ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1835

ปัง!

อีเลียสกระทืบเท้าอย่างน่ากลัว เขายันร่างของตัวเองไปข้างหน้าด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาด

กระเบื้องหินอ่อนบนพื้นมีรอยแตกอยากเห็นได้ชัดจากการเคลื่อนไหวของเขา

ฮาร์วีย์หรี่ตาลงเล็กน้อย

วินาทีต่อมา อีเลียสก็ปรากฏตัวต่อหน้าฮาร์วีย์ อีกฝ่ายงอมือขวาเป็นรูปกรงเล็บ แล้วเหวี่ยงมันไปที่ใบหน้าของฮาร์วีย์

มันคือท่ากรงเล็บอินทรี

ริมฝีปากของฮาร์วีย์ปรากฏเป็นรอยยิ้มราบเรียบ เขาออกหมัดอย่างมั่นคงเพื่อตอบโต้การโจมตีของอีเลียส

ปัง ปัง ปัง!

ในพริบตาร่างของพวกเขาก็เข้าประสานกัน ในวินาทีถัดมา ร่างของอีเลียสก็เซถลาและถูกส่งให้ลอยไปในทันที หลังจากที่เขาร่วงลงสู่พื้น เขาก็โซซัดโซเซ ก่อนจะสามารถยืนตัวตรงได้

ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ยังคงยืนอย่างสงบนิ่งดังเดิม

"คุณแพ้แล้ว จำไว้ว่าตอนนี้คุณเป็นน้องชายคนเล็กของผม”

อีเลียสขมวดคิ้วเล็กน้อย เสี้ยววินาทีต่อมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างลนลาน

เขาไม่รู้ตัวเลยว่าที่หน้าท้องของเขามีรอยเท้าปรากฏอยู่

หากฮาร์วีย์ออกแรงเตะมากกว่านี้อีกเล็กน้อย อีเลียสคงพิการไปอย่างสิ้นเชิง

การแสดงออกของอีเลียสเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาจ้องมองไปที่รอยเท้าดังกล่าว ใตอนที่สุดท้ายเขาจะถอนหายใจและตอบว่า “ถูกต้อง ผมแพ้แล้ว”

“ขอบคุณที่ออมมือกับผมนะ เจ้าชายยอร์ก”

ฮาร์วีย์ส่ายหน้า

“ไม่ใช่เจ้าชายยอร์ก เรียกผมว่าพี่ใหญ่สิ”

“แล้วอย่าลืมเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอของผมด้วย”

“จากนี้ไป ผมเท่านั้นที่จะเป็นคนกำหนดว่าคุณจะอยู่หรือตาย!”

สิ่งที่เขาวาดหวังกับเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอนั้นเรียบง่าย นั่นคือการผลักดันซีนเธียร์ให้มีตำแหน่งในวงการบันเทิงในอนาคต

เมื่อเขาจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าไคท์ วอล์คเกอร์ยังคงพักอยู่ในวิลล่าหลังแรกของ แฟรเกรินท์ ฮิลล์ เธออาจจะยังไม่ได้กินข้าวกินปลา

เขาซื้ออาหารแบบห่อกลับบ้านและรีบมุมตรงกับไปยังวิลล่า

ไคท์นอนหลับอยู่ในวิลล่าตลอดทั้งวัน และเธอได้ชาร์จพลังให้กับร่างกายของตัวเองขึ้นมาบ้างแล้ว

เมื่อเธอเห็นว่าฮาร์วีย์กลับมาแล้ว ริมฝีปากของเธอก็ยกยิ้มอย่างอบอุ่น

การได้ใช้เวลาหนึ่งวันกับฮาร์วีย์อาจเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุด ไม่มีอะไรต้องกังวลและไม่มีอะไรต้องใส่ใจ

สิ่งเดียวที่น่ากังวลคือฮาร์วีย์ไม่อาจมานั่งนั่งในวิลล่ากับไคท์ได้ตลอด

เมื่อนึกไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอล้วนเป็นเพียงข้อตกลงที่ผิดพลาด ไคท์ก็พบว่าเธอรู้สึกท้อใจ

ฮาร์วีย์ไม่อาจล่วงรู้ได้ถึงความคิดมากมายที่แล่นผ่านความคิดของไคท์ เขาวางกล่องอาหารแบบซื้อกลับบ้านลงบนโต๊ะกลาง และกำลังจะพูดอะไรกับเธอ

ทันใดนั้นกริ่งประตูก็ดังขึ้น