ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1973

คำพูดคำจาที่ไพเราะของเฮเซล มาโลนทำให้ดูราวกับว่าตัวตนของเธอในฐานะอินฟลูเอนเซอร์ทำให้เธอดูคล้ายกับพวกชนชั้นสูงของสังคม

สิ่งสำคัญที่สุดคือในขณะนั้นเธอรู้สึกหวาดกลัวมาก

แม้ว่าแกรี่ ดันเคนจะมีทักษะสูง แต่ก็มีคู่ต่อสู้มากมาย และทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือ

เฮเซลคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะใช้เงินไม่กี่พันดอลลาร์เพื่อจัดการเรื่องนี้

“เฮเซล มาโลน? อินฟลูเอนเซอร์?”

เรียว อากาโนะมองอย่างเย้ยหยัน

“คนที่ทำตัวกระตุ้งกระติ้งบนอินเทอร์เน็ต คิดว่าฉันต้องเกรงใจเธอรึไง?

“อีกอย่าง ความทะนงตัวของเธอมันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ เรื่องนี้มันมีแค่ถูกหรือผิดเท่านั้น

“ใครทำผิดต้องยอมรับผิด!

“ใครที่ตบฉันจะต้องชดใช้

“แค่คุกเข่าและขอโทษตอนที่ฉันยังอารมณ์ดีดีกว่า ฉันอาจพิจารณาทำสิ่งที่ผ่อนปรนกว่านี้เล็กน้อย”

“คุกเข่าขอโทษ?” แกรี่ยืดตัวตรงในทันที จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและเหล่ไปที่เรียว อากาโนะ “นักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์ โดโจในมอร์ดูงั้นเหรอ?

"ฉันจะบอกนายให้ ไม่ว่าจะถูกหรือผิดฉันก็จะจัดการเรื่องนี้อย่างแน่นอน!

“และลูกน้องขยะ ๆ ของพวกนายทั้งหมดจะต้องถูกฉันกำจัด!

“คืนนี้ ไม่ใช่แค่เราจะไม่ขอโทษ แต่น้องชายของนายจะต้องคุกเข่าและยอมรับความผิดของตัวเองด้วย

“ถ้าไม่เชื่อก็ให้คนของนายมาสู้กับฉันให้ตายกันไปข้างหนึ่ง

“ฉันอยากจะเห็นว่าระหว่างนาย นักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์หรือฉัน แชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานของประเทศ H แสนยิ่งใหญ่ ใครจะฝีมือดีกว่ากัน!”

แกรี่ค่อย ๆ หันร่างกายของเขาหลังจากที่เขาพูดจบ แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก เสียงกระดูกคอของแกรี่ดังขึ้นจากการจัดกระดูกคอตัวเอง

“ตั้งแต่ที่ฉันได้รับตำแหน่ง “แชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสาน” ฉันก็ไม่ได้ลงไม้ลงมือมานานแล้ว...

“ถ้านายอยากบังคับให้ฉันแสดงให้นายเห็นว่าฉันมีฝีมือขนาดไหน ฉันก็ขอแนะนำให้นายเตรียมโลงศพเอาไว้ได้เลย…”

หัวหน้าผู้ฝึกสอน?!

แม้ว่าเขาจะมองเห็นร่างนั้นจากระยะไกลในสมรภูมิยูโร-อเมริกัน แต่หลังจากเหตุการณ์นั้น มันก็ทำให้เขาหวาดกลัวจนนอนไม่หลับเป็นเวลาสามปีเต็ม

ดังนั้น ร่างนั้นจึงฝังลึกอยู่ในจิตใจของเขาเป็นเวลานาน

ความเย่อหยิ่งจองหองและเผ่าพันธุ์ที่สูงส่งที่สุดของเขาเลือนหายไปหมดแล้วเมื่อเขาได้เห็นฮาร์วีย์

สำหรับเรื่องในคืนนี้ ไม่ว่าจะถูกหรือผิด แต่แค่คำพูดของเขาต่อหน้าหัวหน้าผู้ฝึกสอนก็คงเพียงพอแล้วที่จะทำให้หัวหน้าผู้ฝึกสอนรู้สึกไม่พอใจในตัวเขา

หากหัวหน้าผู้ฝึกสอนต้องการจะเคลื่อนไหว...

จิโร่ อากาโนะไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงและพูดอย่างก้าวร้าวว่า “พี่ใหญ่ เชือดไอ้หมูหน้าโง่จากประเทศ H ตัวนี้ก่อน แล้วเราค่อย…”

เพี๊ยะ!

เรียว อากาโนะรีบหันกลับมาและตบจิโร่จนลงไปกองกับพื้นก่อนที่จิโร่จะทันได้พูดจบ