ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1878

ลูค เพอร์รี่ตั้งใจแน่วแน่ เขาต้องการไคท์ วอล์คเกอร์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

โรนัลด์ จอห์นและชนชั้นสูงคนอื่น ๆ ต่างก็มองดูไคท์อย่างนึกสนุก หากเธอยอมตกลงกับลูค พวกเขากระจายข่าวเรื่องที่เธอใช้ร่างกายของเธอแลกกับหนังสือมอบอำนาจ

หากเธอไม่ยอมตกลง พวกเขาก็จะกล่าวหาได้ว่าไคท์ไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ของบริษัทและไม่ไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมพอจะเป็นซีอีโอ

แน่นอนว่าไคท์ก็รู้ถึงข้อเท็จจริงนี้เช่นกัน สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อยขณะที่เธอพูดช้า ๆ “ที่นี่เราทุกคนต่างมีอารยะกันทั้งนั้น ผู้แทนลูค โปรดระวังปากของคุณด้วย”

“มีอารยะ?

“ระวังปาก?”

รอยยิ้มจาง ๆ ผุดออกมาจากใบหน้าของลูค

“สำหรับนักธุรกิจอย่างพวกเราแล้ว มีเพียงผลประโยชน์และการร่วมมือกันเท่านั้น

“มีอารยะและสุภาพงั้นเหรอ? ของพวกนั้นสำคัญจริงหรือ?

“สำหรับธุรกิจและเงินแล้ว เรื่องพวกนั้นไม่มีค่าอะไรเลย”

ลูคแสดงรอยยิ้มที่มุ่งมั่นในขณะนี้

เขารู้สถานการณ์ของไคท์มาจากโรนัลด์ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่รังเกียจที่จะพุ่งเป้าไปที่ตัวเลือกอันดับต้น ๆ ของลูคัส ฌอง

เขาเชื่อว่าต่อให้เขาตักตวงประโยชน์จากไคท์ไปอย่างเต็มที่แล้ว ก็คงไม่มีใครกล้าพูดอะไรแม้แต่คำเดียวอยู่ดี

หลังจากรู้สึกอิ่มเอมใจที่ได้รับการปรนเปรอจากผู้มั่งคั่งและมีอำนาจในมอร์ดูมาอย่างล้นหลาม ลูคก็หรี่ตามองไปที่ไคท์

“ซีอีโอวอล์คเกอร์ ฉันล่วงรู้ถึงสถานการณ์ของคุณในตอนนี้

“ฉันเข้าใจด้วยว่าหนังสือมอบอำนาจของสตาร์ แชโบลแห่งมอร์ดูนั้นสำคัญกับคุณมากขนาดไหน

“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจะมอบให้คุณในทันที!

“ผมจะร่วมมือกับคุณทันทีที่คุณยอมนอนกับผมสักครั้ง! หลังจากนั้นผมจะเซ็นสัญญาให้เลย!

“ไม่อย่างนั้น ก็ออกไปให้พ้นสายตาผม! อย่ามายืนขวางหูขวางตา!

“วางใจเถอะ เรื่องพวกนี้ผมก็ยังพอมีอารยะอยู่บ้าง ผมจะไม่บังคับให้ใครทำอะไรที่พวกเขาไม่เต็มใจหรอก”

"ใช่! ได้ยินมาว่าถ้าได้เจาะไข่แดงสาว ๆ แล้วจะโชคดี! ดูเหมือนว่าคุณกำลังจะมีโชคแล้ว ตัวแทนลูค!”

“ตัวแทนลูค คุณต้องการให้หนูช่วยอะไรคุณหรือเปล่า? ถ้ามีก็บอกนะ เราทุกคนยินดีที่จะช่วยเหลือ!”

ผู้หญิงทุกคนหัวเราะจนตัวงอ พวกเขาอยากจะเห็นลูคทำให้ไคท์ขายหน้าเสียจริง ๆ

หลังจากได้ยินคำพูดเยาะเย้ยและดูถูกจากผู้หญิงที่ริมสระน้ำ สีหน้าของไคท์มืดมนราวกับกลางคืน ร่างกายของเธอเย็นเฉียบราวกับน้ำแข็ง

ถ้าฆ่าคนด้วยสายตาได้ ไคท์คงฆ่าผู้หญิงพวกนั้นไปแล้วเป็นพัน ๆ ครั้ง!

"เอ๋? เราทำให้ซีอีโอวอล์คเกอร์โกรธหรือเปล่า?”

“คนอับอายงั้นหรอ? อยากที่จะเอาคืนหรือเปล่า?

“ซีอีโอวอล์คเกอร์ ก่อนจะมาที่นี่ไม่มีใครบอกคุณหรือว่าคุณต้องจ่ายหากต้องการจะคุยเรื่องธุรกิจ

“คุณมาหาผมถึงที่ ทำไมคุณยังพยายามเสแสร้งอีก”