ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1814

ฮาร์วีย์หยิบแก้วใบหนึ่งที่จอร์จถือมาให้ จากนั้นก็จิบเล็กน้อยเพื่อความชุ่มคอ หลังจากที่เช็ดฝ่ามือด้วยกระดาษทิชชู่แล้ว เขาก็หรี่ตามองแลรี่

“คุณแชมเบอร์ส คุณไม่ทำให้ผิดหวังเลย

“ผมคิดว่าคุณจะมาคุกเข่าต่อหน้าผมซะอีก

“ไม่คิดเลยว่าคุณจะยังนั่งอยู่นิ่ง ๆ ได้

“ดูเหมือนว่าผมคงจะยังทำไม่มากพอ!”

ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมาและส่งข้อความสองสามข้อความระหว่างที่เขากำลังพูด

สักพักโทรศัพท์ของแลรี่ก็ดังขึ้นขณะที่ดวงตาของเขากระตุกอย่างรุนแรง ในตอนนั้นข่าวร้ายได้ถูกส่งไปยังโทรศัพท์ของเขา

สีหน้าออกของแลรี่นั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะยังคงไม่ให้เกียรติแม้ในตอนนี้

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก ในสายตาของผม คุณเป็นเพียงชายหนุ่มที่ไม่รู้จักความกลัวเพราะความไร้ประสบการณ์ของคุณ คุณไม่รู้ขีดจำกัดของคุณเลย!”

หลังจากที่หายใจเข้าลึก ๆ แลรี่ก็ห้ามเฟร็ดและคนอื่น ๆ ที่กำลังจะบ้า จากนั้นเขาก็มองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

ในสายตาของแลรี่ ฮาร์วีย์จะต้องจบสิ้นแน่นอนเมื่อเขาเผยไพ่เด็ดของเขา

ถึงตอนนั้น แลรี่จะทำให้ฮาร์วีย์คุกเข่าและตบหน้าเขาสักสิบครั้งหรือมากกว่านั้น

“คุณแชมเบอร์ส คุณไม่คิดว่ามันเด็กเกินไปหน่อยเหรอที่ก่อความวุ่นวายในที่สาธารณะเช่นโรงพยาบาลแบบนี้?

“ไหนจะเฟร็ดที่ดูถูกซีนเธียร์ต่อหน้าผมเพราะเขาคิดว่าผมถูกรังแกได้ง่ายอย่างนั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์หรี่ตาลงขณะที่ชำเลืองมองเฟร็ดซึ่งกำลังพยายามลุกขึ้น จากนั้นเขาก็พูดอย่างใจเย็นว่า “เฟร็ด มิลเลอร์ ครั้งนี้ฉันจะปล่อยนายไปเพราะฉันไม่ต้องการก่อความวุ่นวายในโรงพยาบาล ฉันหวังว่าหลังจากนี้นายจะรักชีวิตของนายมากกว่านี้นะ

“หากเป็นเช่นนี้อีก ฉันเกรงว่าจะต้องยัดร่างของนายลงในโลงศพ”

ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบในขณะที่ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ

ฮาร์วีย์รู้สึกว่าการตบหน้าเฟร็ดแค่สองสามทีหลังจากที่เขาโวยวายและก่อเรื่องวุ่นวายใหญ่โตนั้นยังน้อยเกินไป

“แก…”

มือขวาของเฟร็ดสั่นในขณะที่ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ เขาต้องการที่จะลอกผิวหนังของอาร์วีย์ออกเหลือเกิน