ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1754

คำสบประมาทดังก้องไปทั่ว

ผู้หญิงที่น่าหลงใหลอีกหกคนกำลังหมุนแก้วไวน์ของพวกเธอในขณะที่พวกเธอกดดันฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างสนุกสนาน

“อย่างนั้นเหรอ? ตระกูลวอลค์เกอร์แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?

“แต่ผมเพิ่งจะตบหน้าจัสตินไปเมื่อวานนี้เอง…

“อยากรู้จังว่าสมาชิกครอบครัวจะจัดการกับผมยังไงน้า?” ฮาร์วีย์พูดด้วยความใจเย็น

รอยยิ้มบนใบหน้าของแองเจลีน่า จอห์นและคนอื่น ๆ ชะงัก

‘เขาตบหน้าจัสตินเหรอ?’

ประโยคนั้นเรียบง่ายและกระชับ แต่กลับทำให้แองเจลิน่าและคนอื่น ๆ ตกตะลึงอย่างไม่น่าเชื่อ

แม้แต่ไคท์ วอลค์เกอร์ก็ยังมองฮาร์วีย์ด้วยความงุนงง

แล้วจัสติน วอล์กเกอร์คือใคร?

เขาเป็นผู้เฒ่าแห่งตระกูลวอล์คเกอร์และหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู สถานะของเขาสูงส่งและอำนาจของเขาไม่มีที่สิ้นสุด เขาเป็นคนใหญ่โตเลยทีเดียว!

แต่ฮาร์วีย์ที่ตบหน้าเขากลับยืนอยู่ตรงนี้โดยไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่นิดเดียว?

ช่างเป็นเรื่องตลก!

ไม่ใช่แค่จัสติน แม้แต่พี่น้องสิบคนของหลงเหมินที่ติดตามเขามานานหลายปีก็มีความกล้าหาญในการต่อสู้ที่คนธรรมดาไม่สามารถเทียบได้

เขาสามารถพล่ามอะไรแบบนี้เพียงเพราะต้องการอวดได้จริง ๆ เหรอ?

ตลกสิ้นดี!

แองเจลิน่ากลับมาสู่ท่าทีเดิมของเธอแล้วจ้องฮาร์วีย์อย่างเย็นชา

“เมื่อกี้แกพูดว่าแกตบหน้าจัสตินอย่างนั้นเหรอ?

“ทำไมไม่บอกด้วยเลยล่ะว่าแกกับเบนจามิน ลินช์เคยผ่านช่วงเวลาที่เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาด้วยกัน?

“แกคิดว่าแกเป็นใคร?! ไม่มีทางที่แกจะสามารถเข้าถึงจัสตินได้ด้วยซ้ำ!

“แกไม่มีค่าพอที่จะทำแบบนั้นได้หรอก!

เขาจะมอบมันให้กับชายที่ดูจนคนนี้ทำไม? ช่างเป็นเรื่องตลก!

ฮาร์วีย์คาดไว้แล้วว่าพวกเขาจะไม่เชื่อ จากนั้นเขาก็กล่าวต่อว่า

“คุณก็ลองถามจัสตินดูสิว่าผมได้ตบเขาหรือไม่

“ผมขอบอกเลยว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องโอ้อวด

“ผมมาที่นี่เพื่อเตือนพวกคุณ สำหรับผม จัสตินก็ไม่ต่างอะไรกับหมาจรจัด เพราะฉะนั้นพวกคุณควรจะเลิกอวดดีต่อหน้าผมซะ!

“และไคท์ก็คือแฟนผม! พวกเราคือคู่ที่เหมาะสมที่สุด คู่ที่สววรค์กำหนด!

“อย่าแม้แต่คิดว่าจะพรากเธอไปจากผม และอย่าแม้แต่จะคิดที่จะจับเธอแต่งงานกับไอ้สวะลูคัสนั่น!

“หากใครกล้าที่จะขู่เธอหรือบังคับให้เธอแต่งงาน ผมตัดหัวพวกคุณแน่!”

ฮาร์วีย์ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ขณะที่เขาจับมือของไคท์เพื่อยืนยันอำนาจที่เหนือกว่าของเขาอย่างใจเย็น

ไคท์ตกใจ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังเอียงศีรษะลงราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกสบายใจ