ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1944

ทั้งจัสตินและลีโอนาร์ดรู้สึกขนหัวลุกทันทีที่พบเห็นฮาร์วีย์

ในตอนนี้ฮาร์วีย์คือคนที่พวกเขากลัวที่สุด เขาน่ากลัวยิ่งกว่ายมบาลเสียอีก

คนหนึ่งเพิ่งถูกฮาร์วีย์ปลดอำนาจไปจนหมด

ส่วนอีกคนหนึ่งถูกส่งให้ลอยออกไปหลังจากถูกฮาร์วีย์ตบอย่างแรง

ทั้งสองคนจะกล้าอวดเก่งได้อย่างไรในเมื่อฮาร์วีย์อยู่ที่นั่น?

ฮาร์วีย์พยักหน้าเบา ๆ ทักทายพวกเขาอย่างเงียบ ๆ

เหงื่อเย็น ๆ บนหน้าผากของจัสตินไหลลงมาทันที

เขากัดฟันและหันไปหาพี่ลีรอย เขาพูดว่า “ลีรอย นายบอกว่ามีคนที่นี่ใช้ชื่อของฉันเพื่อหลอกลวงคนอื่นงั้นหรอ?”

"ใช่! นั่นคือผู้หญิงคนนั้น…”

พี่ลีรอยเริ่มพูด

'เพี๊ยะ!'

จัสตินหันไปตบลีรอยในทันที

“ฉันไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรเลย ฉันเป็นแค่รองหัวหน้าสาขาธรรมดา ๆ ของหลงเหมินเท่านั้น

“สตรีผู้มีเกียรติผู้นี้อ้างชื่อของฉันขึ้นมาแล้วจะทำไม? ฉันบอกงั้นหรือว่าเธอทำไม่ได้?

"แต่นายนี่สิ! ดูเหมือนนายจะโวยวายอยู่ที่นี่มาตลอด ทำไม คิดจะไปยุ่งย่ามอะไรกับเธอ?

“นายคู่ควรกับเธองั้นหรอ?”

จัสตินเองก็เคลื่อนไหวจัดการลีรอยต่อ หลังจากตบลีรอยไปหนึ่งโหล จัสตินก็เตะลีรอยจนเขากระเด็นออกไป

เขาเช็ดเหงื่อเย็น ๆ และถอยมือออกไปหลังจากนั้น เขาพูดว่า “คุณคือคุณมาโลนใช่ไหม?”

“ฉันผิดเองที่ไม่เข้มงวดกับเขามากพอ ฉันรับประกันว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีกในอนาคต!”

เขาสบตากับหัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์หลังจากพูดจบ ทั้งสองจากไปด้วยความอับอาย