ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1886

ทั้งห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบ

ทุกคนมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“พรืด!” หลังจากนั้นไม่นาน หนึ่งในนั้นก็กลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ไม่ได้ เขาเปล่งเสียงออกมาด้วยความขบขัน

“ซีอีโอยอร์ก คุณเสียสติไปแล้วเหรอ? คุณกำลังจะบอกเราว่าหลังจากที่คุณหักมือของลูค ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ถือโทษคุณ แต่เขาจะส่งสัญญาตัวแทนมาให้คุณเซ็นด้วยงั้นหรือ?

“ซีอีโอยอร์ก คุณบ้าหรือเปล่า? คนคิดว่าพวกเราโง่งั้นหรอ?

“คุณต้องขอบคุณพระเจ้าด้วยซ้ำ ถ้าตัวแทนลูคไม่ฟ้องคุณและส่งเอกสารทางกฎหมายมาให้ นี่คุณยังมัวมีกะจิตกะใจมาคิดถึงผลลัพธ์ที่เป็นไปไม่ได้พวกนี้อยู่ได้ยังไง? เสียสติไปแล้วจริง ๆ ใช่ไหม?”

โรนัลด์ราดน้ำมันลงบนกองไฟ “ทุกคน ผมจำอะไรขึ้นมาได้แล้ว ในตอนที่เราอยู่บนเรือสำราญเมื่อตอนสาย ซีอีโอยอร์กได้เตือนให้ตัวแทนลูคนำสัญญาดังกล่าวมาให้ที่วอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นตอนบ่ายสองโมงวันนี้อีกด้วย!

“ซีอีโอยอร์กยังบอกกับตัวแทนลูคว่าถ้าเขาทำไม่ได้ เขาก็ต้องซื้อโลงศพให้ตัวเอง!

“แน่นอนว่าซีอีโอยอร์กของเราทั้งจองหองและเผด็จการจริง ๆ!

“ผมโรนัลด์ จอห์นใช้เวลาหลายปีอยู่ในมอร์ดู ทั้งได้พบกับเหล่าเจ้าชายและนายน้อยมากมาย

“แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับคนที่นอกจากอวดดีและหยิงยโสแล้ว ก็ไม่มีความสามารถอะไรเลย!”

เมื่อพวกเขาฟังคำพูดของโรนัลด์ พนักงานบริษัทที่เหลือเย้ยหยันฮาร์วีย์ พวกเขาเริ่มจินตนาการถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนเช้า

ชายคนนี้กำลังหลอกลวงพวกเขาอย่างแน่นอน ชายผู้นี้ปฏิบัติกับพวกเขาราวกับเป็นเด็กอายุสามขวบ

หักมือของลูคและขู่ว่าจะต้องให้เขามาเซ็นสัญญาให้ทันเวลาอีกงั้นเหรอ?

เขาคิดอะไรอยู่?

หญิงสาวมากเสน่ห์ซึ่งเป็นผู้บริหารระดับสูงหลายคนกอดอก พวกเธอจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูก

เขาก็แค่คนโง่ที่ใส่เสื้อผ้าราคาถูก

กล้าอวดดีด้วยรูปร่างหน้าตากระจอก ๆ แบบนี้ได้ยังไง?

บ้ากันไปใหญ่แล้ว

จัสตินยิ้ม เขาจุดบุหรี่ก่อนยกมันขึ้นมาสูบ แล้วพูดว่า “นายน้อยยอร์ก ฉันรู้ว่าคุณเก่งในการต่อสู้และคุณสามารถกำจัดคนจำนวนมากได้ในคราวเดียว

“แต่ถ้าเขาไม่ได้ทำตามนั้น ฉันอยากให้คุณหักขาตัวเองทิ้งซะ

“คุณกล้าวางเดิมพันหรือเปล่า”

จัสตินพ่นควันออกมา เขาดูคือดีและมั่นใจว่าจะชนะ

"เอาสิ" ฮาร์วีย์ยิ้มและพยักหน้า

ปัง!

มีคนผลักประตูห้องประชุมเข้ามาในทันทีที่ฮาร์วีย์พูดจบ หญิงสาวที่แผนกต้อนรับรีบวิ่งเข้ามาด้วยท่าทางตื่นตระหนก

“ซีอีโอวอล์คเกอร์! ลูค เพอร์รี ตัวแทนจากสตาร์ แชโบลมาถึงที่นี่พร้อมกับสัญญา ตอนนี้เขาคุกเข่าอยู่ที่ล็อบบี้ของบริษัทของเรา…”

ฝูงชนต่างตกตะลึง

รอยยิ้มบนใบหน้าของจัสตินแข็งทื่อ และสีหน้าของเขาก็ดูน่าเกลียดยิ่งกว่าถูกบังคับให้กินขี้เสียอีก