ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1786

"คุณแชมเบอร์ส เกิดเรื่องขึ้นแล้ว! ระบบการบริหารจัดการความมั่นคงปลอดภัยแห่งมอร์ดูได้ปิดผนึกเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอในวันนี้!

“พวกเขาแจ้งว่าได้ตรวจพบความอันตรายร้ายแรงภายในสตูดิโอของเรา จึงจำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียด และไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปในขณะนี้

“นอกจากนี้ ดูรินยังใช้เงินมากมายการซื้อตัวเหล่าคนดังทางอินเทอร์เน็ตที่เราเพิ่งชูโรงไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ไปหมด!

“หลังจากที่เหตุการณ์เรื่องม่านออกสู่สาธารณะ สตาร์แชโบลจากประเทศ J ก็ได้ร้องขอให้ยุติการร่วมงานกับเราอย่างถาวร

“ดาราที่มีชื่อเสียงหลายคนภายใต้สัญญาของเราต่างก็มีข่าวอื้อฉาวของพวกเขาเผยแพร่ออกมาด้วย! ผมเกรงว่าพวกเขาจะไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนได้ในขณะนี้

“ธนาคารในเซาท์ไลท์ที่ร่วมงานกับเราได้อายัดทรัพย์สินทั้งหมดของเราในทันที พวกเขาบอกว่าสตูดิโอของเรามีความเสี่ยงสูงที่จะอยู่ในภาวะขาดทุน และพวกเขาจะไม่ปลดอายัดทรัพย์สินของเราในเร็ว ๆ นี้ด้วย!”

“...”

เพียงสายสนทนาเดียว สีหน้าของแลรี่ก็เปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า

นี่เป็นข่าวที่มาจากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาซึ่งกำลังตกใจกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

ทุกข่าวที่ได้รับล้วนขัดขวางการเติบโตของเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอ

ดวงตาของแลรี่กระตุกอย่างรุนแรงขณะที่เขาขับรถ มือข้างที่ถือซิการ์กำลังสั่น

เขาดูแลสตูดิโอแห่งนี้มาเป็นเวลานาน แต่เขาไม่เคยพบกับความยุ่งเหยิงเช่นนี้มาก่อน

‘อาจเป็นเพราะไอ้ส*รเลวฮาร์วีย์ ยอร์กคนนั้น’

‘คนอย่างหมอนั่นจะทำอะไรได้?'

แลรี่ไม่เชื่อหรอกว่าปลาซิวปลาสร้อยอย่างฮาร์วีย์จะทำเรื่องพวกนี้ได้

นอกจากฮาร์วีย์แล้ว ช่วงนี้แลรี่ไม่เคยไปขัดแข้งขัดขาใครเลย ไม่มีใครกล้าเล่นงานเขาเช่นนี้!

รถของเขายังจอดอยู่ ณ จุดเดิม ถึงตอนนี้ข่าวร้ายก็ยังถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน

หลายต่อหลายแก๊งในโลกใต้ดินที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสตูดิโอถูกจับกุม

แลรี่ไม่กล้าขัดชายผู้นี้จากการฝึกไท่เก๊ก เขายืนรอให้ชายผู้นั้นร่ายรำจนจบกระบวนท่าอย่างอดทนอยู่ไม่ไกล

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ชายคนนั้นก็คลายกำปั้นลง ในตอนที่เขาทำเช่นนั้น ไอสีขาวจาง ๆ ก็เริ่มปรากฏขึ้นรอบตัวเขา ดูราวกับว่าเขาเพิ่มผ่านการวิ่งมาราธอนมา

หลังจากเดินไปอาบน้ำที่ประตูถัดไป ชายคนนั้นก็เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อคลุมตัวหลวม ๆ และกลับเข้าไปในสวนลอยฟ้าอีกครั้ง

“ขอบคุณที่มาเยี่ยมผมตอนที่ผมเพิ่งกลับมาที่มอร์ดูอย่างนี้นะ แลรี่

“ว่าแต่ทำไมเหงื่อท่วมเชียว”

ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพราวกับว่าเขากำลังพูดถึงสัจธรรมของโลก

เพราะว่าแม้แต่แลรี่ผู้หยิ่งจองหองและยิ่งใหญ่ก็ไม่กล้าแสดงความเย่อหยิ่งต่อหน้าชายผู้นี้แม้แต่น้อย ในตอนที่แลรี่พูด เขาใช้น้ำเสียงที่สุภาพอย่างที่สุด

“เจ้าชายพาเทล ทันทีที่ผมได้ยินว่าคุณจะกลับมาผมก็รีบมาหาคุณทันที นั่นเป็นเหตุผลที่ผมยังประหม่าอยู่นิดหน่อย”