเหมินแล้ว ฮาร์วีย์ก็โทรหาเฮลีย์
ณ เวลานี้ ใกล้ถึงกำหนดเวลาที่ฮาร์วีย์กำหนดไว้ก่อนหน้านี้
ถ้าอีวอนน์ยังไม่ติดต่อฮาร์วีย์ เขาจะไปเยี่ยมตระกูลสมิธด้วยตัวเอง
ในตอนแรกฮาร์วีย์ต้องการจัดการกับหลงเหมินสาขามอร์ดูก่อนที่จะไปเยือนตระกูลสมิธ
การดำรงตำแหน่งหัวหน้าสาขา ขณะเผชิญหน้ากับตระกูลสมิธอาจช่วยแก้ปัญหาบางอย่างได้
แต่จากข่าวกรองใหม่ที่ได้รับ ตอนนี้จัสตินมีลูคัส ฌองซึ่งเป็นหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดูสนับสนุนให้เขาขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่
พูดง่าย ๆ ก็คือยากที่จะจัดการกับสถานการณ์ในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้
มีสิ่งที่ต้องจัดการนับพันภายในมอร์ดู และฮาร์วีย์จะต้องจัดการมันทีละอย่าง ความหนักอึ้งของภาระหน้าที่นี้ทำให้เขาปวดหัวเป็นอย่างมาก
เขานึกถึงซีนเธียร์ที่รอเขาอยู่ที่บ้านพักหลังแรกในแฟรเกรินท์ ฮิลล์ และไปซื้ออาหารจานด่วนก่อนจะมุ่งหน้ากลับไปที่นั่น
ขณะที่ฮาร์วีย์เดินเข้าไปในบ้านพัก เสียงที่ตกใจก็เรียกหาเขา
“ฮาร์วีย์?! คุณมาทำอะไรที่นี่?!"
ฮาร์วีย์หันกลับมาเพียงเพื่อมองตระกูลมาโลน เสียงนั้นเป็นเสียงของเฮเซล
เฮเซลดูตกใจอย่างมาก เธอรู้สึกประหลาดใจที่เห็นฮาร์วีย์ที่นี่
“ฮาร์วีย์ ทำไมหลานมาอยู่ที่นี่?”
ทั้งเคลลี่และจูนต่างก็งุนงง
ทั้งย่านนี้เป็นย่านของผู้มีอันจะกิน คนจนอย่างเขาไม่มีปัญญาแม้แต่จะเช่าห้องน้ำที่นี่ได้ นับประสาอะไรกับการซื้อบ้าน!
ฮาร์วีย์ทักทายตระกูลของเขาด้วยรอยยิ้ม
“คุณป้า คุณลุง เฮเซล สวัสดีตอนเย็นครับ ทานข้าวกันแล้วรึยัง?”
เคลลี่พยักหน้า
จูนและเฮเซลไม่ได้ซ่อนความรังเกียจเดียดฉันท์ในสายตาของพวกเธอ
ถึงกระนั้น จูนก็ค่อนข้างตกใจเมื่อพบว่าฮาร์วีย์ได้มอบสมุนไพรโชวู และชาผู่เอ๋อแก่พวกเขา
จูนไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะมีเงินอะไรเท่าไหร่ เธอเดาเอาเองว่าเขาคงขโมยมันมาจากภรรยาเก่า!
ความรู้สึกรู้ของเธอที่เกี่ยวกับฮาร์วีย์นั้นยังไม่เปลี่ยนแปลง อันที่จริง ความรังเกียจที่เธอมีต่อเขารังแต่จะเพิ่มขึ้น
ฮาร์วีย์ไม่สนใจจูนและหันไปหาเคลลี่
“ลุงมาโลน พวกคุณมาเดินเล่นกันเหรอ?”
"ทำไมหลานถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"
เคลลี่ยิ้มและตอบว่า “เฮเซลค่อนข้างได้รับความนิยมจากการถ่ายทอดสดของเธอในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เธอได้รับโบนัสมูลค่าสองสามพันดอลลาร์แล้ว! นอกจากเงินล้านดอลลาร์จากมิสเตอร์ไทคูน แล้ว เธออาจมีโบนัสมูลค่าประมาณสองสามแสนดอลลาร์! เธอบอกว่าเธอต้องการจะเก็บเงินและซื้อวิลล่าที่นี่ เราจึงมาดูที่นี่สักหน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...